IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Hier kun je discussieren over CED's groei, personeelsbeleid en fiasco's. Zaak Marisella.
CED was niet altijd de veelvraat-holding met 81 namen die het nu is. Het was ooit een relatief eenvoudig bedrijf dat schades taxeerde. Iemand die in de jaren ’80 werkte bij Europeesche Verzekeringen werkte vertelde: “Bij kleine schades konden we zelf de taxaties en schadeafhandelingen doen. Boven een bepaalde geschatte schade, dan moest een mannetje van de CED de taxatie komen doen”. En dat was wat CED deed. Schades taxeren die iets groter of ingewikkelder waren en die vervolgens afhandelen. Een groep Nederlandse verzekeraars had in 1971 deze Centrale Expertise Groep samen opgericht. Het bedrijf had een heldere functie en rol. CED was dus een dienstverlener in het Nederlandse verzekeringswezen. Het was ondertussen een stichting met verzekeraars als leden.
CED: schoenmaker, blijf bij je leest? De vorige crisis & nasleep van 2008 – 2014.
verkeersongeluk kettingsbotsing 1972
Tijd om CED te bellen

De verandering van CED van dienstverlener naar veelvraat is in stappen gegaan maar de grootste veranderingen vonden plaats rondom de vorige kapitalistische crisis, ook wel de krediet-crisis en euro-crisis genoemd of de grote recessie. We stappen hier over flink wat details heen voor de helderheid van het verhaal. CED had wel al voor deze crisis in beginsel de groeidrang ontwikkelt d ie het nu zo typeert, en is door de decennia extra taken in taxatie en schadeafhandeling op zich gaan nemen.
Een herkenbare afgrond.

In de jaren 2008-2009 stort de financieele wereld onder het gewicht van hun collectieve waanzin en graaien in. Bedrijven verdwijnen, worden opgeknipt, samengevoegd, genationaliseerd. Achteraf krijgt het allemaal de schijn van orde en normaliteit maar toendertijd was er maar één woord voor: chaos. CED beland deels in staatshanden via het brokje dat “Amersfoortse Stad Rotterdam” heet. Hier in Nederland ontstaat een debat: nu we met zoveel tientallen miljarden hun gered hebben, moeten we niet een soort publieke functie geven aan die bedrijven? Iets waar we met z’n allen over gaan? Maar Den Haag, bestuurd door een van de vele Rutte-regeringen, wil het feestje van voor de crisis terugbrengen en brengt de hele boel naar de beurs.

CED wacht ondertussen niet op sein groen en is aggressief aan het groeien. Het idee een dienstverlener te zijn is volledig vergeten. Toch opmerkelijk tijdens dit debat over de publieke rol van financieële instellingen. De doelstelling van CED is winst, groei, meer winst, meer groei. In 2014 meldt CED bijvoorbeeld het goed gedaan te hebben want de omzet steeg met 30% in drie jaar. CED investeert veel, onder andere in automatisering, dat het uitbesteed naar Tunesië. Doel van de automatisering is méér efficientie, méér kwaliteit, méér klantgerichtheid. Alles meer goed. Iedereen met enige ervaring met digitalisering zal deze driedubbele claim als enigsins dubieus ervaren.
De groei zelf is het doel?

In 2016 brengt de Nederlandse staat ASR dus naar de beurs. De verzekeraars zeggen vielen dank voor de miljarden en stootten CED door naar zijn volgende stap: eigendom van een private equity firm. Onder het mom “CED is nu zijn eigenlijke opdracht volledig ontgroeid” starten ze in 2017 een proces van verkoop aan BlackFin, wat in 2018 afgerond wordt. Dit bedrijf, dat louter bestaat om rijken rijker te maken, stelt over zichzelf: “Blackfin Capital Partners is the leading private equity firm focusing on financial services across continental Europe”. Deze in 2009 opgerichte Franse hyena raasde tijdens en na de vorige crisis door de Europese financiele wereld en hun doelstelling is groei, winst, meer groei, meer winst, marktkoploper zijn, monopolieposities. CED speelt daarin een een belangrijke rol. Het is een match made in heaven, een natuurlijke haven voor CED.
Groningse aardbevingschade: afhandeling is drama.
Dienstverlening is een bijzaak of kostenpost?

Iedereen blij met de groei? Niet iedereen blij. Bij CED werken mensen en ze verlenen nog steeds diensten. Het opmerkelijke aan het bij het grote publiek zo onbekende CED is dat het openlijk en onaflatend opgeschept in hun publicaties met wat veel van wat fout is aan het bedrijf. Rupsje nooit genoeg, de veelvraat, CED, is mede- of hoofdverantwoordelijke voor kwalijke beruchte schandalen in Nederland.
“CED zegt ja tegen alles” stelt Operationeel Manager van der Alphen van Centrum Veilig Wonen. Hij is namens CED sinds 2014 betrokken bij… de afhandeling van Groningse aardbevingschade. Hij werkte aldaar aanvankelijk zelfs eerst direct voor de gevreesde gaswinnaar NAM. De schadeafhandeling is een beruchte ramp die veel te zuinig, wantrouwend en langzaam voortgaat. Hoe goed pakt CED dit nu werkelijk op? Hoe goed is het dat CED wilt groeien, groeien, groeien?

