Verkopen we onze stemmen?
Hier kun je discussieren over Verkopen we onze stemmen?.
Ik ben al die propaganda van de partijen en hun boegbeelden spuugzat. Overal verkiezingsborden met lachende gezichten en slogans die rechtstreeks uit de koker van één of ander slim campagne reclamebureau komen en die oplossingen bieden die in al hun eenvoud de kiezer tot zich moeten verleiden. Avond aan avond, dag na dag diezelfde smoelen die elkaar te slim proberen af te zijn op het veelbekeken televisiescherm. Wie komt het meest zelfverzekerd over, wie wordt het beste gecoacht? Verkiezingsstrijd is een ordinaire wedstrijd, een popularity contest. Debatteren kun je leren! Het is geen kwestie van gelijk hébben, maar gelijk kríjgen, ook al heb je het niet. Ik zal blij zijn als het allemaal weer voorbij is, die poppenkast, die charade die nu zelfs al aan mijn voordeur komt. Gaan we dat nog vaker krijgen de komende week?
Sinds een aantal dagen liggen de stembriefjes op tafel, achteloos tussen de rest van de post, rekeningen, een brief van de rechtbank, de jaarafrekening van de energieleverancier die ongetwijfeld wel weer bijbetalen zal inhouden, de definitieve aanslag van de belastingdienst die me vertelt dat ik geen cent terugkrijg... Allemaal dingen die na die verkiezingen geen spat zullen veranderen. Ik heb al bedacht wat ik zal doen mijn stembriefje.
Het kan niemand ontgaan. Verkiezingen. Als je net achttien bent, is dat een feest, dan mág je, voor het eerst. Meedoen met de rest van de wereld mag je. Meedoen met je te laten bedonderen. Dat laatste weet je dan nog niet. Ik kan me herinneren dat bij mij op de middelbare school verkiezingen onder de scholieren werden gehouden. Niet omdat die stemmen al meetelden, maar om te oefenen. Om te kijken wat we allemaal zouden stemmen. Je had toen nog de Communistische Partij Nederland. Wie daarop zou stemmen werd in de jaren zeventig al behoorlijk raar aangekeken, en dat was voor sommigen reden om daar op te stemmen: om simpelweg tegendraads te zijn. Tegenwoordig doen mensen dat door op de PVV te stemmen. Ik zelf wist het tóen al niet, al wist ik nog niet waarom, wat ik stemmen zou en waarvoor eigenlijk? Als ik iets te zeggen had, deed ik dat zo op míjn manier. Heel direct.
Ik ging dan mijn vroeg-revolutionaire en anti-autoritaire teksten in het halletje bij de garderobe, waar we stiekem rookten en blowden, ophangen. Daar waren ze te lezen voor alle punks, hippies en andere vrijbuiters wat op dit gereformeerde college dat wij 'PascAlcatraz' noemden, niks te zoeken had en liever een pandje ging kraken, aan een demonstratie of actie meedoen, of gewoon in een park rondhangen. Maar ja, je móest naar school, en je móest naar díe school.
Snel en stiekem hing ik ze op, mijn teksten, vóórdat iedereen door dat halletje zou heenlopen naar het schoolplein en één of andere rechtse bal het eraf zou trekken, vóórdat een leraar het zou zien en mij op het matje zou laten roepen. Aan het einde van de dag waren de teksten steevast weggehaald, maar gelezen waren ze, en waarschijnlijk ook door de rector. Ik kon toen nog niet weten dat ik een slordige dertig jaar later nog altijd precies hetzelfde, maar dan via internet, zou doen, en dat ook dertig jaar later er een autoriteit zou zijn, die mijn teksten weg zou halen.
Anti Autoritair. Revolutionair. Het mag niet gehoord of gelezen worden, of moet worden weggestopt in een uithoek waar niemand het lezen kan, of worden verdacht gemaakt met termen als 'extremistisch' of 'terroristisch'. Dan is een mening ineens geen mening meer, maar een misdaad. Dat is wat gebeurt met je mening als die niet in de afgebakende paden van de democratie past, zich niet houdt aan de leidraad die dwars door de programma's van alle politieke partijen heen loopt, en zich niet laat ketenen aan die leiband waaraan alle politici lopen: die van het kapitalisme.
