Politiegeweld, mijn eerste keer
Hier kun je discussieren over Politiegeweld, mijn eerste keer.
Als aspirant actievoerder en nog behoorlijk naïef en groen, is mijn wereldbeeld weer iets verandert sinds gisteravond. 31maart ben ik sinds lange tijd mee gelopen met een demonstratie in Utrecht. Daar was de sfeer eigenlijk zeer relaxed. Sterker nog, met sommige platte petten kon je zelfs even een praatje maken, hier en daar werd er een glimlach uitgedeeld en je kon soms een heus gesprek met ze voeren. Ook daar liepen volgens mij mensen mee met gezicht bedekkende kleding. Er is goed vooroverleg geweest met de politie en de demonstratie was goed verlopen. Spannend vond ik het wel want ik hoorde ook de verhalen hoe het vorig jaar 1 mei het e.e.a. verlopen was. Daar was de politie behoorlijk intimiderend bezig geweest.
Gisteren dus Amsterdam. Met Utrecht in mijn achterhoofd dacht ik: het zal wel loslopen. Ik zit er namelijk niet op te wachten een confrontatie met de ME en al helemaal niet met die AT boys of wat het ook waren. Ze sporten wel dagelijks en ik heb geen feiten maar sommige reageerde zo agressief dat ik dacht: wat gebruik jij voor anabolen shit. Het was ook een beetje onduidelijk allemaal. Stel je voor dat ik voor de klas sta met een bont en blauw geslagen gezicht en dat de leerlingen aan mij vragen: meneer wat is er gebeurt met u? Kan slechts zeggen dat ik door mijn vrouw in elkaar geslagen ben want dat gelooft geen hond natuurlijk als je 2m lang bent en dagelijks aan het sporten en boksen bent. Goed, we waren aan het lopen en er word wat omgeroepen door de politie en je verstaat er natuurlijk helemaal niets van. Misschien een tip voor de politie om de volgende keer een digitaal info bord op de wagen te plaatsen. Moet ie het wel doen en niet net zoals bij de NS dat de infovoorziening dan uitvalt. Lol
Enfin, we werden dus ingesloten, door ME- ers, paarden, busjes en uiteindelijk kwamen de stillen. Dat werd ook geroepen en als aspirant actievoerder sta je toch effe te kijken: wat is dit! Ervaren rotten stelde me gerust, dank daarvoor. Maar het blijft een vreemde gewaarwording. Je kunt geen kant op, zelfs niet omhoog want daar fladdert zo'n stalen vogel rond van de politie. Ik heb het allemaal een beetje op me af laten komen en ik moet zeggen dat ik er vrij rustig onder kon blijven. Dat verbaasde mij wel. Ik heb ook eens goed gekeken naar hoe die AT boys, de stille, op een nogal agressieve manier te werk gingen. Personen worden daadwerkelijk aangewezen en eruit gepikt. De ME maakt een openingspoort en als een mislukte bevalling storten de stille zich op het vreedzame publiek. Er werd getrokken en geduwd, er werd ook geslagen en een keer heb ik gezien hoe een jongen een elleboog in het gezicht kreeg. Het bizarre vond ik toch wel toen er licht verzet kwam, verzet kon je het eigenlijk niet noemen want je kon geen kant op, dat een stille zijn hand in het gezicht van een demonstrant zette en in zijn gezicht begon te knijpen alsof het een sinaasappel was die je aan het uitpersen was. Toen dacht ik, meisje, is dit nu wat jij praktisch toepast als je het even niet meer weet? Dit na jaren intensieve gevechtstraining en stressbestendigheidstrainingen. Dit na voorbereidend overleg en eerdere opgedane "vaardigheden"? Deze competentie van deze stille scoort bij mij dus een flinke onvoldoende. Dat wordt dus een verbeterplan schrijven en een stevige reflectie op je handelen.
Desondanks, ik heb weer wat interessante gesprekken kunnen voeren met mensen. De confrontatie met de ME gisteravond weerhoudt mij niet om nog een keer te demonstreren. Wel ben ik voorzichtig. Mij zul je niet snel vooraan zien staan met mijn snufferd. Ik zit niet te wachten op klappen van de ME. Maar ik heb begrepen inmiddels dat dit niet alleen voor mij geld. Rest mij als laatste voor de mensen die nu nog vast zitten: ik steek een kaarsje op voor jullie vandaag. Ik heb ook een complimentje voor de ME. De meeste ME gezichten stonden strak en gespannen. Waarom dacht ik, de club mensen waartussen ik me bevind ervoer ik niet als agressief of gewelddadig. Maar er was een ME er bij die had een beetje een glimlach op zijn gezicht en dan zie je er toch heel wat menselijker uit. Dit vond ik een dikke plus. Een dikke voldoende voor de competentie: ME- er kan klantvriendelijk handelen.
