Plaats een aanvulling
[Vloerwerk] Demonstratie blokkeert flexwaanzin Bleckmann
Wanneer: 09/12/2019 - 13:44
Het was koud. Het was nat. De wind waaide hard. Toch verzamelde zich afgelopen vrijdagmiddag zo’n 30 mensen in een afgelegen industriegebied, om te demonstreren tegen onzin ontslagen. De meeste kwamen natuurlijk uit Amsterdam. Maar ook Leiden, Utrecht en zelfs Tilburg waren vertegenwoordigd.
Zie voor meer foto's en filmpjes https://vloerwerk.org/2019/12/demonstratie-blokkeert-flexwaanzin-bleckmann/
Het waren mensen uit ons eigen netwerk. En voormalig Gele Hesjes, leden van Doorbraak, de Vrije Bond, de Bond Precaire Woonvormen en de Rode Morgen. Samen maakten we een vuist tegen het onterechte ontslag van Joery,* en de rechteloosheid van flexwerkers in het algemeen.
Na een korte toespraak op de verzamelplek, gingen we de straat op. Met de inmiddels bekende protestborden, een mooi kopspandoek dat we jaren geleden al hadden gemaakt en kleurrijke spandoeken aan de zijkanten. “Bleckmann, klerestreek!” galmde het al snel door industriegebied. “Hoe laat is het? Solidariteit!”, “Vloer! Werk! Samen sta je Sterk” en het mooi gevonden “Hou je Bleck mann” waren andere leuzen. Één van de demonstranten stak een fakkel aan. De sfeer zat er goed in!
“Onrecht tegen één betekent onrecht tegen iedereen”
Eenmaal aangekomen bij de hoofdingang van Bleckmann, hield Joery een speech. “We zijn vandaag bijeen om te strijden voor rechtvaardigheid: onrecht tegen één betekent onrecht tegen iedereen” begon hij. Hij vertelde verder over het harde werk in het gebied, dat ook heel onzeker is, en voor lonen net boven het minimum. En over zijn Poolse collega’s, “die hebben hun geheel eigen set onzekerheid er nog bij.” En natuurijk over zijn eigen situatie:
“Ik ben me baan kwijt geraakt nadat ik me uitsprak op de werkvloer. Het is onrecht wanneer leidinggevenden hun macht misbruiken. Dit gebeurt bij Bleckmann. Door werkers uit te schelden wanneer iets mis gaat. Door seksistische of racistische opmerkingen te maken, zoals ‘marrokanen stelen nu eenmaal.’ Door veiligheidsregels te negeren die ze wel van werkers eisen. Door werkers te intimideren wanneer zij voor hun rechten opkomen. Om maar wat te noemen. Deze werksfeer wordt van bovenaf in stand gehouden en gefaciliteerd.”
Vervolgens demonstreerden we verder door het industriegebied. We moesten wel goed opletten, want regelmatig reden er vrachtwagens en grote bestelbussen, die om ons heen moesten rijden. Een enkeling toeterde uit steun, de meesten leken vooral verbaasd. Zo’n actie in een industriegebied is natuurlijk (vrij) uniek. In de grote distributiecentra om ons heen zagen we mensen achter de ramen naar ons kijken. We zwaaiden, en ze zwaaiden terug. Al waren er niet veel mensen op straat, we vielen dus zeker op.
“Bezet, blokkeer, dit flexgezeik pik ik niet meer!”
De actie eindigde bij de achteringang van Bleckmann. Daar rijden vrachtwagens en bestelbussen in en uit, om spullen op te halen of af te leveren. Een rookpot werd afgestoken en de weg geblokkeerd. Wie er in wil werd niet toe gelaten. De chauffeurs konden het natuurlijk niet waarderen. Flyers mochten we in onze reet douwen en een enkeling dreigde zelfs over ons heen te rijden. De demonstranten bleven dapper staan. Er was veel begrip voor de chauffeurs. “We snappen dat het irritant is,” zei een demonstrant door de megafoon, “maar dat is juist de bedoeling.” Na bijna twee en halve maand respectvol overhandigen van eisen en informerende acties, was het tijd om er een schepje bovenop te doen.
Ondertussen werd het weer er nog wat slechter op. Het begon ook al donker te worden, en het werd rustiger bij de loods. De actievoerders besloten dat het mooi was geweest, en demonstreerden terug naar de verzamelplek. “Bleckmann, klerestreek!” klonk het weer door het industriegebied. Voldaan stapten we op de bus of in de auto. We praatten nog wat na over de actie, en onze plannen voor de toekomst…
We willen iedereen bedanken voor hun aanwezigheid! Het was een mooie actie!
www.vloerwerk.org
info@vloerwerk.org