Geen enkele partij zal dat kapitalisme afwijzen. Alle programma's nemen het kapitalisme als uitgangspunt. De gedachte aan een totaal andere inrichting van de maatschappij, die van heel andere grondbeginselen uitgaat, zul je bij geen partij aantreffen. Nee, in de partijprogramma's geen kleinschaligheid in eigen beheer, geen solidariteit, geen eerlijke verdeling van inkomsten en van welvaart, geen andere blik op migratie, criminaliteit, straf, vrijheid. Geen enkele poging om het roer radicaal om te gooien. Hier en daar een marginale aanpassing die een mens die het allemaal totaal anders wil, naar zich toe moet trekken. Alles blijft binnen het kader. Grootschaligheid. Massaliteit. Productie. Consumptie. Alles is erop gericht om dit alles maar zo lang mogelijk vol te kunnen blijven houden.
Hoe kan het ook anders? Ze zitten allemaal in dat keurslijf. Ook de schijnbaar welwillenden, die maatregelen voorstellen ten gunste van dier en milieu, van ontwikkelingslanden en vluchtelingen, ook zij zitten in dat keurslijf. Nooit zullen zij een stap verder zetten. Dat heeft ook geen zin. Dan nóg is er dat keurslijf, het water bij de wijn doen in de Tweede Kamer, concessies doen, toegeven aan de druk van het bedrijfsleven, de grote bazen, die zeggen: “Als het niet in dit land kan, dan gaan wij wel investeren in een ander land”. En daarmee is eenvoudig de farce van democratie aangetoond: de multinationals en hun bazen, díe hebben het voor het zeggen. Zij en hun lobbyisten en hun geld.
Democratie? Dat is de mensen een wortel voorhouden. Een zoethoudertje. Het moet het morren onder het volk weer even tot stilte manen, en de juiste kant op dirigeren. Die van de angst en de haat. Het volk moet vooral weer even worden wijsgemaakt dat de oorzaak van hun onvrede níet ligt aan het uitzuigen van de werknemers door bedrijven die aan hun arbeid grof geld verdienen, níet ligt aan het zakken vullen door de banken met hun rente, níet ligt aan de wereldwijde uitbuiting en vernietiging van grond, lucht en water door multinationals en hun marionetten in regeringen. De regeringen, democratie of dictatuur, zij zijn slaaf van dat kapitalisme. Wie op hen stemt, is op zijn of haar beurt slaaf van dit systeem, en denkt daarin medezeggenschap te hebben. Die schijn is prettig voor wie daaraan geloven wil.
Ja, we mógen stemmen, om te laten weten dat we de 'buitenlanders' die onze banen en onze uitkeringen, onze huizen en onze verzekeringen van ons afnemen, weg willen hebben. Om mee te gaan in die gedachte dat zíj het zijn aan wie alles te wijten valt. Hier zijn immers alle partijen het over eens, dat mensen mogen worden afgewezen wanneer zij om hulp vragen, illegaal moeten worden verklaard, worden opgesloten, het land uitgegooid. Heerlijk moet het zijn om het gevoel te hebben dat je mee mag denken over de wijze waarop dat gebeurt! Maar stemmen tégen dit alles.. dat kan niet! En dat is een van de vele redenen waarom mijn stempas niet naar het stembureau gaat.
Ik kom liever in actie om dat hele systeem dat ons voor de gek houdt, tegen te werken, om duidelijk te maken dat we ons niet meer voor de gek moeten laten houden. Laat de stemmen van de mensen die niet met hun stempas naar het stembureau gaan, omgezet worden in daden. Daden van verzet. Om ons niet meer om te laten kopen. Democratie is slechts een andere vorm van dictatuur. Die van de meerderheid, die niet eens een meerderheid is, die van al die zich heeft laten verleiden door een glimlach, een slimme marketingtruc, of een donkerrode roos die aan de voordeur werd aangeboden.
De dag na de verkiezingen, de maand erna, het jaar erna, zal er weinig veranderd blijken te zijn. Nog altijd worden mensen uit hun huis gegooid, worden migranten uit het land gegooid, leven mensen op straat. Nog altijd worden mensen gecriminaliseerd omdat ze zijn gecategoriseerd als gevaarlijk of overlastgevend, daklozen, verslaafden, psychiatrisch patiënten, moslims, voetbalsupporters, krakers, demonstranten, schrijvers... Nog altijd worden controles en razzia's uitgevoerd, worden we overspoeld met massa evenementen, reclame, verheerlijking van koningin en vaderland, popidolen en politici, de hysterische verleiding van steeds weer nieuwe gadgets en apparatuur die we niet nodig hebben, meegesleurd worden in het immer maar meer, meer, en meer willen hebben, hebben, hebben.
