IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Wanneer: 07/11/2014 - 21:13

Open brief aan de moeder van Rémi, van Farid El Yamni, broer van Wissam - op 1 januari 2012 vermoord door de politie

Voordat Wissam El Yamni (30) tijdens Oud en Nieuw in hechtenis werd genomen, werd hij bruut aangevallen door de smeris van Clermont-Ferrand. Hij raakte in coma en overleed maandag 9 januari 2012 in het ziekenhuis. Zijn dood leidde tot rellen en autobranden. Deze tekst is bedoeld voor openbaarmaking, en wordt ook naar Rémi's ouders verstuurd.

3 november 2014

Ik schrijf deze brief aan u op het moment dat gewelddadige protesten worden veroordeeld en de vreedzame sit-ins in Parijs worden geprezen.

Ik heb mijn broer verloren in ongeveer dezelfde omstandigheden als die waarin u uw zoon hebt verloren. Mijn broer die ooit zo voor mijn moeder had gezorgd, heeft ons verlaten en zal niet terugkeren. Het verlies van mijn broer bracht mij immense pijn en die voel ik steeds weer als de Staat weer iemand vermoordt. "Waar gevaar groeit, groeit ook datgene wat redt," zei iemand ooit. Elke moord door de Staat is een gelegenheid om de staat een halt toe te roepen en de verloren waardigheid aan alle anderen terug te geven.

De dood van Rémi is veel meer dan het verhaal van een leven; het raakt de levens van ons allemaal, van individu tot collectief. De criminalisering die nu plaatsvindt is verschrikkelijk; hetzelfde is ons overkomen en ik besefte pas later dat er opzet in het spel was. Ik wilde maar één ding: dat Justitie de waarheid zou vinden en mijn broer de waardigheid zou geven die hij verdiende. Vreedzaam, en dat het verhaal iedereen ten goede zou komen, dat wij onderdanen elkaar beter zouden begrijpen, en de politie zich met ons zou verzoenen. Ik veronderstelde dat de politie geen moordenaars in haar gelederen zou accepteren. Op dat moment wist ik niet beter. Ik had het mis. Buurten gingen in vlammen op en we riepen op tot kalmte: elke verbrande auto of prullenbak zagen we als een belediging, als een doorn die steeds dieper in het hart wordt gedrukt.

De tijd verstreek en ons werd de waarheid beloofd. Maar we kregen leugens en niets dan valse beloften, zoals zo vele anderen voor ons. We zijn hiervoor gewaarschuwd, maar we wilden het niet geloven. François Hollande zelf omhelsde mijn moeder en beloofde dat hij ons zou helpen licht te werpen op de dood van haar zoon. Zonder rechtvaardigheid en zonder de waarheid leefden we als veroordeelden. Al die tijd zaten we als gevangen en vroegen Justitie om hulp.

Toen beseften we dat ons geval niet op zichzelf stond maar dat zoveel anderen hetzelfde meemaken. Veelvuldige vernederingen en verminkingen gepleegd door de politie en in de doofpot gestopt door Justitie!

We ontdekten ook hoe griezelig de denkwijze van de politie is. Een voorbeeld: vorige week woensdag op het politiebureau na de demonstratie in Parijs zei een agent "1-0" tegen me, ten overstaan van zijn collega's die lacherig mijn "Alarm Onze Politie Moordt"-shirt bekeken. Niemand, maar dan ook niemand die hem tot de orde riep ... Dit zijn de voorvallen die ervoor zorgen dat mensen in Frankrijk moe zijn van dit beleid, en geen verbetering zien.

Ik begrijp de oproep tot kalmte; we deden destijds hetzelfde. U moet tegelijk begrijpen dat veel mensen niet meer geloven in een systeem dat de politie in feite carte blanche geeft. U moet begrijpen dat geweldloosheid alleen denkbaar is als je denkt dat het andere kamp in staat is tot zelfkritiek. Ze zijn er menselijkerwijs niet toe in staat, omdat zij van mening zijn dat het in twijfel trekken van de politie gelijkstaat aan het in twijfel trekken van de staat. Al veertig jaar lang doodt de politie straffeloos en bij herhaling. Al veertig jaar zijn we getuige van dezelfde witwasmethoden, het moorden door de staat, ondanks de video's, de getuigenissen en de bewijzen. Al veertig jaar zijn er sit-ins, demonstraties, boeken, officiële verklaringen van politici, verklaringen aan de minister van Binnenlandse Zaken. Al veertig jaar werkt het niet.

Hoe het wel werkt: persbureau AFP brengt het nieuws, de officier van justitie brengt leugens, er wordt een slordig onderzoek ingesteld dat uitdraait op een belachelijke veroordeling of erger, na vele jaren op geen enkele veroordeling. Het ergste is dat degenen die de zaak begraven promotie maken en degenen die onze broeders, onze zonen of vrienden vermoorden door hun collega's als winnaars worden onthaald. Dit is de realiteit waarin u nu ook leeft.

Manuel Valls zei dat geweld beledigend is voor Rémi, maar weet Manuel Valls dat door zijn passiviteit in de strijd tegen de straffeloosheid van de politie hij de voornaamste moordenaar is van uw zoon. Niet alleen is hij strafbaar, hij is ook een recidivist. Een week voordat het nep-autopsierapport uitkwam, verscheen hij in Clermont-Ferrand om over de zaak te spreken. Zijn ware intentie was echter om de mensen te veroordelen die in opstand kwamen na de moord op mijn broer.

Mevrouw, mensen vechten voor Rémi, voor hun waardigheid en voor hun idealen. Ze vechten voor u, voor ons allemaal, opdat broederschap wordt waargemaakt. Degenen die vechten zijn vertrouwd genoeg met de kwaadwilligheid van onze bestuurders om te begrijpen dat ze ons willen doen geloven dat we in een rechtsstaat leven, terwijl we leven in een staat die is gebaseerd op plichten. De staat respecteert de wet niet maar eist dat we de wet respecteren. De staat speelt met mensen, ons vertrouwen, ons geld en onze waardigheid. De staat dwingt ons op de knieën, gebiedend en onvoorwaardelijk.

Ik schrijf deze brief aan u, en aan allen die deze woorden lezen, om u te laten weten dat vandaag meer dan ooit ik begrijp hoezeer geweldloosheid in een misdadige staat zijn beperkingen kent. Vanwege de machteloosheid is geweldloosheid soms verwerpelijker, dodelijker, dan het geweld zelf. Degenen die ons regeren zijn kwaadaardig, carrièrejagers, sadisten en recidivisten. Zij moeten met alle middelen worden verdreven.

Farid El Yamni, broer van Wissam El Yamni, op 1 januari 2012 in Clermont-Ferrand door de politie vermoord.

Origineel: http://www.cip-idf.org/article.php3?id_article=7447

Zie ook https://www.indymedia.nl/node/25154