Rob (vredesrob, kok, activist, prachtige man) is niet meer
Nieuws, gepost door: nn op 11/05/2023 05:07:03
Wanneer: 11/05/2023 - 17:48
Gisteren is Rob Boogert overleden.
Veel sterkte aan allen die hem hebben gekend.
Hij wil een dienst in kleine kring.
Maar wel graag een bericht op indymedia.
Heb je een mooi verhaal, een anekdote, een speciale herinnering of foto
Laat het hier achter zodat we samen nogmaals in herinnering van hem kunnen genieten
Bedankt en Rust Zacht Rob ????
onlosmakelijk verbonden in de strijd = onlosmakelijk verbonden in de tijd.
Gert-Jan
Wij danken Rob voor zijn aandeel in de vredes actie beweging van Europa en de wereld.
Ik herinner hem uit Den Haag en vredes actie in Volkel waar hij met zijn vriendin het voortouw nam tegen de tactische kernwapens die daar liggen opgeslagen.
Zoals wij weten wil de Nato de derde wereldoorlog uitlokken alleen om zoveel mogelijk mensen te vernietigen ipv overbevolking te bestrijden met geboorte beperking, voorbehoedmiddelen en abortus.
Helaas zijn het nog steeds dit soort ouderwets denkende facistoide maar ook extreem rechtse gelovige idioten die achter het Nato beleid zitten en de globale economie met zijn untermenschen beleid tegen de derde wereld.
Rob heeft zijn leven ingezet tegen voornoemde extreem rechtse hypocriete ouderwets denkende griezels die het leven op aarde tot een hel willen maken.
Zijn oprechte pacifistische anti autoritaire en anti consumptie maatschappij manier van actie voeren zal ons altijd bij blijven en hopelijk een voorbeeld blijven voor iedereen.
Bedankt rust in vrede Rob!
We zullen je missen.
Ergens heb ik je in mijn herinnering in een t-shirt met een ooivaar.. een tshirt was over de jaren steeds vager werd en met meer gaten er in... maar hoe ik op zoek ik kan geen foto van rob met zijn t-shirt vinden... wel veel fotos hoe ik hem ken, ergens achter een tafel bij een aktie met een opschep lepel die eindeloos eten uitdeelt of bij een plenum in de keuken, waar hij duidelijk maakte wat hij van vredesakties vindt...
En waar Rob was was ook heel lang Elise, in een van haar vele verkledingen, eigenlijk zag je in de keuken eerst Rob en wist dan dat Elisa ergens haar aktie Theater aan het spelen was...
Jammer dat we ons de laatste jaren zo weinig gezien hebben, we hadden nog zo veel elkaar te vertellen.... maar jullie blijven altijd in gedachte bij ons ...
Ljubav I mir,
wam :-)
Lieve Rob,
Rob, jij was een van mijn helden en inspirators van de vredesbeweging waarin ik meer dan 20 jaar geleden een tijd betrokken was.
Dankjewel voor jou enorme inzet en levenslange strijd voor meer vrede en gerechtigheid in de wereld!
Dankjewel dat jij bij vele acties en demonstraties vaak de verantwoordelijke en lastige taak op je wilde nemen om politie woordvoerder te zijn.
Dankjewel voor je uitleg over en het wijzen op de rechten van geweldloze demostranten en activisten en van weerloze arrestanten tijdens vele demonstraties en acties!
Dankjewel voor je mentale steun op momenten dat ik of een ander het even moeilijk had in de groepscel in Brussel of in de militaire loods in Volkel of in een politiecel elders. Als we weer moesten afwachten wanneer we weer vrijgelaten werden.
Dankjewel voor je steun tijdens onze 3-daagse hongerstaking bij de Wapenbeurs in het Nederlands Congrescentrum in "Vredesstad" Den Haag, samen met Elise, Krista en vele andere dappere vredesactivisten.
Dankjewel voor je kennis, kunde en inspiratie tijdens die vele acties waar jij aan deel nam.
