IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Hier kun je discussieren over Nabeschouwing Parijs (1 mei 2018).
Op de internationale strijddag van de arbeidersklasse namen we met een paar personen deel aan het  militante Zwarte Blok dat gevormd werd aan de kop van de grote CGT-demo (= de radicaalste reformistische vakbond van Frankrijk). In een tijdsbestek van zo’n anderhalf uur werd er de benodigde ervaring opgedaan voor het straatgevecht met de Franse oproerpolitie. (Of voor het straatgevecht in het algemeen met de staatsmacht). Hieronder is een beknopte analyse van de gebeurtenissen die plaats vonden van het startpunt, de brug Pont d'Austerlitz, vlakbij de Place de Bastille, tot enkele honderden meters verderop. Gedurende dit tijdsbestek werd er slag geleverd met de flics, brandden er een McDreck en een Peugeot-dealer uit en werd er tevens een Caterpillar kraanmachine en het hekwerk van het station Gare d’ Austerlitz (eigendom van de met privatisering bedreigde SNCF) bestormd en in de hens gezet. Onderstaande analyse leerde dat voorraad alles was. Voorraad aan PBM’s, voorraad aan hulpmiddelen, voorraad aan verzorgingsmiddelen. Materieel is dus alles!

Om te beginnen - Affiniteitsgroepen: een Zwart Blok is niets meer dan kleine groepjes personen (= affiniteitsgroepen) van zo’n 5-10 mensen die allemaal losstaand van elkaar tezamen komen bij een massa betoging. Daar kleden deze autonoom opererende deelnemers zich langzaam om van hun normale dagelijkse kleding naar hun kenmerkende zwarte kledij. Ook komen de hulpmiddelen zoals vermommingen/bivakmutsen, handschoenen, brillen etc. tevoorschijn, worden spandoeken aan elkaar geknoopt en een militante stemming gecreëerd met behulp van bengalo’s en pyrotechniek. Een Zwart Blok is dus géén centraal georganiseerd orgaan dat met ijzeren wil en discipline opereert op het veld. Nee, het zijn kleine clubjes mensen die onderling dynamisch met elkaar in verbinding staan. Spontaan en geïmproviseerd. Maar daarom niet minder doeltreffend. Want laten we een oude leus uit de autonome scene maar weer eens opfrissen: >>Iedereen doet mee, niemand is verantwoordelijk<<. Voorbeeld: het nut van degelijke affiniteitsgroepen bewees zich de eerste mei ook maar weer eens toen het Blok zich na een confrontatie met de pigs terug trok en zich moest heroriënteren. Een affiniteitsgroep had onderling afgesproken dat bij uiteenvallen van de groep, deze zouden blaten als schapen om elkaar terug te kunnen vinden. 

Gereedschap: als je omgekleed bent om deel te nemen aan de massa zwarte “sprinkhanen”, klaar om je omgeving “kaal te vreten", moet er eerst voor plaatselijke “munitie” gezorgd worden. Bij voorbaat al met kant en klare straatstenen in je rugtas lopen is niet handig. In Parijs doken al gauw voor de confrontatie met de cops hamers en beitels uit de tassen om straat stenen mee te kunnen ontwrichten om zo in kleiner (werp bekwaam) formaat te maken. Ook breekijzers zijn efficiënt. Maar naast de flic te trakteren op wat antikapitalistisch verzet, kun je ook met behulp van stenen, zwaar vuurwerk (en daadwerkelijk vuur) ook een McDonald's pand in vuur en vlam zetten. Of een Peugeot dealer. Of een Caterpiller kraan bij een hekwerk van de spoorwegen, welke dreigen te worden geprivatiseerd… Je snapt het wel. Zolang de boodschap maar duidelijk is.

Munitie (verzameling): projectielen om je te bewapenen tegenover de smeris (of om net als bovengenoemde antikap. statement duidelijk te maken door een symbolisch doelwit uit te kiezen) wordt grotendeels ter plekke verzameld. Met behulp van enkel gereedschap kunnen om te beginnen ook straatstenen los gewrikt worden om op te slaan als munitie (zie boven voor eigenlijk dezelfde inhoud). Stenen werken ook om bijv. het glaswerk van reclameborden te breken en de tl-balken daarachter te gebruiken als werpmateriaal. De omgeving is zo efficiënt als je verbeelding toelaat. Eerder genoemde verfbommen zijn ook altijd handig tegen publieke veiligheidscamera’s of om het vizier van de smerishelm te raken en zijn gezichtsveld te belemmeren.
Na het tevoorschijn halen van uniforme kledij, spandoeken, persoonlijke beschermingsmiddelen en vers verworven munitie kan het Zwarte Blok dan eindelijk in beweging komen met een spontane demo. En de confrontatie met de staat aangaan. (Een Blok is trouwens alleen efficiënt als deze minimaal uit rond de 600-1000 deelnemers bestaat).

