Het in juni in Nederland opgerichte No Border Netwerk roept 27 oktober 2012, zeven jaar na de brand in het detentie- en uitzetcentrum op Schiphol die aan elf mensen het leven kostte, uit tot landelijke actiedag.
Verschillende groepen in het land organiseren bij een detentie- of uitzetcentrum bij hen in de regio een demonstratie of andere aan te kondigen actie. Ook bij de vrijheidsbeperkende locatie in Ter Apel zal worden gedemonstreerd en meer meldingen worden nog verwacht.
26 oktober 2005: Kort voor middernacht brak brand uit in het cellencomplex op Schiphol. Het complex bleek brandgevaarlijk, de communicatie slecht, de brandweer stond voor de verkeerde poort, bewakers kregen deuren niet open en de marechaussee joeg uit de cel gelaten vluchtelingen met getrokken karabijnen een luchtkooi in. Elf mensen stikten en verbrandden in cellen die niet geopend werden. Getraumatiseerde vluchtelingen werden in isoleercellen gegooid. Verantwoordelijk ministers zijn vrijuit gegaan. Een Libische vluchteling, Ahmed Issa al-Jeballi, beschuldigd van het veroorzaken van de brand, procedeert tot op de dag van vandaag nog om zijn recht te krijgen: vrijspraak.
Wanneer het gaat over de Schipholbrand gaat het over brandveiligheid. Een schijnoplossing werd gevonden in het bouwen van een nieuwe grensgevangenis op Schiphol West, een bunker die grotendeels in private handen zal worden beheerd door bouwbedrijf BAM. De gemeente Haarlemmermeer tekende hiervoor, want het is op hun grondgebied. Tegelijk trok vorig jaar de gemeente de herdenking van de Schipholbrand naar zich toe en kondigde aan dat dit de laatste herdenking zou zijn.
Het is niet brandveiligheid waar het in eerste plaats over moet gaan, maar het bestaan van grensgevangenissen op zich.
Wanneer het gaat over vreemdelingendetentie, gaat het over omstandigheden. Rapport na rapport komt uit over slecht eten, het ontbreken van medische voorzieningen, het veelvuldig in de isoleercel gooien van de gevangenen, agressie van onbeholpen privébewakers van het bedrijf G4S, en intimidatie door de Dienst Terugkeer en Vertrek. Maar het zijn niet de omstandigheden waar het in eerste plaats over moet gaan, maar het bestaan van grensgevangenissen op zich.
Wanneer het gaat over de vreemdelingenwet, gaat het over alternatieve methoden om mensen te dwingen om het land te verlaten. Humanistische en kerkelijk organisaties gaan hiermee nogal eens akkoord en zetten zich in voor programma's om zogenaamd vrijwillige terugkeer te bevorderen.
Maar het zijn niet alternatieven waar het over moet gaan, maar het bestaan van het racistische vreemdelingenbeleid op zich.
Vrijwillige terugkeer bestaat niet. Mensen keren slechts 'vrijwillig' terug nadat zij langdurig onder druk zijn gezet in de vrijheidsbeperkende locatie met een dagelijkse stempelplicht, nadat zij gedwongen werden op straat te leven, regelmatig zijn opgesloten, feitelijk vogelvrij zijn verklaard, ziek worden, wanhopig worden, en tenslotte geen uitweg meer zien. Vrouwen en kinderen die niet op straat mogen worden gezet, worden in zogenaamde gezinslocaties geplaatst waar strenge strafregimes heersen en voor kinderen geen speelruimte is.
De overheid presenteert migratie als een probleem. Maar het is niet migratie dat een probleem is, maar de uitbuiting van al die landen waar de vluchtelingen vandaan komen. Of dat nu is vanwege oorlog, droogte, overstroming, hongersnood, repressie, religieuze of politieke vervolging, geen mens vlucht vrijwillig. Terugkeer, zoals dat zo fraai heet, kan daarom ook nooit vrijwillig zijn! De Westerse democratieën, die hun welvaart hebben opgebouwd dankzij de kapitalistische vernietiging van grond, lucht en water, de diefstal van grondstoffen en slavenarbeid, beantwoorden de vluchtelingen die hier een beter leven zoeken met repressie. Een machinerie die er op gericht is de onbruikbare mensen te scheiden van de bruikbare, alles naar kapitalistische maatstaven. Wetten, politie, grenscontrole, identiteitscontrole, alles is erop gericht de migratie uit arme landen onder controle te houden. En de multinationals profiteren.
Met deze landelijke actiedag zeggen wij: recht op vrijheid van beweging en vestiging voor allen. Geen alternatieven of mooiere cellen, maar afschaffing van alle gevangenissen waarin mensen worden kapotgemaakt met als enig doel hun deportatie, goedschiks of kwaadschiks, te bewerkstelligen.
Herdenk niet alleen de doden die door de Schipholbrand zijn gevallen, maar herdenk alle doden die door beleid van migratiecontrole vallen. De zelfmoorden, de verdrinkingen in de Middellandse Zee, de zieken die creperen. Kom in actie tegen de moordende praktijk van Fort Europa!