Soms komen Fred Bervoets en Dennis Tyfus, de oude en de nieuwe wilde van de Antwerpse kunstscene, elkaar tegen. Zoals vandaag, in galerie De Zwarte Panter, die 50 jaar bestaat en waar Bervoets nu exposeert.
‘Toen ik jong was, was Fred voor mij het prototype van De Kunstenaar’
Dennis Tyfus
Tien uur ’s ochtends in galerie De Zwarte Panter, hartje Antwerpen. Fred Bervoets loopt, kromgebogen en met een longdrinkglas jenever-cola in de hand, te sakkeren dat het onmenselijk vroeg is. Het is Adriaan Raemdonck, al vijftig jaar zijn galerist en engelbewaarder, die op een ochtendlijk gesprek heeft aangedrongen. Tegen de middag heeft Fred te veel Jonge Bols binnen. En dan dreigt hij weer te worden neergezet als een in alcohol gemarineerde karikatuur. “Ik heb vannacht tot drie uur gewerkt”, zegt Bervoets. “Wat moet je anders, als je vrouw weg is en al je vrienden dood zijn?” Dennis Tyfus is net gearriveerd met de fiets: fris, monter, broodnuchter. De kwaaie punker van weleer staat elke morgen om zeven uur op. “Ik kijk altijd uit naar een ontmoeting met Fred”, zegt hij. “Al was het maar omdat ik vergeleken met hem de rust en de rede zelve zal lijken.”
Bervoets, tot verrassing van velen de langst levende artistieke wildebras uit de jaren 1960, heeft alle ruimtes van De Zwarte Panter volgehangen met nieuw werk. Het is krachtiger, intenser en wilder dan ooit. In de naoorlogse Belgische schilderkunst is hij een legende, al poseert hij net zo graag als dorpsgek. Hij gaat al mee sinds Cobra en de Staatsprijs voor Beeldende Kunst kreeg hij reeds in 1991. Zijn assemblagetechniek – hij kleeft ingekleurde etsen op doek – is uniek. Zijn overbevolkt figuratief universum al evenzeer. In de schilderijen van Bervoets is het altijd minstens een heel klein beetje oorlog, en in zijn recente werk staat hij daar steevast middenin.
Re: Knokploeg cafe Kadoelen? [A'dam]
Wat een ratten..die smeris en eigenaar.
Re: Knokploeg cafe Kadoelen? [A'dam]
ACTIE! DOEL BESTAAT OOK NOG!
http://www.doel2020.org/
https://www.een.be/video/doel-is-nog-niet-verlaten
https://www.canvas.be/video/kamagurka/2015/doel
Moed voor het voortbestaan van het andere!
Re: Knokploeg cafe Kadoelen? [A'dam]
Fred was ook in Doel, één van de oudste (nu 76) nog levende Belgische kunstenaars. Wa ne vent! Zalig werk maakt 'm.
https://www.canvas.be/video/kamagurka/2015/fred-bervoets
Re: Knokploeg cafe Kadoelen? [A'dam]
Fred in De Morgen van 16 02 2019:
Soms komen Fred Bervoets en Dennis Tyfus, de oude en de nieuwe wilde van de Antwerpse kunstscene, elkaar tegen. Zoals vandaag, in galerie De Zwarte Panter, die 50 jaar bestaat en waar Bervoets nu exposeert.
‘Toen ik jong was, was Fred voor mij het prototype van De Kunstenaar’
Dennis Tyfus
Tien uur ’s ochtends in galerie De Zwarte Panter, hartje Antwerpen. Fred Bervoets loopt, kromgebogen en met een longdrinkglas jenever-cola in de hand, te sakkeren dat het onmenselijk vroeg is. Het is Adriaan Raemdonck, al vijftig jaar zijn galerist en engelbewaarder, die op een ochtendlijk gesprek heeft aangedrongen. Tegen de middag heeft Fred te veel Jonge Bols binnen. En dan dreigt hij weer te worden neergezet als een in alcohol gemarineerde karikatuur. “Ik heb vannacht tot drie uur gewerkt”, zegt Bervoets. “Wat moet je anders, als je vrouw weg is en al je vrienden dood zijn?” Dennis Tyfus is net gearriveerd met de fiets: fris, monter, broodnuchter. De kwaaie punker van weleer staat elke morgen om zeven uur op. “Ik kijk altijd uit naar een ontmoeting met Fred”, zegt hij. “Al was het maar omdat ik vergeleken met hem de rust en de rede zelve zal lijken.”
Bervoets, tot verrassing van velen de langst levende artistieke wildebras uit de jaren 1960, heeft alle ruimtes van De Zwarte Panter volgehangen met nieuw werk. Het is krachtiger, intenser en wilder dan ooit. In de naoorlogse Belgische schilderkunst is hij een legende, al poseert hij net zo graag als dorpsgek. Hij gaat al mee sinds Cobra en de Staatsprijs voor Beeldende Kunst kreeg hij reeds in 1991. Zijn assemblagetechniek – hij kleeft ingekleurde etsen op doek – is uniek. Zijn overbevolkt figuratief universum al evenzeer. In de schilderijen van Bervoets is het altijd minstens een heel klein beetje oorlog, en in zijn recente werk staat hij daar steevast middenin.
https://www.demorgen.be/expo/dennis-tyfus-39-en-fred-bervoets-76-ik-heb-...