Dankjewel voor jou bloed, zweet en tranen voor een veilige, rechtvaardige en mooiere wereld.
Bedankt voor de bijzondere momenten die wij samen hebben beleefd.
Het pleiten voor vrede dmv demonstraties en actievoeren zijn kleine speldprikjes die net dat ene kleine zetje kunnen zijn voor de verantwoordelijken om meer te doen voor echte vrede.
Onzichtbaar maar wellicht met een groter effect dan wij te zien krijgen.
Vaarwel, en wellicht tot ziens in een nieuwe wereld vol licht en vrede!
Voor de nabestaanden betuig ik mijn medeleven. Sterkte met het verwerken van jullie verlies.
vriendelijke groet,
Margreet Blaak uit Voorburg.
VredesRob is niet meer.
Rob was er altijd.
De eeuwige activist.
De lieve 'grote broer' die mij maanden bij hem liet logeren toen ik plotsklaps in Den Haag ging werken.
Samen struinen op de kernwapenbasis.
Samen vast zitten.
Samen op voettocht naar het NAVO hoodkwartier.
Jij. En je geliefde Elise. Ik hoop dat jullie elkaar hebben hervonden, dat had je zo nodig. Bedankt voor je grote hart, bedankt voor jou.
Rob en Elise bij de wapenbeurzen. Rob trakteerde de handelaren daar eens op boterhammen met poppetjes zonder ledematen in tomatenketchup. Dat was en is de consequentie van het laten voortbestaan van deze gruwelijke business. Ik hield van wie Rob en Elise samen waren. Op weg naar een demo was ik altijd benieuwd naar wat ze nu weer verzonnen hadden. Radicaal als Rob was:hij ging niet opzij als hij aangevallen werd op zijn antimilitarisme. Voor ons ondenkbaar, maar hij werd erom gehaat door sommige fans van nederlandse militairen die zich veteraan noemen. Als de politie dan zei tegen die "veteraan" :"Pak hem straks maar als ik weg ben," stond Elise voor haar geliefde en medestrijder op. Ook naar anderen, ook naar mij toe, waren ze zeer solidair als de politie weer eens repressief reageerde op meningsuiting. Toen mijn spandoek:"oorlog is en maakt terreur" in beslag was genomen, schreef Elise als K. Pitalist die tekst op haar koffertje. Rob was een van de weinigen die me kwam steunen als ik een rechtszaak had voor meningsuiting, en bracht zelfs een keer een kadootje mee. De betekenis van Rob en Elise voor de anti-kernenergie beweging is groot. Ze gingen als enige Nederlanders naar Frankrijk voor " Tour Sortir du nucleaire". En hebben onvermoeibaar de gevolgen die hun activisme voor hun leven had, erbij genomen. Meer kan een mens niet doen. We kunnen trots zijn op Rob, zoals we dat ook op Elise zijn.
Lieve Rob,
Hier 2 foto's uit die goede oude tijd. In onze jonge jaren. De ene voor het hek bij één of andere luchtmachtbasis tijdens een Paas Vredesmars. En de ander na afloop van een blokkade actie voor de poort van Urenco. Waar we een paar uur in de stromende regen de poort hadden geblokkeerd. Maar op dat moment in de bus terug naar huis.
Wat hebben we samen veel mooie avonturen beleeft! Die herinneringen koesterde ik al, maar nu nog meer.
Je verdriet over het verlies van je grote liefde Elise kwam je nooit meer echt te boven. Maar ik denk dat jullie nu weer herenigd zijn. Jullie hebben beide zoveel betekent voor de (vredes)beweging.
Je bent nu vrij! Vrij van al je zorgen en pijn! Al ga ik je onwijs missen...