Laten we dat alles een halt toeroepen en laten zien hoe het ook anders kan. Hand in hand de directe actie van de sabotage en het alternatief van de eigen energievoorziening en gedeelde volkstuin. Hand in hand de strijd van afgewezen vluchtelingen die niet eens stemmen mógen over hun lot, en de studenten die hun studie niet meer kunnen betalen.
Dat stembriefje, dat rode potlood, dat is een propaganda stunt. Het is mensen hoop geven dat er iets zal veranderen. Zodat ze gaan afwachten en niets doen. Het is boven alles de politici de legitimatie geven om bij één of andere wurgmaatregel te kunnen zeggen dat we hiervoor met ons allen hebben gekozen, en ons voor te houden, dat als we het anders willen, dat we over vier jaar anders mogen stemmen, misschien ietsje eerder. Maar vóór die tijd kunnen we het aangeschafte product van deze regering niet ruilen. Eerder kunnen we van onze aankoop geen geld terugkrijgen. En wat je dan krijgt, zal dat beter zijn? Heus? Ik gok er niet op. En wat ik doe met mijn stembriefje? Ha! Deze tekst zal ik alvast op de digitale muur plakken. Wie weet leest iemand het nog.
Joke Kaviaar 8 september 2012
En het las zo lekker weg ...
En het las zo lekker weg ... Totdat de immigrantenkwestie er weer bij werd betrokken. Er zijn belangrijkere zaken, Joke.
och ja...
zeker als je de mensonterende omstandigheden waarin sommige medemensen in verkeren, als een detail in de geschiedenis gaat benoemen, zijn er inderdaad belangrijkere zaken te benoemen...maar dan vraag ik me WEL af, waarheen JIJ dan heen wilt met je krom mensbeeld...geachte "za, 08/09/2012 - 16:39 — nn" reagluurder !!!
Wat ik mis in het commentaar
Wat ik mis in het commentaar van Joke is een gedicht door haar toch haar sterkste wapen ?
-
Alleen idioten willen een sterker Nederland.
Verkopen we onze stemmen - bewust niet-stemmen
En zoals zo vaak wordt er een dichotomie gecreeerd. "Iedereen die gaat stemmen is medeplichtig, en idereen die niet stemt niet". Lekker makkelijk. Ondertussen doen al jaaaren 3 milioen mensen aan "bewust niet-stemmen" en het resultaat is nog steeds nulkomma niks. Of toch wel: al die ander partijen krijgen flink meer zetels dan ze verdienen.
Ondertussen zijn er wel partijtjes geweest die Jokes richting op wilden, (idealisten in 1998, nieuw nederland pas nog) maar die kregen niet genoeg stemmen om een zetel te halen. Een anarchistische partij, of zoiets als de franse "parti blanc" of "nouvelle partie anticapitaliste" oprichten schijnt niet te kunnen in dit polderland.
Wat wel kan is blanco stemmen. Haalt vooralsnog ook niet veel uit, maar is - zeker als je het met honderdduizenden doet - in ieder geval een beter signaal dan op je achterste blijven zitten.
ga jij maar fijn stemmen,maar
ga jij maar fijn stemmen,maar daarna niet meer zeuren dan he!
met stemmen geef je immers je spreekrecht weg.
als je gevraagd word wat wil je dadelijk eten en je zegt beslis jij maar (dat is stemmen)mag je ook niet achteraf gaan klagen dat je het niet blieft.
ik lever mn stempas in voor een biertje in de kraakkroeg,dan heb ik er nog wat aan.
mythes omtrent stemmen
Mythe 1: Als je niet stemt heb je geen recht van spreken.
Als je stemt geef je iemand de volmacht om voor jou te spreken. Met stemmen geeft je jouw recht van spreken dus juist weg.
Als jouw partner vraagt wat je vanavond wil eten, en je zegt: ‘beslis jij maar’, dan kun je later niet klagen dat je het niet lust. Je hebt jouw partner volmacht gegeven om het menu te bepalen. Je hebt jouw recht van spreken weggegeven.
Mythe 2: Als je niet stemt gaat jouw stem naar de grootste partij.
Dit leren we op school, en deze mythe wordt zorgvuldig in stand gehouden door de media en de politiek zelf.
Dit zou inhouden dat degenen die op de grootste partij willen stemmen, thuis kunnen blijven. Hun stem zou dan automatisch bij die partij terechtkomen. Onzin natuurlijk.
Er is geen enkele persoon of geen enkele computer die jouw gedachten kan lezen (tenminste nog niet) en jouw niet-uitgebrachte stem kan toevoegen aan een partij.
