IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Trouw: 'We zijn geen criminelen, we zijn asielzoekers'

http://www.trouw.nl/tr/nl/4492/Nederland/article/detail/3437052/2013/05/...

'Meer dan twintig asielzoekers in het detentiecentrum Schiphol zijn in hongerstaking, voor de zesde dag inmiddels. Hun klacht: 'We zijn geen criminelen. We zijn asielzoekers. Behandel ons dan ook zo.'

"This system is fucked up, man", zegt Papabouda Peoum over de telefoon vanuit het detentiecentrum. Vijf maanden zit de Senegalees vast op Schiphol. Tchamako Tamboula zit er net zo lang. "Ik word behandeld als een crimineel", zegt de Kameroener. "Maar wat heb ik misdaan? Ik heb asiel aangevraagd. Dat is het enige."'

vooruitlopend op wat de politiek zal gaan zeggen, alvast..

CEL = CHANTAGE!

Ik voorspel het alvast: nu een groep vluchtelingen die is opgesloten in de grensgevangenis op Schiphol in hongerstaking is, zal de politiek eensgezind alsvolgt reageren: “Dat is chantage”.
Van Anton van Kalmthout en Sharon Gesthuizen van de SP tot Sietze Fritsma van de PVV, ze zijn het er allemaal over eens. “Wij maken ons zorgen over de precedentwerking!” Hoe ik dat weet?

Beste lezers, luister: http://radiobox.omroep.nl/fragment/read_sitestat_fragment/77825/77825.mp3
De maskers vallen af! Een man uit Kameroen was in dorststaking toen in de Tweede Kamer werd gesproken over de dood van Dolmatov, de russische vluchteling. Ophef ontstond over diens verblijfsvergunning. De immer zo populaire, of moet ik zeggen 'populistische', mevr. Gesthuizen zal ik hier even citeren uit de radio uitzending van Argos. Nadat eerst Anton van Kalmthout is geïnterviewd, komt Sharon aan het woord. Zij zegt o.a. (lees de hele tekst onderaan dit stuk)

“Hoe schrijnend het ook is, je moet niet toegeven aan dit soort dwangmiddelen, omdat je daarmee eigenlijk zegt: mensen als je in honger of in dorststaking gaat , dan krijg je een verblijfsvergunning en dat brengt dus andere mensen heel erg in gevaar (SIC!). (…) Normaal gesproken heb je natuurlijk ook andere manieren om ervoor te zorgen dat iemand eh... wel verpleegd kan worden. In dit geval zou je dan bijvoorbeeld moeten denken aan een dwangmiddel zoals bijvoorbeeld dwangvoeding of eh... ja, een andere manier van iemand toch behandelen.(...) Hoe zit het dan met al die andere mensen die ook asiel hebben aangevraagd en worden afgewezen, kunnen die hier nou op een bepaalde manier rechten aan ontlenen en hoe gaan we dan met die mensen om? Dus dat zou echt een heel kwalijk signaal zijn van de staatssecretaris als dat zo is.”

Hoe is het mogelijk dat van het vertrouwde IND beleid wordt afgeweken?! Het IND beleid om “nooit toe te geven aan honger- of dorsstaking”, omdat daarmee het “hek van de dam is”. Voelt u hem ook? Alweer dat taalgebruik in de zin van overstromingen en tsunami's! Dat is vreemdelingenhaat kweken!

De man uit Kameroen kreeg dus van Teeven alsnog een verblijfsvergunning omdat zijn situatie zo “schrijnend” was. Gebruik maken van discretionaire bevoegdheid heet dat. Maar dát kan natuurlijk niet, aldus zowel Gesthuizen als Fritsma. Precedentwerking! Stel je toch eens voor dat meer mensen dit gaan doen! En ja hoor, daar heb je het al. Een massale hongerstaking in de grensgevangenis van Schiphol. Nederland loopt onder nu. Help!

Het antwoord hierop is standaard. Men probeert de hongerstakers of dorststakers er eerst van te overtuigen om ermee op te houden. Mensen worden bij voorkeur in de isoleercel gegooid om druk uit te oefenen. Dag en nacht het licht aanlaten, camera erop, koud, akelig, beton. “Chantage!” roepen ze allemaal in de politiek, ik voorspel het, want ook dat is standaard. Maar, en ik heb dit al eens eerder geschreven, wie chanteert nu eigenlijk wie? Wie gebruikt er nu eigenlijk dwangmiddelen, tot dwangvoeding aan toe indien nodig?

De hongerstakers waarover het nu gaat, voorzover bekend, zijn mensen die per vliegtuig aankwamen, een asielverzoek indienden, en in afwachting van de beslissing daarop maandenlang worden opgesloten in de grensgevangenis. Dát is druk uitoefenen. Dát is chantage. Dát is een dwangmiddel. Deze mensen hebben geen enkel ander middel tot hun beschikking om te protesteren, om gehoord te worden, dan deze hongerstaking. Er wordt heel vaak 'niet gegeten' in de grensgevangenissen, uit wanhoop. Bijna nooit hoor je ervan. Deze mensen hebben besloten dit met een hele groep te doen en ze hebben het naar buiten kunnen krijgen dankzij een demonstratie die op 5 mei bevrijdingsdag bij de gevangenis werd gehouden.
Stil rond de hongerstakers gaat het niet meer worden, Teeven, Gesthuizen en Fritsma! We voeren de druk van buitenaf verder op. Vindt de politiek dat chantage? Laten ze naar zichzelf kijken, de hypocriete angsthazen daar in Den Haag. Laten ze zich diep schamen om bang en bezorgd te zijn. Het is om te kotsen, als je tenminste maaginhoud hebt... Wanneer storten we onze kots uit vanaf de publieke tribune in de Tweede Kamer over de hoofden van zoveel hoogmoed?