Rust zacht lieve Rob
Jaren terug heb ik Elise en Rob of Rob en Elise leren kennen bij acties die vanuit de Blauwe Aanslag werden georganiseerd. Beiden was dit stel overal aanwezig. Altijd energiek en altijd heel vriendelijk. Om Elise heb ik altijd kostelijke kunnen lachen om haar acts en Rob was altijd een man van goud om heerlijk mee te kletsen en actie te voeren. Hoewel beiden voor mij al jaren uit het zicht waren, waren zij er wel altijd...
Beiden hebben volgens mij onvermoeibaar alles gegeven wat zij konden en daarmee zijn zij een voorbeeld voor velen. Hopelijk vinden jullie nu beiden de welverdiende rust.
Tour de France anti-nuclear
Als ik terug denk aan Den Haag dat denk ik aan Rob als een van de allervriendelijkste mensen die ik ook heb leren kennen. Heel veel sterkte voor familie en vrienden met dit enorme gemis.
Zomer 2021 ontmoette ik Rob voor het eerst. Hij klopte aan. Eerst dacht ik dat hij voor mijn huisgenoot kwam die soms voor hem kookte en er op andere manieren voor hem was in de afgelopen jaren. Maar hij kwam voor mij. Leunend op zijn rollator, beplakt met verschillende activistische stickers, vroeg hij: 'Jij bent toch bij XR? Ik heb in het nieuws gezien dat jullie de stad plat gaan leggen.' Met de vraag of ik hem wilde vertellen wanneer de acties in Den Haag waren en wat de verzamelplek was. Want: 'Ik wil graag mijn eerste rollator arrestatie meemaken.'
Op een dinsdag in oktober 2021 deed hij mee met de FLINTA* actie vlak bij het ministerie van EZK. Ergens aan het begin werd hij door de politie met rollator en al omver gereden. Daar reageerde hij laconiek op. Dit was duidelijk niet zijn eerste actie. Later zat Rob stralend tussen de jonge activisten in en vroeg mij deze foto te maken. Ik voelde mij enorm gesteund door zijn aanwezigheid.
Deze wereld vraagt om buitengewoon veel liefde, tederheid en zorg. Rob droeg daar met wie hij was aan bij.
Jarenlang samen actie gevoerd, tegen de oorlog in Joegoslavië, Irak, Afghanistan, Palestina en tegen kernwapens.
Samen met Elise opstap naar Noordwijk of Volkel, over de hekken van de militaire basis, zittend voor een ambassade of voor de tweede kamer op het Plein
Met vluchtelingen spandoeken maken niets was te veel.
De laatste jaren gingen wij een onze eigen weg, Rob en Elise zullen nooit vergeten worden, men zal zich geïnspireerd voelen door de verhalen en beelden van hun acties.
Ik wens iedereen sterkte en inspiratie
Jose van leeuwen
Zonder Rob is de wereld weer een beetje minder mooi geworden.
De ontmoetingen altijd warm en vriendelijk. Prachtige lach.
Zijn niet aflatende strijd voor vrede was indrukwekkend.
Wens al zijn dierbaren en strijdmakkers veel sterkte bij dit verlies.
Met Rob alsook Elise hebben we veel samengewerkt voor ProcesNieuws. Een tijd lang heeft Rob een deel van de Kernberichten en de Actieagenda verzorgd. Beiden kwamen uitgebreid aan bod met verslagen over hun acties in Nederland of erbuiten. Zo herinner ik me de 'Tour de France - pour sortier du nucléaire' met een prachtige button ontworpen door de tekenaar Len Munnik. En de vele zittingen die ze opluisterden waar de legaliteit van kernwapens aan het recht getoetst zou worden. Ze organiseerden vele ernstige en ludieke acties in het streven voor een betere wereld voor iedereen. Daarbij de dialoog boven de confrontatie prefererend. Een voorbeeld voor velen, en hopelijk warme herinneringen oproepend nu ze er allebei niet meer zijn en alleen nog voortleven in de talloze ontmoetingen en in de maatschappelijke betrokkenheid en functies die ze op zich genomen hadden. Fare well.
Ik mis je....????