Aan welke partij dan ook.
Een niet-uitgebrachte stem is niet uitgebracht en komt nergens terecht.
Veel mensen stemmen op een partij waarin ze zich niet helemaal kunnen vinden. Daarmee hopen ze een partij waarin ze zich nog minder kunnen vinden, uit de regering te houden. Ze stemmen op de ‘minst slechte’.
Maar uiteindelijk is het niet jouw stem die bepaalt wie er regeert. Het is hoofdzakelijk de vorming van een coalitie die dat bepaalt. Nadat jouw stem binnen is, kan iedere partij in principe meeregeren. Het wordt door politici onderling uitgemaakt.
Mythe 3: Jouw stem heeft invloed.
We hebben de afgelopen twaalf jaar, vijf kabinetten gehad van verschillende samenstelling. Geen enkele partij heeft in al deze kabinetten zitting gehad. De verhoudingen in die kabinetten werden (naast coalitievorming) bepaald door jouw stem.
Ondanks die verschillend samengestelde regeringen is geen enkele sprake geweest van merkbare beleidsveranderingen. Alle trends van de afgelopen twaalf jaar hebben zich gewoon voortgezet: meer regels en verboden, minder privacy, minder vrijheid, minder veiligheid, slechter onderwijs, privatisering van energiemarkt en zorgverzekering (met de daaraan gekoppelde astronomische prijsverhogingen en slechtere service), enorme toename van vaste lasten, etc.
Heb je daar echt voor gekozen?
Zelfs bij een referendum luistert de politiek niet naar jou. De Europese Grondwet is door de meerderheid van het Nederlandse volk weggestemd. Later is deze wet er onder een andere naam, het Verdrag van Lissabon, toch gewoon doorgedrukt. Ondanks jouw tegenstem.
Jouw stem heeft geen invloed gehad. De politiek deed en doet wat ze wil. En als je het er niet mee eens bent, krijg jij de schuld: je hebt immers gestemd!
Mythe 4: Blanco stemmen is beter dan niet stemmen.
Met blanco stemmen zeg je: ik ben voorstander van het politieke systeem, maar ik vind dat er geen enkele goede kandidaat is. Door blanco te stemmen steun je weliswaar geen enkele kandidaat, maar je geeft wel jouw medewerking aan het bestaande politieke systeem.
Door jouw steun kan het systeem blijven voortbestaan.
Wel zou je je af kunnen vragen of het de moeite waard is om een politiek systeem te steunen dat niet naar jou luistert.
Een blanco stem telt niet mee in de verkiezingsuitslag, en heeft dus geen invloed. Wel telt jouw stem gewoon mee in de opkomstcijfers.
Niet stemmen verlaagt wel op het opkomstcijfer en is daarmee een duidelijk signaal. Het signaal is: ik zeg mijn medewerking aan een schijndemocratie op. En dat signaal heeft wel degelijk invloed.
Vooral als steeds meer mensen dit doen.
Mythe 5: Onze regering vertegenwoordigt het volk.
Dat is ons altijd geleerd: de 2e kamer bestaat uit ‘volksvertegenwoordigers’.
Politici vertegenwoordigen van alles, maar zeker niet in de eerste plaats het volk. Ze vertegenwoordigen belangen. Politiek gaat over geld en de verdeling ervan.
De grootste financiële belangen liggen bij het bedrijfsleven. Hoe groter een corporatie of multinational, hoe groter het belang. En hoe meer de politiek daarmee rekening houdt. En hoe minder met jouw belang.
En, niet te vergeten: politici vertegenwoordigen hun eigen belangen. Hun eigen positie. En die positie wordt het best gewaarborgd als hun beslissingen in het straatje passen van het machtige bedrijfsleven.
Men is dan ook bereid het bedrijfsleven te bevoordelen ten koste van jou. Wat dacht je van alle miljarden die aan de banken gegeven zijn? Miljarden van jouw belastinggeld. Miljarden waarvan diezelfde banken nu de torenhoge bonussen betalen. Al die miljarden die nu moeten worden ‘bezuinigd’, ten koste van jou, de belastingbetaler.
De ‘redding’ van een bank kostte 30 miljard euro (toevallig…. het bedrag dat nu bezuinigd moet worden). Dat is 2000 euro per persoon. Voor jouw gezin met twee kinderen betekent dat 8000 euro. Als je meer dan modaal verdient, is het bedrag hoger. Wanneer heb je 8000 euro van een bank gekregen toen je krap zat omdat je ‘fouten’ gemaakt had? Wie kwam je toen ‘redden’?