Volg hoe het verder gaat op http://deportatieverzet.nl en/of op http://no-border.nl.

Sloop de grensgevangenissen! Neer met de IND!

Joke Kaviaar, 6 mei 2013

De volledige tekst van het interview met Sharon Gesthuizen op ARGOS radio 27 april 2013:

Interviewer:
“Anton van Kalmthout maakt zich zorgen over de precedentwerking en zegt als je aan zo'n dorststaking toegeeft is het hek van de dam. Deelt u de mening?”
Sharon:
“Ja uiteraard, dat is precies de reden waarom er normaal gesproken op een heel andere manier met dergelijke gevallen wordt omgegaan. Hoe schrijnend het ook is, je moet niet toegeven aan dit soort dwangmiddelen, omdat je daarmee eigenlijk zegt: mensen als je in honger of in dorststaking gaat , dan krijg je een verblijfsvergunning en dat brengt dus andere mensen heel erg in gevaar (SIC!).”
“Waarom denkt u dat dit in dit geval toch gebeurd is?”
“Ja, ik wil van de staatssecretaris opheldering hierover. Ik kan niet zomaar zeggen: dit is een onterecht gebruik van discretionaire bevoegdheid, want wellicht – ik heb daar geen inzicht in gekregen nog – maar wellicht is het in dit geval bij deze persoon zo geweest dat er inderdaad opeens een heel belangrijk feit naar boven is gekomen waardoor deze persoon echt een verblijfsvergunning in Nederland moest krijgen. Dat weet ik nog niet, maar op dit moment ben ik er bang voor dat er gezien de druk die inderdaad – volgens mij heeft meneer van Kalmthout dat net ook al gezegd – gezien de druk die er vorige week op staatssecretaris Teeven stond, men toch erg bang is geweest voor een escalatie, een mogelijk overlijden van een andere vreemdeling terwijl we net het debat over Dolmatov voeren, dat men daarom heeft gezegd: snel de druk eraf en dan maar discretionair, wat onbegrijpelijk is, want ja, normaal gesproken heb je natuurlijk ook andere manieren om ervoor te zorgen dat iemand eh... wel verpleegd kan worden. In dit geval zou je dan bijvoorbeeld moeten denken aan een dwangmiddel zoals bijvoorbeeld dwangvoeding of eh... ja, een andere manier van iemand toch behandelen. Dan had je de tijd kunnen nemen ook, lijkt mij, om ervoor te zorgen dat je die zaak nog eens goed tegen het licht hield. Maar het lijkt er nu op alsof ze toch erg, dat is mijn eerste indruk, alsof er toch mogelijk erg onzorgvuldig is gehandeld, want het blijft curieus hoe je eerst een asielaanvraag kunt afwijzen in een aantal dagen en dan opeens overstag gaat en zegt: deze meneer mag toch voorgoed hier blijven.”
“Het zou ermee te maken kunnen hebben, natuurlijk moet daar antwoord van Fred Teeven zelf op komen, maar het zou ermee te maken kunnen hebben dat de staatssecretaris zijn politieke hachie moest redden die week,”
“Ja, dat zijn wel uw woorden, maar ik moet zeggen dat ik.... dat ik nu niet kan beoordelen of dat inderdaad niet zo is, dus ik ben er bang voor dat dit inderdaad de waarheid is, en dat zou mij echt enorm veel zorgen baren want dat is natuurlijk niet de manier waarop je met asielprocedures moet omgaan, zeker niet omdat ik me dan ook afvraag: hoe zit het dan met al die andere mensen die ook asiel hebben aangevraagd en worden afgewezen, kunnen die hier nou op een bepaalde manier rechten aan ontlenen en hoe gaan we dan met die mensen om? Dus dat zou echt een heel kwalijk signaal zijn van de staatssecretaris als dat zo is.”
“U gaat er naar vragen?”
“Ja. Uiteraard. Ik wil van de staatssecretaris dan precies weten – hij zegt nu richting pers: wij kunnen daar niet op in gaan, dat is allemaal vertrouwelijk - dat is dan tot op zekere hoogte te begrijpen maar dat zal niet gelden voor een uitleg die je moet geven aan de kamer, dan moet ie dat desnoods maar vertrouweljik doen maar ik wil precies weten welke afweging hij heeft gemaakt en waarom.”

De hongerstakers in detentiecentrum Schiphol zijn onder zware druk gezet om hun actie te beëindigen. Eén van de vluchtelingen die in hongerstaking was, meldt dat telefonisch aan Werkgroep Deportatieverzet. ‘s Nachts zijn ze in de isoleercel gestopt, met slechts een matras op de grond en een draaiende camera. Ze moesten hun kleren uitdoen en een papieren scheurhemd aan. Volgens advocaat Frans Willem Verbaas is dat sinds 2010 niet meer toegestaan.

De hongerstakers zijn apart genomen. De medewerkers van het detentiecentrum dreigden hen met onmiddellijke uitzetting. (Onmiddellijke uitzetting is juridisch niet mogelijk.) Daarna zijn de verschillende hongerstakers verplaatst naar verschillende afdelingen, om de groep op te splitsen. De hongerstakers konden zo geen contact meer met elkaar onderhouden; het werd onmogelijk om steun bij elkaar te zoeken. Ondertussen werd de druk opgevoerd.

Lees verder op http://no-border.nl/hongerstakers-onder-zware-druk-gezet/#more-4279

En de staatsmedia maar erachteraan holen:
http://www.nu.nl/binnenland/3416051/weer-tien-asielzoekers-in-hongerstak...

ondanks de psychologische druk, ondanks de dreigementen, ondanks de iso... Deze mensen snappen meer van mensenrechten dan de gemiddelde pvda-er, zoveel is duidelijk.