IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Wanneer: 17/11/2017 - 19:16

een gesprek over de G20 revolte

< Volgens mij heb ik nog nooit zoiets meegemaakt. >

< Ik ook niet. De stemming was op de een of andere manier surrealistisch. Het dreigende geluid van sirenes en helikopters op de achtergrond had niet meer dezelfde werking als voorheen. De mensen op straat leken eerder opgewekt, gelukkig. >

< De mensen hebben begrepen dat de smeris niets meer onder controle had. Ze konden vrij beslissen wat ze konden doen en laten. Dat is niemand gewend. Dat kent men niet. >

< Het was geweldig te zien hoe mensen op de ene hoek naast brandende barricades op de straten zaten te praten en op de andere hoek mensen met de smeris vochten. Op andere plekken waren mensen aan het plunderen en trokken zich terug met hun buit, terwijl anderen spullen op straat verdeeld hebben. Weer anderen zijn rechtstreeks met spullen uit de winkels naar de barricades gegaan en hebben ze in het vuur gegooid. >

< Van de angst, waarover dagenlang erna vanuit de media gesproken werd, kon ik niet veel merken. Ik heb geen hordes mensen gezien die andere mensen bedreigden of aanvielen. De verschillende mensen op de straten van de wijk leken zich compleet vermengd te hebben. Van het uitgaanspubliek dat hier sinds jaren elke week, van donderdag tot zaterdag, 's avonds te vinden is, tot kleine groepen in vermomming en jeugd uit de wijken. Veel mensen die sinds vrijdagmiddag uit de buitenwijken zijn gekomen en natuurlijk velen, die voor het verzet tegen de top naar Hamburg zijn gereisd. En ik vond het wezenlijk aangenamer dan bijvoorbeeld op een normale zaterdag door de wijk te wandelen. >

< Ja, absoluut, de mensen deden niet naar tegen elkaar; iedereen deed wat hij wilde zonder tegen elkaar te zijn. Uiteraard waren er ook idioten, maar waarom zou dat ook anders zijn, ergens moeten die ook heen. En ik vind het in feite ook niet verrassend dat zij, die zich anders ook niet geheel verantwoordelijk gedragen, dat in zulke situaties ook niet doen. >

< Maar mensen hebben daar ook goed op gereageerd. Wanneer mensen klaarblijkelijk stomme dingen deden, heb ik ook gezien hoe anderen daar op afgestapt zijn en met ze gepraat hebben. Dat heeft niet altijd gewerkt, maar dat is bij deze omvang en grootte der gebeurtenissen ook niet verrassend. >

< De angst die ervoor en erna altijd weer onderwerp van gesprek was, vind ik een belangrijk thema. Ik vraag me af van welke angst er hier de hele tijd gesproken wordt? Natuurlijk, er waren ook mensen die niet begrepen wat er gebeurde en die waren dan bang. Dat is klote. Maar ik moet zeggen, een groot deel van de bijdrages van de media en ook bijvoorbeeld publieke interviews, laten mij eerder wat anders concluderen. Ik denk dat het veelal ging om angst om eigendom, de eigen rijkdom. En om de angst dat alles wat vaststaat en voor altijd verankerd zou moeten blijven, op losse schroeven komt te staan. Zoals een kameraad vrijdagnacht tegen me zei: “Vanavond zijn de rijken bang!” >

< Ja, dat denk ik ook. Dat valt ook te zien aan alle absurde verwijzingen naar kapot gemaakte spullen. Dat mensen een krankzinnige verhouding tot hun auto's hebben weet men al, maar dit was werkelijk een absurd dramastuk wat werd opgevoerd. Men zou haast gaan denken dat auto's levende wezens zijn. >

< Ja, er zijn ouders geweest die hun kinderen daadwerkelijk een t-shirt hebben aangetrokken met “Je suis auto” erop. Wat een aanfluiting. Wat een afgrijselijke vergelijking met de herdenkingen aan de slachtoffers van islamitische terreuraanslagen. >

< Bizar ook hoe er krampachtig geprobeerd werd om de plunderingen als geïsoleerde, zinloze geweldplegingen af te schilderen. Daar nemen de mensen zich dat, wat ze willen, en anderen maken goederen kapot, en daar zou geen verband zijn met de bestaande scheve verhoudingen? Ik denk dat in een samenleving waarin alles in goederen en rijkdom wordt gemeten, de onteigening en vernietiging ervan een logisch gevolg is als er een breuk met de normaliteit verlangd wordt. >

< Ja, je kunt historisch gezien naar zo goed als elke opstand, elke revolte met een sociaal karakter kijken en je zult van plunderingen horen. Bij zowel de rellen in London als de onrust in Ferguson wegens racistische moorden begaan door de politie. >

< Het is ook aangrijpend dat bij opstanden met een reactionair politiek karakter het meestal niet tot plunderingen komt. Zoals bijvoorbeeld bij de gebeurtenissen op het Maidanplein in Oekraïne, die erg door rechtse politieke krachten werd gekenmerkt of ook bij racistische pogroms. Daar gaat het er nou eenmaal niet om de heersende orde te vernietigen maar om de orde over te nemen en de huidige heersers te vervangen door de eigen heersers. Plunderen heeft met zekerheid veel facetten maar is zeer zeker een uitdrukking van de sociale revolte. >

< Ja, ik kon het ook moeilijk geloven toen ik hoorde dat mensen bijvoorbeeld Budnikowski verdedigden. Alsof daar iemands bestaanszekerheid is weggenomen. Budnikowski heeft 181 filialen in de omgeving Hamburg en begint nu de samenwerking met EDEKA om gemeenschappelijke “groeiambities” uit te voeren. Ze willen per jaar 50 nieuwe filialen openen. Alsjeblieft zeg, hoe zijn die nou geen doodnormaal onderdeel van de kapitalistische orde? >

< Inderdaad, daar zie je hoe goed het groene-sociale-familie-ondernemen schijnbaar werkt. Bizar hoe de realiteit waarin wij allemaal dagelijks moeten leven vervaagt. >

< Voor mij is dat allemaal een zeer duidelijk voorbeeld van hoe een sociale orde, wiens grootste probleem met de sociale misère de bescherming van haar eigen bezit is, vernietigd moet worden. >

< Op een spandoek aan een huis in de wijk waar de rellen waren heb ik een oude leus gezien en bij mezelf gedacht dat die zo mag blijven staan: “Scherven rinkelen en jullie schreeuwen, mensen sterven en jullie zwijgen!” >

- eerder verschenen in anarchistische krant Attacke, nummer vier, september 2017 -