Uiteindelijk kwamen we uit bij de hallen geloof ik en toen vond ik het wel welletjes. Ik ben toen op mijn gemakje terug gewandeld naar Amsterdam centraal. Amsterdam is best een geinige stad. Ik vroeg een paar keer de weg naar het station en een keer vroeg ik een jonge dame de weg terug en die was net haar fiets aan het afsluiten. Ze schrok en schoot zo een paar cm de lucht in. "Wees niet bevreesd, ik heb geen kwaad in de zin". Toen ze in mijn bambi oogjes keek, kon ze er wel om lachten.
Politie mensen zijn robots.
Hey, bedankt voor je verslagje. Maar kom op zeg:
"Een dikke voldoende voor de competentie: ME- er kan klantvriendelijk handelen"?
Competentie? Hun competentie is jou in elkaar slaan. Of ze dat nou met een glimlach doen of niet, daar ga je ze toch niet om complimenteren. Klantvriendelijk handelen? Alsjeblieft, heb een beetje zelfrespect!
Verder werken die ME-ers hand in hand met die stillen. Zonder ME zouden die hun gewelddadige werk niet kunnen doen. Alle politie mensen zijn verantwoordelijk voor de deportaties de moorden in de cel, de vele door politiegeweld verwoeste levens, ook die "aardige" waar jij in Utrecht zo gezellig mee gepraat hebt en ook die jolige "buurtregisseur" die altijd op je werk langskomt om begripvol te praten over de probleem leerlingen van je school.
Politie mensen zijn robots, ze hebben geen gevoel. Als ze dat wel hebben dan worden ze uit de politiemacht gezet want dan kunnen ze hun werk niet goed doen. Hoe eerder je dat begrijpt hoe beter. Of ze de opdracht krijgen om jouw fietsverlichting te controleren of jouw nagels uit te trekken met een tang, ze doen het net zo makkelijk. En wat als ze er toch een beetje moeite mee hebben? Dan zorgen ze ervoor dat ze jou overgedragen aan een collega die daar geen enkele moeite mee heeft. Dat is die "competentie" waar jij het over hebt.
De enige goeie agent is een dode agent!
A.C.A.B.
Politie
De enige goede agent is een dode agent ?
Tsjaa,dan ben je ook niet veel meer dan die agressieve stillen waar je zo tegen ageert.
Een goed verwoord persoonlijk verslag hoor je niet op een dergelijke manier af te knallen vriend.
Dan ben je geen activist maar een ordinaire nitwit.
Ik wordt altijd zo schijtziek
Ik wordt altijd zo schijtziek van ACAB roepen relschoppers die onder het mom van anarchisme, anti kapitalisme of wat dan ook oproepen tot geweld tegen de politie. en JA de frase een goede agent is een dode agent hoort daar dus ook bij. Lekker " vreedzaam demonstreren".
De amsterdamse scene heeft een kleine groep nogal fanatiekelingen die alles aangrijpen om te gaan rellen.
tuurlijk provoceert de politie ook, maar ik heb in de afgelopen jaren nogal eens meegemaakt dat er een klein groepje is van dezelfde mensen die bij elke demo verschijnt om het uit de hand te laten lopen. Andere demonstranten ophitsen, auto's en pinautomaten slopen, winkelruiten ingooien, stenen gooien naar de politie. Schiet je veel mee op zo.
Het is gewoon hypocriet, donder op met je idealistische excuus om gewoon te gaan rellen. Deze "autonomen" zijn wat mij betreft even ergs als voetbal hooligans. ik wordt er echt misselijk van.