Minister Bos beloofde dat deze bank later weer verkocht (geprivatiseerd) zal worden. Net zoals de overheid de NS en de Nutsbedrijven verkocht (privatiseerde). Bedrijven die je betaald had met jouw belastinggeld en dus van ons allemaal waren. Werd de opbrengst van die verkopen op jouw rekening teruggestort?
Wiens belang behartigt de regering dus?
Het zijn niet jouw belangen die de politiek vertegenwoordigt, maar die van machtige bedrijven en banken. En van zichzelf.
Mythe 6: Ik maak een keuze op basis van neutrale informatie.
Om een gefundeerde keuze te maken, moet je weten waarvoor je kiest. Om dat te kunnen weten, heb je informatie nodig. Deze informatie wordt geboden door de media: krant, radio, televisie. Vooral de televisie wordt gezien als een belangrijke bron van informatie. Politici maken er dan ook dankbaar gebruik van.
Tegenwoordig worden de massamedia (waaronder televisie) wereldwijd beheerst door niet meer dan een handvol megabedrijven. Ook onze RTL’s en SBS’en maken daar onderdeel van uit. Deze bedrijven zijn gefinancierd door de grote banken. Die banken zijn alleen bereid tot financieren, als deze mediabedrijven hun belangen behartigen.
De publieke omroep is een staatsomroep, en in die zin dus eigendom van de politiek.
Alle mediabedrijven maken gebruik van persbureaus. Omdat het NOS Journaal of het RTL-Nieuws niet in ieder land een journalist heeft, kopen ze hapklaar nieuws in van deze bureaus. De belangrijkste persbureaus zijn Reuters en AP. Deze bedrijven zijn al decennia het eigendom van de meest dominante bankiersfamilie ter wereld: de Rothschild familie. Daarmee bepalen zij wat nieuws is.
Zowel de commerciële omroepen als de staatsomroepen hebber er geen enkel belang bij om neutrale informatie te bieden. Ze bieden informatie die in hun belang is. In het belang van grote bedrijven en banken, en van de politiek zelf.
En in het belang van grote adverteerders natuurlijk. Zou jij als eigenaar van een mediabedrijf de praktijken van een grote bank ontmaskeren, als die bank een belangrijke klant van jou is?
Politici gebruiken de media om hun verkiezingsbeloften uit te spreken. Hoe vaak worden die beloften nagekomen?
Het privatiseren van de energiemarkt en de zorgverzekering zou concurrentie opleveren, en daarmee financieel voordeel brengen voor jou, de consument. Zo is het jou, via de media, verkocht. Het tegenovergestelde gebeurde: energie en zorgverzekering werden vele malen duurder. Dat werkte in het voordeel van het bedrijfsleven, en in het nadeel van jou. Of was je dat alweer vergeten?
In plaats van jou te informeren, manipuleren de media jou. En daarmee is het niet meer jouw eigen stem die je uitbrengt, maar wordt jouw stem gestuurd door de media.
Waar komt JOUW informatie vandaan?
Mythe 7: Onze regering zorgt voor een sterke positie van Nederland ten opzichte van het buitenland. Door te stemmen draag ik daaraan bij.
Ieder westers land heeft een gekozen regering. Gekozen door het eigen volk. Elk volk kiest die regering om haar belangen te behartigen. Zo wordt het ons verteld.
Als dit werkelijk zo zou zijn, dan zou het beleid in al die landen duidelijk moeten verschillen. In elk land willen burgers immers dat hun land een sterke positie heeft ten opzichte van andere landen. En ieder land heeft haar eigen nationale belangen.
Toch zijn alle trends in alle westerse landen hetzelfde. Overal is sprake van crisis, afname van privacy, verdwijnen van werkgelegenheid, slechter onderwijs etc. Ondanks de verschillende belangen van de verschillende volkeren en de verschillende regeringen. Het is overal min of meer hetzelfde.
De nationale regeringen van alle Europese landen, waaronder de Nederlandse regering, promoten de Europese Unie. Die EU krijgt steeds meer zeggenschap, en de nationale regering krijgt steeds minder zeggenschap. De Nederlandse regering krijgt steeds minder te zeggen over Nederland.
Het (tegen de wil van het volk doorgedrukte) Verdrag van Lissabon heeft als belangrijkste punt dat Europese wetten boven nationale wetten gaat. Die Europese wetten worden gemaakt door de niet-gekozen Europese Commissie, aangevoerd door de niet-gekozen Europese President (van Rompuy).