Filtermaskers: er komt altijd een punt waarbij de flics hun afgeschoten traangasprojectielen in het blok zelf weten te krijgen (in België en Frankrijk gekenmerkt als zijnde 'platte zwarte doppen’). Voor enige tijd kunnen deze objecten nog aan de zij- en voorflanken uit de massa geschopt worden. Hier treedt de wet van het dragen van een gas- of filtermasker dan in werking! In geval van zónder kun je uiteraard altijd tijdelijk pogen deze zooi uit je omgeving te krijgen, maar het is het beste dit te laten doen door je collega’s die wél over degelijke beschermingsmiddelen beschikken. Anders hou je het niet lang vol!

Veiligheidsbril: deze heeft eigenlijk een zelfde soort  functie als dat van een filtermasker: zorgen dat traangas, water (van het waterkanon) of rook (minimaal) op je ogen slaat zodat je optimaal in je omgeving kan blijven bewegen. Voor het verhinderen dat een flashball (een soort van rubberkogel – deze dag in Parijs ook weer door de CRS ingezet) je oogkas verbrijzeld of zelfs ervoor zorgt dat je je oog daardoor verliest, is het uiteraard niét geschikt.

Handschoenen: altijd geschikt tegen het achterlaten van DNA-sporen gedurende het plegen van strafbare feiten. Nog handiger voor het verzamelen van straatmunitie, zoals bovengenoemd glaswerk en stenen. We willen immers géén lichamelijk letsel in de eigen gelederen. Máár… ook handig wanneer je traangasprojectielen van de flics moet oprapen om deze uit je omgeving te verwijderen. Bijv. als deze midden in het blok vallen en je ze vooraan niet meer kwijt kunt zonder je medestrijders daar te treffen (zie wederom boven). Op de Parijse betoging was na de terugtrekking van de militanten op 'de brug’ de enige optie om deze projectielen kwijt te raken dus door deze in de Seine te gooien. Maar let op! Ze zijn heet! Zorg dan ook voor goede brandwerende handschoenen!

Water: het meest voorkomende middel tegen traangas (CS-gas) op degelijke demo’s blijft water. Bijna iedereen heeft wel een flesje water op zak om de ogen van een getroffenen mede-strijd(st)er te spoelen. Het is gemakkelijk te verkrijgen en het is efficiënt. Maar vaak zijn er ook militanten uitgerust als demo-sani, street medic, EHBA (hoe je het noemen wilt). Deze zijn altijd duidelijk herkenbaar aan hun volledig beschermende kledij en een duidelijk herkenbaar medisch kruis op de kleding of helm. Deze hebben vaak ook andere middelen bij zich om je ziensvermogen (of erger fysiek letsel) weer op te lappen.

Na het gevecht: een gevecht tussen het Blok en de staatsmacht komt hoe dan ook altijd ten einde. Dit door of de leegstroom van de massa’s naar enige tijd, of door het hardhandig uiteenslaan van het Blok of door massale arrestaties. You name it. In Parijs kwam er een punt dat het Blok grotendeels was teruggedwongen op de brug Pont d'Austerlitz. Aan weerskanten van de brug stond de CRS, het Blok was nu omsingeld. Brillen, hoodies, bivakmutsen/vermomming, handschoenen etc. werden terstond uit- en afgedaan en in de Seine gegooid om daarmee alle bewijsmateriaal van deelname aan het gevecht te vernietigen. Ook werden onder dekking van de massa meteen de spandoeken verbrand om op die manier het onmogelijk te maken dat deelname aan het Blok terug te herleiden viel naar één bepaald persoon (bijv. via een spandoek in een rugzak). 

Bovenstaande is een beknopte samenvatting van de strijd op de Parijse straten op die dag. Maar het straatgevecht op degelijke betogingen is altijd interactief. Zij – het Bloc en de smeris – reageren op elkaar (Het Bloc en de smeris spiegelen zich aan elkaar). Wat de een doet, wordt geobserveerd door de ander en beantwoord met een (verbeterde) tegenreactie bij het volgende treffen. Dus deze analyse zal bij een volgende militante clash handig zijn als eerste aanzet, maar óók daar zullen er zich spontaan weer nieuwe elementen aan beide kanten (het Zwarte Blok zowel als de flics), waarop dan wéér gereageerd wordt door beide partijen1.

That’s all, folks! Tot het volgende gevecht met weer andere kledij, met meer ervaring en kennis en… een betere voorraad!
 
12-05-2018
Enige militanten
  
  
 
______________
1 Het Black Bloc en de flics zijn niet alleen in hun wezen, maar ook in hun modus operandi duidelijk van elkaar verschillend. Daar waar het Black Bloc zich kenmerkt door een hoge graad van spontanéisme en decentralisering in haar optreden, evenals door improvisatie, geldt voor de flics (m.n. de CRS) eerder het omgekeerde: strak gecentraliseerde aansturing, een hoofdige leiding, weinig ruimte voor improvisatie, laat staan spontaniteit (flics handelen altijd alléén op bevel)!