vreemde redenatie
Hoe kun je oproepen om mee te lopen in een demonstratie als je het idee hebt dat de enige goede agent een dode agent is. Verwerpelijke uitspraak en net zo slecht als de politie die gisteren op demonstranten ging inhakken. De politie hoeft niet je beste vriend te zijn maar ik kan deze uitspraak niet waarderen. De stille agenten zouden elk bevel opvolgen, bevel is bevel, zijn volgens mij tot alles instaat en van der Laan geeft de opdracht. MEers heb ik zien lachen van opluchting dat ze weg konden gaan, kunnen natuurlijk kiezen voor een andere baan en zich afvragen welke bevelen zij allemaal al dan niet zouden uitvoeren. Het geweld wat ik heb gezien was walgelijk, vernederend, stigmatiserend vanaf het persbericht van de burgemeester. Niet iedereen is dit soort demonstraties gewend, is zich doodgeschrokken en wil na dit soort uitspraken zich misschien niet meer laten zien. Natuurlijk heb je verschillende agenten, agenten die zich als gekken gedragen, agenten die zich af en toe als gekken gedragen, agenten in burger die van zich zelf al gek zijn om zo hard te slaan en dan elkaar nog op de schouders slaan over het goede werk wat zij hebben gedaan.
Ik hou niet van geweld, van geen enkele kant.
Er roept niemand op tot
Er roept niemand op tot geweld, schat. Dat de enige goeie agent een dooie agent is betekend niet dat jij 'm dood moet schieten. Maar politie gaan complimenteren omdat ie z'n verderfelijke werk doet met een glimlach?
Maar weet je de waarheid is: als ik en een groep kameraden met een helm, knuppel en schild op politie in kon gaan knuppelen dan zou ik het doen. Dus: nee ik ben inderdaad geen haar beter dan die jongens en meisjes van het arrestatie team. Waar ik overigens ook niet tegen ageer en tegenover wie mij ook iet "beter" voel omdat ik aan "vreedzaam demonstreren" doe.
En sorry als ik een beetje hard uit de hoek kom tegen over de schrijver van het stukje. Het is zonder meer een waardevol verslag. (maar dat heb ik al gezegd geloof ik). Maar hadden ze ons dan "liever" in elkaar moeten slaan? En wie zit er eigenlijk wel "...te wachten op klappen van de ME", ik soms?
Nee, er is geen verschil tussen agenten, ze volgen orders en laten hun eigen mening thuis. Dan ben je geen mens maar een robot.
A.C.A.B. vergeet het niet.
zoals je zegt: 'mijn eerste keer'
Terecht merk je, plaatser van dit artikel, op dat dit je eerste keer is geweest. Het impliceert al: een tweede keer ligt in de lijn der verwachtingen. Je bent nog wat groen, praat nog met de smerissen die je aanspreken, maar de waarschuwing van mensen die eerder reageerden is terecht en het is zonder twijfel waar: de smeris die met je praat, vriendelijk lachend, is ook degene die vervolgens geweld gebruikt, is het niet tegen jou, dan is het wel tegen iemand anders. Het vriendelijke praatje dient slechts ter pacificatie en om aan informatie te komen. Het maakt ook deel uit van de verdeel en heers strategie: we doen aardig tegen de een, degene naast hem arresteren we en slaan we verrot. De een zal zeggen: ze waren wel aardig, de ander zal zeggen: de enige goeie smeris is een dode smeris. Ga er maar lekker ruzie over maken. Dat moeten we dus niet doen.
Als deze confrontatie met politiegeweld niet je eerste is maar je zoveelste, dan is de ACAB reactie recht uit het hart, misschien niet politiek correct en strategisch slim, maar wel zó invoelbaar!
Elke smeris tekent ervoor: je doet wat je gezegd wordt. Dus razzia's, racistische ID controles, geweld tegen demonstranten, arrestanten, het opsluiten van mensen zonder papieren, eerst schieten en dan vragen stellen... it's all part of the job.
Je schrijft:
"Maar er was een ME er bij die had een beetje een glimlach op zijn gezicht en dan zie je er toch heel wat menselijker uit. Dit vond ik een dikke plus. Een dikke voldoende voor de competentie: ME- er kan klantvriendelijk handelen."
Misschien had je die ME'er moeten vragen waarom hij met een glimlach op zijn gezicht stond. Waarschijnlijk zou zijn gezicht betrokken zijn, had hij niets gezegd of bars op je vraag gereageerd, want de reden voor zijn glimlach was ongetwijfeld geen vriendelijk gebaar, maar een binnenpretje omdat ze de boel weer eens goed onder controle hadden. Niks geen competentie, behalve die van een goed georganiseerd machtsapparaat. En wij zijn geen klanten van de ME. Klant ben je als iemand je een dienst verleent. Dezelfde ME ramde mij vorig jaar tijdens 1 mei in Utrecht met de lange lat op mijn slaap. Levensgevaarlijk. Ook het handelen van gisteren was ronduit levensgevaarlijk: we stonden zo dicht op elkaar gedrukt dat er mensen hadden kunnen stikken, iemand was onder de voet gelopen en kon maar ternauwernood omhoog worden getrokken. En zo ontsnappen we wel vaker aan de dood door politiegeweld, daar hebben ze niet altijd hun pistool voor nodig..