Onze nationale regering behartigt de belangen van de EU. Niet van een Nederland dat sterk staat ten opzichte van andere landen.
Mythe 8: De huidige democratie is weliswaar niet perfect, maar er is geen beter alternatief.
Democratie is een mooi systeem. Maar schijndemocratie is in sommige opzichten erger dan een dictatuur. Een schijndemocratie geeft mensen een onterecht gevoel van vrijheid. Daardoor accepteren mensen impopulaire en oneerlijke maatregelen gemakkelijker dan in een dictatuur.
De bovenstaande mythes hebben aangetoond dat stemmen veel minder invloed heeft dan de meeste mensen denken. De gedachte dat je met stemmen invloed uitoefent is dan ook een illusie. En het is deze illusie die politici in staat stelt te doen wat ze doen, en jou het gevoel te geven dat je daarvoor gekozen hebt. Je hebt politici als het ware een vrijbrief gegeven om andere belangen te behartigen dan de jouwe.
Als je dat niet meer wil, waarom zou je dan langer jouw medewerking verlenen?
Steeds meer mensen worden zich hiervan bewust, en willen hun medewerking dan ook niet meer verlenen. En dat kan door niet te stemmen. Het is het meest duidelijk signaal aan de politiek dat een individu kan geven: ‘Ik werk niet meer mee aan een schijndemocratie!’
Door niet te stemmen maak je juist gebruik van jouw democratisch recht. Alleen in een dictatuur is iedereen verplicht voorstander te zijn van het bestaande systeem.
Stel je eens voor: er komt niemand naar de stembus. Dan zit er voor de politici niks anders op dan naar huis te gaan en een baantje te zoeken.
Natuurlijk zullen bij de komende verkiezingen nog veel mensen gaan stemmen. Maar als een opvallend grote groep dit niet doet, dan zullen politici dat zeker opmerken en er op zijn minst erg zenuwachtig van worden. Ze zullen begrijpen dat we ze in de gaten hebben. Ze zullen dan ook inzien dat we onze steun uiteindelijk opzeggen als ze blijven weigeren te doen wat ze moeten doen: het vertegenwoordigen van het volk. Anders komen er de volgende keer nog minder mensen naar de stembus.
Niet stemmen is de enige mogelijkheid om de schijndemocratie weer tot een echte democratie dwingen.
Als je werkelijk iets wil veranderen, laat dan jouw stem horen en stem niet!
Gebruik jouw eigen stem!
Waar vind je toch motivatie
Waar vind je toch motivatie en energie vandaan om steeds maar weer te blijven schrijven! Ik zou allang helemaal gek geworden zijn van al die nare onderwerpen..
In ieder geval hartstikke bedankt, het ze me weer aan het denken :)
Ik denk namelijk dat ik veel van jouw standpunten wel deel, maar ga TOCH stemmen. Niet dat ik denk dat het wat uitmaakt maar vooral omdat ik denk dat niet-stemmen (an sich) ook niet veel uithaalt.. Baadt het niet dan schaadt het niet, toch? Misschien komt er voor een paar mensen uit beperkt aantal landen net een iets fijnere wet. Of kunnen (sommige) studenten net wat langer blijven studeren. Geen oplossing, maar voor velen wel een wereld van verschil. De grote veranderingen doen we buiten de verkiezingen zelf wel.
PS: Oh en indymods: wees ajb niet bang om vrijheid van meningsuiting te schenden ofzo als je trolls verwijdert. Het is jullie site, censuurroepers kunnen binnen 10 minuten een eigen site online krijgen als ze daar moeite in zouden steken.
stem weggeven ?
Als ik stem ontneemt me dat niet de mogelijkheden om op andere momenten en manieren mijn mening te geven. Als je gaat stemmen zeg je alleen "die richting moet het uit wat mij betreft". Dat "de financiele markten" (of wat men denkt dat die willen) veel wetten bepalen is een feit, maar met niet-stemmen hou je dat ook niet tegen.
Aan de andere kant zou dit land waarschijnlijk allang zijn afgegleden naar een soort USA als bijvoorbeeld de PSP, groenlinks, PvdD of de SP er niet zouden zijn geweest. Ik zeg niet dat je MOET stemmen. Ik zeg alleen dat niet-stemmen niks verandert. Om iets te veranderen heb je een mate van organisatie nodig, en als die er is doe ik er graag aan mee.