vVluchtelingenkamp Osdorp: alle hulp welkom
Vandaag ging ik langs met nog iemand van de IS op het kamp in Osdorp. Zij is er al wat langer bij betrokken. Wat een treurige, schokkende situatie daar. De verhalen die ze te vertellen hebben, maar ook de letterlijke situatie. Het kamp breidt nog uit, meer mensen komen. Dus zijn meer voorzieningen nodig. Vandaag hebben we er met vereende krachten en wat hulp uit de buurt aan gewerkt. Duidelijk is dat de oplossing echter moet komen van de politiek en de IND, niet van een beter sanitair of dergelijke zaken.
Ik was letterlijk overweldigd. De uitzichtloze situatie wat asielprocedure spiegelt zich keurig in de treurigheid van het kamp. Het toilet is exemplarisch. Een buurtbewoner laat de mensen gebruik maken van zijn toilet, maar op de momenten dat het bij hem niet kan moest men zich tot nu toe behelpen met een emmer die achter een rottend stuk hout stond. Daarom hebben we gezamenlijk een latrine gemaakt. De gemeente weigert namelijk een toilet te sturen, waartoe ze wel verplicht zijn. De latrine biedt iets meer privacy en is iets hygiënischer dan de emmer. Terwijl ik dit schrijf gaat het regenen. Het is maar zeer de vraag of de matige tentjes het herfstweer goed weerstaan. Ook hier hebben we vandaag aan gewerkt. Neemt niet weg dat het gewoon koud is inmiddels en er nogsteeds een gebrek aan dekens is. Tegen de 40 mensen overnachten vandaag in het kamp en de groep lijkt te groeien.
Hoe veel hulp ook komt van buurtbewoners en activisten, dit probleem is veroorzaakt door de politiek en de IND. Zij zijn de enigen die de situatie kunnen oplossen. Het kamp is geen antwoord: het is een wanhoopskreet. De hamvraag is dus: hoe kan de druk op hen worden opgevoerd?
Tegelijkertijd is alle hulp welkom. Kom langs bij de Notweg. Al is het maar om deze mensen een hart onder de riem te steken. Ze hebben de meest lelijke kant van Nederland gezien: het immigratiebeleid.