Verder een goed verslag, bezien vanuit de ogen van iemand die nog geen doorgewinterd activist of demonstrant is zeer waardevol.
ik kreeg het inderdaad
ik kreeg het inderdaad stikbenauwd in de massa sardines. ik werd echt totaal niet goed. het liefste wilde ik eruit stappen en even wat adem happen maar ik wist dat ik het zou gaan bekopen met een vuist in mijn gezicht gevolgd door een arrestatie gepaard met kniestoten in mijn maag. hoevaak zullen er wel niet gewonden vallen op deze manier? mensen die helemaal naar de klote gaan maar te bang zijn om om medische hulp te schreeuwen omdat de onvermijdelijke klappen van de smeris de hele boel alleen verergeren. dat ze er dan maar voor kiezen om te bloeden tot er ruimte is om weg te gaan.
reactie
Persoonlijk denk ik dat de politie onderdeel is van een systeem waar ik zeker niet altijd achter sta. Om nou te zeggen de enige goede agent is een dode agent werp ik verre van mij. Ik blijf ook agenten, ME- ers en stillen zien als mensen. Wat ik eigenlijk het moeilijkste vond is dit: op het moment dat je ziet dat er mensen hardhandig aangepakt worden die je al een beetje hebt leren kennen. Ik heb dan wel een beetje de neiging om er dan tussen te springen. Maar dat kan niet. Dat vind ik moeilijk. En ik denk dat dit alleen maar moeilijker wordt naarmate ik meer en vooral de mensen beter leer kennen. En dan moeten aanzien en verdragen hoe sommige mensen hardhandig aangepakt worden. Ik ben benieuwd of ik hiermee om kan gaan en zo ja hoe.
Ik heb mezelf aangeleerd om frustraties en agressie en misschien de nog wel diepere emoties af te reageren op een bokszak. Mensen vragen dan altijd hoe het komt dat ik zo hard kan slaan. Maar dat is niet zo heel erg moeilijk. Ik visualiseer de agressor op mijn bokszak en die bewerk ik lekker. Lucht zo enorm op. Ik weiger om me mee te laten sleuren door mijn destructieve emoties die ik wel degelijk heb. Je mag rustig weten dat ik geen heilige ben en ook worstel met bepaalde momenten. Dan zou je toch heel graag iets willen doen. En dat is de strijd die altijd in mij zit. Gemakkelijk is het niet, vind het wel altijd prettig om erover te schrijven. Zo verwerk ik dit.
Volgende keer gewoon die
Volgende keer gewoon die stillen de groep intrekken, scheiden van elkaar, steeds dieper de menigte in.
kijken of je een stoere kerel bent zo in je eentje.
Allereerst wil ik de
Allereerst wil ik de schrijver van het bovenstaande stuk complimenteren met het feit dat hij aanwezig was bij de demonstratie, zeker op wat latere leeftijd (na je tienerperiode) is dit een moeilijke stap. Toen ik zelf als tiener begon met het lopen van demonstraties maakte ik ook graag nog een praatje met de 'vriendelijk' uitziende agenten rondom de demo. Dit deed ik vanuit de naïeve overtuiging dat zodra deze man/vrouw zag dat ik wel een aardige jongen ben ze je ook met rust laten.
Dit is uiteraard een illusie! Agenten maken geen onderscheid tussen 'aardige' en 'onaardige' demonstranten, sterker nog, ze maken vaak niet eens onderscheid tussen demonstranten en omstanders of jong en oud! Waar maken ze dan wel onderscheid tussen? Vrij simpel, rijk en arm, politie en burger etc.
Ik ga hier niet zitten zeiken op de schrijver van het stuk dat hij dezelfde naïviteit vertoont die ik en vele anderen ook hebben ervaren. Ook ik ben toen door 'ervaren' activisten op de vingers getikt, dit heeft echter geen zin en de schrijver en vele anderen zullen hier vanzelf wel achter komen. Moet je dan mede activisten hier niet op aanspreken? Natuurlijk wel maar val deze niet aan, vertel rustig aan je mede demonstranten/activisten dat praten met politie niet alleen jou maar ook je vrienden en andere activisten in gevaar bent. Zelfs het ontkennen van een feit doet dit al, als jij het niet was dan was het een ander.
