Re: Politie gebruikt geweld om leegstand te beschermen
Wat ik nu vanuit meerdere (video) gezichtspunten gezien heb is hoe een door de weekse woningkraak ontaard in een opgefokte toestand warbij een oudere politieman met teveel 'vut' niet alleen anderen verwond, maar zelf ook het risico loopt om als enige dodelijke slachtoffer ter plekke aan een hardstilstand te overlijden. Hij lijkt de moderne vorm van wat een krappe halve eeuw geleden een 'bullepees' heette te hanteren (de lange lat) en klaarblijkelijk is de houding van de krakers dusdanig passief afwerend en geweldloos, dat hij zich veroorloofd niet zoals gebruikelijk één hand en arm vrij te houden voor balans en afweer, maar met beide met al zijn kracht zijn wapen keer op keer laat neerkomen op de tegen de muur gedrukte krakers. Dit optreden heeft zoals ik het waarneem geen ander doel dan het teweegbrengen van pijn en daarmee wonden.
De hele operatie ziet er verbijsterend uit, waarbij de dolgedraaide politiehonden, wellis waar niet direct aangezet worden tot bijten, maar met hun angstaanjagend geblaf de hele atmosfeer tien maal zo grimmig maken. Het lijkt er ook op dat de grijze agent zonder pet met zijn lange lat die zich keer op keer al meppend op de krakers stort door het blaffen van de honden opgezweept wordt.
Het uiteindelijke doel van de woningkraak - een reactie op de schandalige omstandigheid dat een woningbouw vereniging die Ymere formeel nog steeds is het tot haar (gedwongen) taak rekent om huurwoningen leeg te maken en dan te verbouwen om op de (on)vrije woningmarkt te verkopen - maakt dat wat er gebeurd is nog extra pijnlijk. Een concert van meppende politiemannen en blaffende en grommende honden begeleiden de teloorgang van betaalbare huurwoningen, dat is wat ik historisch gesproken zie als ik de beelden die op deze pagina staan bekijk.
Ik weet niet wat het verleden van al de buren in de aangrenzende woningen is, maar mij slaat de schrik om het hart bij het aanschouwen van dit tafereel.
De eerste associatie die bij mij opkwam was de film uit 1966 "Omdat mijn fiets daar stond" van Louis van Gasteren die een zinloos en bruut politieoptreden op de Prinsengracht in Amsterdam laat zien en analyseert, tijdens de opening van een foto-tentoonstelling over - ook weer - politiegeweld tegen demonstranten die zich keerden tegen het Staatshuwelijk in Amsterdam met Gouden Koets en al van Prinses Beatrix met de destijds omstreden Claus von Amsberg. Dit filmpje begint met de openingstoespraak van schrijver Jan Wolkers die vertelt hoe zijn vader bij de Amsterdamse politie zat en daar was weggegaan omdat al dat meppen met 'de bullepees' en toen ook nog 'de platte kant van het zwaard', er meestal toe leidde dat "de verkeerden klappen kregen."
zie: http://www.youtube.com/watch?v=aZ870Ml8_lU&feature=share
Alsof er weinig op niet veranderd was bij het politiecorps, zo zag het politieoptreden tegen de krakers in de Simon Stevin Straat, sinds de reorganisatie van het beruchte Amsterdamse politiekorps nu bijna vijftig jaar geleden. Het 'geweldmonopolie van de politie' is er als laatste middel (vanuit het perspectief van de autoriteiten), zoals in het betoog voor AT5 van de politiewoordvoerster herhaaldelijk gesteld werd. Wat ik zag was een video gemaakt voor de politie-academie om de studenten al de gemaakte fouten te laten opsommen, om ze inzicht te geven hoe confrontaties te de-escaleren in plaats van het omgekeerde.
Wat we zien is een ongeorganiseerde verzameling politiefunctionarissen die in hun handelen blijk geven van het uitvoeren van meerdere plannen en spontane ingevingen tegelijkertijd, zonder dat die plannen op enigerlei wijze van te voren besproken zijn en zonder dat die ingevingen door iemand geleid worden. Niet enkel de dikwijls in beeld komende grijze agent met de lange lat, wordt regelmatig aan zijn jasje teruggetrokken uit het krijgsgewoel, ook andere politiemensen maken frequent corrigerende gebaren en/of doen aanrakingen ten opzichte van hun collega's.
De lange lat hakkende politieman die zichzelf niet meer onder controle heeft wordt echter NIET van het strijdtoneel afgevoerd. Dit doet de vraag rijzen of dit het gevolg was van de rang van de betreffende agent en dat het andere politiepersoneel, zijn minderen, het niet aandurfden om hem te doen ophouden of zich te matigen.
De uitleg die door de politiewoordvoerster op de zender AT5 gegeven werd, was als je kijkt wat er op de beelden gebeurd, volstrekt belachelijk. Zij sprak over de bestaande instructie bij confrontaties om binnen een aaneengesloten linie te blijven. Een ieder die het videomateriaal - dat uit verschillende standpunten is opgenomen - bekijkt, kan zien dat er geen sprake was van een duidelijke linie, anders dan de paar stoeptegels breedte van straat tot muur van de omstreden woningen, waarbinnen een warrig patroon van een groep zich merendeels geen raad wetende politievrouwen en mannen te zien is.
De veldslag van de Simon Stevinstraat was er vooral eentje van het Amsterdamse politiecorps, dat zich allereerst diep moet schamen over hun optreden en het volstrekt uit het oog verliezen van het redelijkheidsprincipe als het gaat om het aanwenden van geweld. Het geweld zoals nu getoond is ook een uitvloeisel van politieke beslissingen die het 'recht van wonen zonder eigendomstitel of huurovereenkomst' (kraken m.a.w.) in weerwil van het in de Nederlandse grondwet en De Rechten van de Mens gestelde, ondergeschikt heeft gemaakt aan 'het recht op eigendom'. Kraken, nu het een strafrechtelijke overtreding is geworden is daarmee ook in het domein van de misdaad gebracht. Waar het voorkomen van het misdrijf om woningonttrekking van huurwoningen tegen te gaan toe kan leiden, is nu op een jammerlijke wijze gedemonstreerd. Achter de meppende hand van de dolgedraaide politieman op leeftijd en door het geblaf van opgehitste politiehonden zie ik die politieke partijen die meenden het 'huisrecht' zoals verankerd in onze grondwet, ondergeschikt te moeten maken aan het recht van eigendom en daarmee van de door banken en hypotheken beheerste woningmarkt enkel toegankelijk voor kredietwaardigen.