Hier kun je discussieren over Over Anarchisme en Pinksteren.
Het thema van dit jaar is afgestemd op het publiek. Storytelling, want waar vroeger snitches nog stitches kregen en anarchisten niet praatten met de smeris, zitten ze nu vastgelijmd aan het plaveisel, te wachten tot ze met een lekker uniformpje mee mogen voor een goed gesprek. Maar wij kijken verder dan het plaveisel, trekken het eruit, geven het terug aan de rijken en liggen aan het strand. De barricaden van de nieuwe wereld bestaan uit de ruines van de oude.
Wij als anarchisten hebben geen campinguitje nodig. We vinden elkaar op straat en in de strijd, elke dag opnieuw. Vier dagen praten over anarchisme is onvoldoende, wij leven de rebellie, elke dag opnieuw.
De revolutie zal zich niet laten stroomlijnen, noch versnellen door een klein elitair clubje die ons in trainingen wel even gaat vertellen hoe dat moet. Het is een vergissing te denken dat het anarchistisch gedachtengoed te verenigen is onder een vlag of motto, zoals al 99 jaar wordt geprobeerd in Appelscha. De plek waar de ongelijkheid zich niet beperkt tot het gras, en de beperkingen niet tot het aantal plekken. Als mensen 99 worden zijn ze meestal ook gewoon een beetje op en seniel.
De ironie houdt niet op bij hipsters maar maakt ook van het zogenaamde dystopisch einde een spelletje. Waar sommige mensen daadwerkelijk al ondervinden hoe de wereld in brand staat komen de witte geprivilegieerde mensen uit gebrek aan relevantie in Appelscha samen om op hun zaterdagavond in een door hunzelf gecreerde safespace dit na te LARPen. Het witte zelfmedelijden en gebrek aan zelfreflectie druipt ervan af.
Is de PL met zijn 99 keer herhaling niet de oudste koe die in de sloot mag blijven?
Door gebrek aan alternatief zien we je daar. Leve de anarchie. Dood aan het kapitalisme.
Enkele anarchisten.