Kortom, de bewustwording van demonstranten en activisten ten aanzien van de 'kwaliteit' van de politie komt voornamelijk voort uit ervaring. Ik luisterde ook lang niet naar mijn vrienden, ik dacht dat er onderscheid was tussen de ene agent en de ander. Ik dacht dat bijv. de zedenpolitie goed werk deed. Mijn bewustwording kwam toen ik erachter kwam dat mij (nu ex) vriendin als kind jaren lang systematisch verkracht en misbruikt is door een agent die werkzaam was bij de zedenpolitie in Arnhem. Opmerkingen van vrienden in de trant van: 'wat had je dan verwacht, wouten zijn ook kankerlijers' hielpen mij uiteraard niet op dat moment. Net zoals de schrijver van het stuk op dit moment nog niet zo gemakkelijk overtuigd zal worden.
Bedankt!
Beste Ekke,
Thanks voor begrip en geduld.
politie geweld
ik was een van de door de politie mishandelde mensen die afgevoerd werden, laat ik het duidelijk stellen glimlach of niet als een romeo je pakt doet het zeer .
discussies over lieve politie ,kom op zeg je stond er bij .
word wakker en reageer voortaan als iemand klappen voor je aan het opvangen is zodat jou huidje heel bleef.
en deel gul de straatstofering uit want je beste vriend verdient het om een steen op zijn kanis te krijgen
Hey bezorde leraar,
Ik ben van de eerste discussie reactie op je stuk. Voor de zekerheid wil ik je zeggen dat ik jou niet persoonlijk wil aanvallen, maar dat ik het gewoon hardgrondig met je oneens ben op bepaald punten. Dat komt op het internet altijd ongenuanceerd en vaak nogal heftig over.
Maar ik wil je wel verzekeren dat ik blij ben dat je mee deed en blijft doen. Ik heb liever nog een medestander dan nog meer vijanden. Want zoals je zag zijn die goed georganiseerd en tot alles in staat. Tot de volgende keer...
Romeo en de strijd
Nu, een aantal dagen verder, het e.e.a. laten terugkomen in herinnering als een soort van herbeleving, heroverwegen en opnieuw bekijken in mijn hart en mijn hoofd wat er is gebeurd. Ik word rustig als ik begrijp de dingen om mij heen. Dus Romeo volgt Krav Maga. Krav Maga is in mijn ogen een agressieve zelfverdedigingssysteem. Wat ik dinsdag heb gezien is geen zelfverdediging. Dat was agressie. Mijn weg zoekende hoe hier mee om te gaan en het een plaatsje te geven kost tijd. Alleen al het gegeven dat je als kind af aan leert dat de politie de goeie zijn en de boeven de slechte. Hoe kinderlijk naïef, zonder zelfverwijt, heb ik dit gedacht. Loslaten van dit is het verlies van kinderlijk onschuld. Misschien wel de laatste restjes. Stervende dat het is.
Wat ik echter niet begrijp als fan van shakespeare? Waarom heet de stille niet gewoon Brutus of Thor in plaats van Romeo?
Echte vriendschap en kameraadschap heeft o.a. als basis dat we van mening kunnen verschillen. Ik weet niet hoe en ik weet niet wanneer, maar er komt wellicht weer een moment,lopen we misschien wel zij aan zij. Wie zal het zeggen, het leven is een mysterie en het lot van de toekomst is ongeschreven.
keihard tegengeweld
macht kaputt, was euch kaputt macht!
RAF
de slaven haten degenen die
de slaven haten degenen die vrij willen zijn!
ACAB
de politie.
behalve de witgebefte en zwartgetogade heeren der justitie, die het fijne werk verrichten, heeft men er ook nog voor het vuile werk en die taak blijft voorbehouden aan de politie... zij, die zelven behooren tot de klasse der bestolenen, handhaven de dieven in hun bezit.
uit dienstijver, uit hoop op belooning en verhooging treden zij veelal brutaal en meedoogenloos op tegen hun eigen broeders en klassegenooten.
de politiewillekeur is tegenwoordig wet; zoo diep is de bourgeoisie reeds gedaald, dat zij zich moet vastklampen aan de politie.
en zij dit wetende, wordt steeds brutaler in haar eischen.de held,de lieveling onzer bourgeoisie, dat is de geheime politieman, op wie zij steunt en hoopt het volk eronder te houden.