Na jaren betrokken te zijn geweest bij dit Groningse fiasco stond CED echter opnieuw te popelen om nog een gigantische publieke klus binnen te slepen: het bron en contactenonderzoek van de GGD. CED zou samen met Het Rode Kruis hier een grote rol in nemen. “GGD GHOR Nederland heeft voor deze partijen gekozen omdat zij de expertise hebben om deze klus te doen en snel deskundige mensen beschikbaar hebben en kunnen opleiden. Andere reden is dat deze organisaties een commitment voor langere tijd hebben kunnen afgeven om het bron- en contactonderzoek te gaan doen.” Het bron en contactenonderzoek werd destijds gebracht als een cruciaal onderdeel van de strategie Corona te bestrijden. Ook dit werd een fiasco. Het is praktisch opgegeven. Hoe zit het dan met die snelle inzetbaarheid van mensen die CED biedt?
De twee recente klussen CED met grote maatschappelijk belang worden drama.

Twee grote klussen en allebei niet bepaalt een succes te noemen. CED zet hoog in en is nu medeverantwoordelijk voor groot leed in dit land. De omzet stijgt wel dus CED is blij. En schier iedere uiting delen ze hun trots over deze projecten. Maar waar zijn ze dan precies trots op? CED gaat helemaal niet zorgvuldig met hun deskundigen om. Dat ondervond ook Marisella de Cuba. Zij is een deskundige en vertrouwde kracht. Maar zij moest het veld ruimen, niet omdat ze slecht functioneerde, maar omdat extreem rechts CED hiertoe onder druk had gezet. Dit is een extreem voorbeeld van een patroon bij CED, waarbij goede mensen er uit gaan en onervaren en het liefst onkritische mensen aangenomen worden. Dus terwijl CED zich telkens meer als een veelvraat ontpopt ondermijnt het via zijn personeelsbeleid zijn eigen capaciteit.
Het personeelsbeleid van CED is een probleem. Keer het tij: Marisella terug.

Het onderdeel waar Marisella de Cuba voor werkte, Multiherstel BV, werd in 2015 door CED overgenomen. Multiherstel was zelf ook niet zo goed voor hun personeel dus aanvankelijk betekende de overname door CED een verbetering op de werkvloer. De werkers bij Multiherstel en CED werkten ook aan het verbeteren van de werksfeer en situatie.

Marisella:

Ik heb een paar keer vanwege beleid op het punt gestaan om mijn keytag in te leveren. Maar gelukkig werd er geluisterd en kwam er een steeds meer een open cultuur waar niet alles in beton gegoten werd, personeel werd meer en meer betrokken bij andere manier van werken.

De wind waaide helaas een andere kant op.

Eind 2018 stapte de leiding op, we wisten niet waarom. We kregen nieuwe manager. Dat ging lang goed, we deden ons werk en op de vloer was sinds lange tijd de sfeer heel erg goed. Nieuwe collega’s werden aangenomen en er werd tijd gemaakt om ze in te werken. Helaas duurde het goed inwerken niet lang, we kampten vaak met personeelstekort, het salaris, het minimum loon maakte het ook niet beter. Steeds meer slecht ingewerkte personeel bemande de telefoon, meer druk en meer taken voor ervaren krachten maar geen extra salaris. We kregen geen onregelmatigheidstoeslag voor de avond , nacht of weekenddiensten.

Het toppunt: trouw personeel afvallen omdat extreem-rechtse vrijheidshaters dat je zeggen.

Wat gebeurde er dan in 2018? Waarom werd de leiding vervangen? CED werd overgenomen door de nog grotere veelvraat BlackFin. BlackFin versterkte het agressieve groeimodel van CED. Er is een verband tussen het groei en winst boven alles model, het slechte personeelsbeleid, en de publiek bekende fiasco’s die CED voor zijn rekening neemt. Dat CED Marisella de Cuba, een kwaliteitswerker die waakte over het serviceniveau, de laan uitstuurt na druk door Vizier op Links, past akelig precies in dit plaatje. Marisella stond na de aanvallen door Vizier op Links in de weg van het groeimodel in de ogen het management.

CED speelt, hoe je het went of keert, een belangrijke institutionele rol in het functioneren van de Nederlandse maatschappij. Het is daarom onacceptabel dat zij snijden in kwaliteit ten behoeve van winst. Het personeelsbeleid bij CED moet anders. Een passend begin daarvoor is Marisella de Cuba excuses aan te bieden en een vast contract aan te bieden. Uit de aard van deze zaak volgt echter nog meer. CED dient publiekelijke te erkennen dat werkenden het recht hebben politiek actief te zijn en dat ze hiervoor niet door CED of door wie dan ook ontslagen mogen worden. Dit is een elementair recht in Nederland.

Vloerwerk organiseert samen met ons nieuwe lid Marisella de voorzienbare tijd een campagne om dit onrecht te keren. Het wordt een campagne zoals men wellicht van ons kent, maar lockdown&avondklok dwingen ons tot innoveren. Vloerwerk is gebouwd voor langdurige directe actiecampagnes en vernieuwing hoort er bij. Het moge wel duidelijk zijn dat CED een ongewone tegenstander is voor Vloerwerk. Het belang van de strijd is er ook naar. Maar zoals altijd: ieder bedrijf heeft zwaktes en daar tegenover plaatsen wij onze kracht. We werken meer dan in eerdere campagnes samen met bondgenoten en vrienden en doen bij deze de oproep: meld je groep of jezelf aan als vrijwilliger. In deze campagne gaat iedereen een rol kunnen spelen. neem contact met ons op via https://vloerwerk.org

Als je meer wil lezen over de voortgang van de campagne of over de Centrale Expertise Dienst (CED) kijk dan op https://vloerwerk.org/category/acties/ced/