hij is de speurhond, die de arme drommels moet pakken, wanneer zij, om den honger van vrouw en kinderen te stillen, wat nemen uit de voorraad, die door zijn arbeid is voorgebracht en dien men hem eerst heeft ontstolen...
dus steeds voor de bezitters, en tegen de arbeiders.
wie toch treedt den arbeider het eerst tegemoet, om hem op zijn vingers te tikken, zoodra hij maar tracht de op hem drukkende lasten te verlichten?
de politie en de marechaussee.
wie onthaalt den arbeider op knuppels en sabelslagen, zoodra zij trachten hun slavenketenen af te werpen? weer de politie en de mareshaussee...
sommigen zeggen: die menschen kunnen het ook niet helpen, ze worden gestuurd, ze zijn ook het product der verhoudingen. goed en wel, maar als zij het product der verhoudingen zijn door ons te ranselen, wij evenzeer door ons niet te laten ranselen!
er zijn ook nette politie-lui zo zegt men. gekheid!
men heeft onder de rooversbenden ook nette mensen. onder de grootste roovers treft men gould, vanderbild, rothschild enz. aan.
zijn dat niet allemaal nette menschen, die in elk gezelschap geduld en gevierd worden?
voor het slachtoffer komt het op hetzelfde neer, of hij wordt doodgeslagen door een nette bandiet of door een ander.
een groot blad schreef onlangs niet ten onrechte: evenals een papen-geest en een bourgeois-geest bestaat, evenzoo bestaat er een politie-geest...
elkeen die zijn voet op het politiebureau zet om daar een plaats te krijgen, zal aangegrepen worden door den geest, die daar woont, al was hij vroeger geheel vrij daarvan...
waarin bestaat die politie-geest?
de voornaamste trek is: HAAT TEGEN DE ARMEN.
de politie wordt in werkelijkheid alleen gegrondvest om ervoor te zorgen, dat de rijken rustig kunnen slapen.
haar hoofddoel in het maatschappelijk leven is, om de bezittenden te beschermen en de niet bezittenden er af te houden om iets te nemen van hen, die alles bezitten.
de politieman moet in den arme zijn natuurlijken vijand zien.
F.D.NIEUWENHUIS.
opstand december 1927.
nn ACAB
Beste nn ACAB,
Politiegeweld is een nieuw fenomeen voor mij. Ik weet niet wat er dinsdag in mij is veranderd, maar de wereld om mij heen is niet meer diezelfde als voorheen. Nu is vertrouwen in de medemens zo en zo niet mijn sterkste punt. Dat heeft te maken met mijn achtergrond. Als kind ben ik opgegroeid onder prettige omstandigheden en minder prettige omstandigheden. Vooral dat laatste heeft mij verlamd. Letterlijk en figuurlijk. Als kind kon ik niet praten over mijn trauma's en dat ben ik pas gaan doen toen het echt, echt niet meer ging. Ik was 26 jaar toen mijn lichaam niet meer deed wat ik wilde. Ik kwam in het ziekenhuis terecht en volgens de neuroloog had ik een ontsteking aan mijn hersenstam. Toen ik last kreeg van geheugenverlies bleek er iets anders aan de hand te zijn: PTSS een post traumatisch stress syndroom. Dit soort heftige zaken kom je ook wel tegen bij b.v. militairen. Die hebben een tijdelijke complete black out en kunnen niks meer. Hun lichaam laat dat ook niet toe.
Tegenwoordig is er veel deskundigheid aanwezig omtrent het verwerken van traumatische ervaringen. Ik heb daar veel aan gehad en veel van geleerd. Vervloekt heb ik ze, degene die mij die ellende hebben bezorgd. Haat heb ik gevoeld, wraak, agressie en moordgevoelens. Ik ken ze die gevoelens, o ja, ik ken ze. Daarnaast was er ook veel pijn en verdriet om te verwerken. Gelukkig ben ik met vele mensen in contact gekomen die misschien in min of meerdere mate hetzelfde als ik hadden meegemaakt. Of erger. Voor zelfmedelijden is gelukkig niet veel plaats in de wereld. Misschien maar goed ook. Hele moedige knokkers ben ik tegengekomen in mijn leven. Mensen die echt ontberingen hebben doorstaan. En dat zijn er nogal wat. Gesproken heb ik met veteranen met mensen die veel geweld hebben meegemaakt, gezien heb ik hoe ze dat een plekje gaven en wat ze er verder mee deden. Persoonlijk heb ik mijn weggetje er aardig in gevonden. Natuurlijk heb ik nog steeds mijn flashbacks net zoals afgelopen week. Die confrontatie kwam hard en vooral onverwachts binnen. God wat haat ik die onverwachte situaties. Ik ben dan altijd een week van slag. Gelukkig kan ik wel gewoon werken maar mijn innerlijke gesteldheid is een puinhoop. Nachtmerries, angst en paniek aanvallen, fel en soms onredelijk reageren, al heb ik dat zelf niet altijd in de gaten. Ik heb dan meestal zoiets van ik hou me nog in. En dan ook nog geheugenverlies. Gelukkig zijn er in de loop van de jaren de scherpe kantjes er wel van afgegaan.
De pest met ellende is dat je er ook nog veel van kunt leren als je wilt. Had ik die vervloekte kennis maar nooit gehad. Gesproken heb ik niet alleen met slachtoffers maar ook met daders. Ik wilde weten waarom ik in staat ben om mijn haat, wraak, moord en agressie gevoelens naar een bokszak te sturen en anderen niet. Als ik na mijn werk bv gespannen was, hing ik een bokszak op en ramde iedereen die in mijn verleden mij iets vervelends had aangedaan helemaal in elkaar. Op de bokszak uiteraard. In al die jaren heb ik nooit iemand lastig gevallen met mijn agressie vanwege mijn "nare jeugd". Wel heb ik lezingen gegeven over mijn verwerkingsprocessen, ik heb dagboeken volgeschreven over hoe mijn verwerkingsproces verlopen zijn en vastgelegd in mijn testament dat die stukken naar een instituut gaan die daar iets zinnigs mee kunnen doen. Samen met een psycholoog is er een boek geschreven over traumatische ervaringen, ook van bv brandweermannen en ja ook van politiemannen en vrouwen. Interessante briefwisseling heb ik gehad met een victimoloog over ontslachtofferen en ontdaderen en met een psychiater die echt hele foute mensen behandelde. Sommige mensen hebben geen geweten. Geen vermogen tot empathie. Een tijdje bij de kindertelefoon gewerkt, een tijdje bij stichtingen gewerkt, meegeholpen met zelfhulpgroepen op te zetten, zelf een stichting opgericht en uiteindelijk samengewerkt met krakers om een buurthuis tot stand te krijgen voor die lastige Marokkanen weet je wel. Iedereen scheld erop maar niemand deed wat en dus heb ik een tijdje als kaaskoppie met de Marokkaanse buurtvaders samengewerkt. Het buurthuis was geen succes maar het Johan Cruijf court is er gekomen wat veel jongeren een alternatief geboden heeft. Natuurlijk was eerst iedereen tegen in de buurt maar goed. We zijn ook niet voor 1 gat te vangen.
DMijn achtergrond heeft ervoor gezorgd dat ik veel ben gaan lezen over geweld en agressie. Zowel vanuit filosofische hoek al sociologisch noem het maar op. Je weet eigenlijk nooit genoeg en ik blijf me tot op de dag van vandaag nog steeds verbazen over wat mensen elkaar aan kunnen doen. Het is mijn achtergrond die ervoor gezorgd heeft dat ik geen overheersing kan verdragen. Het gaat gewoon niet. Ik kan niet slaafs iets doen. Omdat iedereen het doet. En jonge jonge wat heb ik mezelf soms wel eens vervloekt dat ik elke keer weer zo nodig mijn grote wafel open moest treken tegen een werkgever of een leraar of zo in een groep. Waarom kan ik net gewoon mijn ding doen en een rustig leventje leiden. Wat is het dat op bepaalde momenten ik mijn mond open doe waar andere de mond dicht houden? Is dat stoer? Nee dat is niet stoer dat is moedig soms en moed, moed is een kutgevoel. Sorry dat ik het zo plat formuleer maar ik kan het niet anders zeggen. Misschien wel, laat ik het eens proberen: moed is die gemoedstoestand waarin je je doodsangsten aan het overwinnen bent. Zweetdruppels glijden van je gezicht, knoop in je maag en dat beroerde overgeef gevoel, diarree en een heksenkermis in je hoofd. Ijsberen in de nacht of je toch het juiste doet voor jou gevoel. En uiteindelijk na veel wikken en wegen doe je iets waar je dan achteraf tegen jezelf zegt: is dit nou alles?
Beste nn ACAB, het is een heel verhaal geworden en ik ga dus afronden maar ik heb wel een vraag aan jou. Wat zou Nieuwenhuis gevonden hebben van het Stanford Prison experiment of wat zou zijn mening zijn geweest als hij het boek had gelezen van Hitlers gewillige beulen geschreven door Daniël J. Goldhagen.
Het is niet zo nn ACAB dat ik ontken dat politie zich gedragen als beesten. Integendeel. na wat ik dinsdag heb meegemaakt en dat wat ik nu steeds meer lees over politiegeweld, word ik niet echt vrolijk van. Het is absoluut een factor om mee rekening te houden. Maar het is mijn achtergrond die belet te denken dat alleen de politie zich zo misdraagt. Min wantrouwen kent geen bodems als het op geweld aankomt. Ik vertrouw daarin heel weinig mensen. Ik denk ook dat het in heel veel mensen zit dat geweld en het je beestachtig gedragen. Alleen al het dragen van een uniform en het idee dat je voor het goede vecht kan al fatale gevolgen hebben. Laat staan dat de wet aan je zijde staat.
DUDE...
ik weet niet wat nieuwenhuis gevonden zou hebben, ik kan niet in z'n hoofd kijken. ik heb dit geplaatst omdat er een intressante argumentatie in staat mbt het ACAB statement, te weten;
"evenals een papen-geest en een bourgeois-geest bestaat, evenzoo bestaat er een politie-geest...
elkeen die zijn voet op het politiebureau zet om daar een plaats te krijgen, zal aangegrepen worden door den geest, die daar woont, al was hij vroeger geheel vrij daarvan..."
en een ander argument dat wat mij betreft gebruik van wedergeweld tegen politie rechtvaardigd, namelijk;
"die menschen kunnen het ook niet helpen, ze worden gestuurd, ze zijn ook het product der verhoudingen. goed en wel, maar als zij het product der verhoudingen zijn door ons te ranselen, wij evenzeer door ons niet te laten ranselen!"
dit naar aanleiding van de meerdere welles/nietes reacties over een bepaald aspect binnen het topic. je ontboezemingen vind ik eerlijk gezegd minder terzake in de discussie hier. ik kan wat dat betreft maar één ding zeggen; wees blij dat jij je menselijkheid nog hebt en geen gevoelloze robot bent, een morele zombie. het maakt je leven er misschien niet makkelijker op maar het is wel beter voor je zelfrespect. en bedenk; alleen moreel bewuste mensen maken werkelijk kans om de wereld te verbeteren, anders kan je het wel vergeten. het is maar wat je wil...
geweld tegen politie
Bedankt voor je reactie nn ACAB,
Sommige agenten misdragen zich, knijpen niet een oogje dicht als een tienermoeder een brood steelt. Ik heb echt met deze mensen te maken nu, via mijn werk. Als je moeder bent op je 16e en je hebt een kleine van 1 jaar die huilt. Pak nu die stille die ik vorige week aan het werk heb gezien, die gedroegen zich echt als beesten. Met die vervloekte bekrompen Krav Maga kennis die geen eer kent. Hoe ver zou tegengeweld mogen gaan? Of zou de tactiek van Romeo op een andere manier ter discussie gesteld kunnen worden? Is tegengeweld het enige antwoord? Of zijn er alternatieven te verzinnen? Ik vind tegengeweld weer iets anders dan zelfverdediging. Dus als ik wat extra lappen op mijn arm drapeer om zo de klappen van de ME beter op te kunnen vangen als ze beginnen met meppen. Ik heb zelfs gelezen dat je geen beschermende kleding meer mag dragen tijdens een demonstratie. Dat vind ik nu een uitdaging! Moeders met kinderen heb ik gezien en oudere mensen heb ik zien staan, voor de ME maakt dat allemaal niets uit. Die tikken op alles wat ze voor de voeten komt.
Voor een ieder die meer wilt
Voor een ieder die meer wilt weten over hoe de ME, stillen, met elkaar communiceren over arrestaties, wie er uit te pikken en hoe dit gaat, zijn de wob (wet openbaarheid van bestuur) verzoeken can het artikel 140 collectief erg interessant.
http://wob.artikel-140.nl/1-mei-demonstraties/
zie vooral ook de draaiboeken van de politie betreffende de demonstraties.
Mochten mensen nog interessante zaken tegenkomen in de documentatie, denk ik dat het goed zou zijn dit aan het 140 collectief te melden:
http://wob.artikel-140.nl/contact/
over romeo's
https://derecidivist.wordpress.com/mensenrechten-repressie/het-sluipende...