Hier kun je discussieren over Gevarieerd programma op Pinksterlanddagen 2012 in Appelscha.
Prominent aanwezig dit jaar zijn een aantal buitenlandse gasten. zoals de Zweedse feministe Kajsa Ekis Ekman, de Palestijnse activist Baha Hilo en de Canadese filmmaker en video activist Franklin Lopez. Ook zullen Amerikaanse activisten van het CrimethInc collectief en Italiaanse activisten van de No TAV beweging uit Noord Italië aanwezig zijn, die al meer dan 20 jaar strijden tegen de aanleg van een hogesnelheidslijn. Die spoorlijn verwoest een kwetsbaar eco-systeem in de Franse en Italiaanse Alpen.
Kajsa Ekis Ekman schreef een boek over prostitutie ("Varat och varan") waarin ze onomwonden stelling neemt tegen prostitutie door de mythes over dit fenomeen door te prikken. Saillant detail is dat ze ook de vakbonden voor prostituees, zoals de Rode Draad in Nederland op de hak neemt. Veel leden behoren niet tot de doelgroep en met hun activiteiten slagen ze er niet in vakbondseisen ingewilligd te krijgen.
Baha Hilo is de coördinator van de Olijfbomencampagne in Palestina. Onder het motto "Houd hoop levend - Plant een olijfboom!" is al enige jaren een internationale actie gaande om door middel van het planten van olijfbomen de hoop op een goede toekomst levend te houden. Doel van de actie is samen met Palestijnse boeren het herplanten van olijfbomen in de Palestijnse gebieden, als een krachtig signaal van gerechtigheid en vrede.
Franklin Lopez presenteert zijn nieuwste film END:CIV, die vorig jaar verscheen. Centraal daarin staan de verslaving van onze cultuur aan systematisch geweld en de genadeloze exploitatie van natuurlijke bronnen.
Het festival start op vrijdag 25 mei en eindigt op maandag morgen 28 mei.
De vrijdagavond begint traditiegetrouw met een aantal films waaronder de film If A Tree Falls, A Story of The Earth Liberation Front. De film vertelt het verhaal van de student Daniel McGowan die aan het begin van de jaren 2000 betrokken raakte bij het Earth Liberation Front, een radicale milieuorganisatie,
Milieuactiegroep GroenFront! presenteert haar lopende en nieuwe campagnes, de recente Occupy! beweging vertelt over haar ervaringen en de groep Respect voor Dieren houdt een betoog over effectief campagnevoeren.
De organisatie Doorbraak stelt de huidige bestaanszekerheid aan de orde en milieugroep A Seed gaat in op ons huidige voedsel en gentechnologie.
Voormalig Nederlands kampioen debatteren Ali al-Jaberi, die als 9-jarig jongetje uit het Irak van Saddam Hussein naar Nederland kwam, geeft een training/workshop rond debatteren en gaat in op de situatie in het Midden Oosten.
Voorts zijn er programma-onderdelen rond het vreemdelingenrecht en vreemdelingenbewaring, de toekomst rond het kraken, het organiseren in groepen alsmede een tweetal historische lezingen, waarin het verleden van de anarchistische beweging in Nederland aan de orde komt.
Het programma weerspiegelt de veelzijdigheid van de huidige anarchistische beweging, haar betrokkenheid bij de samenleving en de maatschappelijke problemen die momenteel spelen. Het laat zien dat organisatie en politiek van onderop mogelijk is, onafhankelijk van de overheid, politieke partijen en gevestigde (gesubsidieerde) maatschappelijke organisaties.
De Pinksterlanddagen vinden plaats van vrijdag 25 mei tot en met maandag 28 juni 2012 vinden in het Friese Appelscha. Deze jaarlijkse manifestatie van de anarchistische beweging in Nederland vindt al vanaf 1934 plaats op het eigen terrein ‘tot Vrijheidsbezinning’ in dit voormalige veendorp, dat eens een bolwerk vormde van opstandigheid.
Het cultureel program is naast een filmavond gevuld met optredens van verschillende bands, zoals de Canadees-Duitse formatie Oldseed en de Duitse groep Zosch.
Uiteraard ontbreekt de Bonte Avond op de zondagavond niet waar iedereen een steentje aan kan bijdragen en de zaal steevast vol zit. Daarna is er theater van het gezelschap Kwezel dat het stuk Overloop brengt.
De Pinksterlanddagen zijn dit jaar opnieuw via (internet) radio te beluisteren. Een samenwerkingsverband van verschillende radiomakers zullen live verslag doen van de gebeurtenissen op de dagen.
Uiteraard verzorgt de mobiele keuken van Rampenplan de warme hap en is er in de kantine (uitsluitend) biologische waar te koop waaronder brood, koffie/thee/sap. De uitgebreide boekenmarkt ontbreekt natuurlijk evenmin. Tevens is er op beide dagen een volledig kinderprogramma, met ondermeer een voorstelling van poppenkastspeler Wim Noordegraaf.
Van de bezoekers aan de PL wordt verwacht dat ze meehelpen het weekend tot een succes te maken. We verwachten betrokkenheid tijdens de workshops e.d. en een helpende hand bij de huishoudelijke taken, zoals het groenten snijden bij Rampenplan en het schoonhouden van het sanitair.
Dankzij de belangenloze medewerking van de meeste betrokkenen bedraagt de toegangsprijs van de Pinksterlanddagen slechts 12,50 euro. Neem tent en slaapspullen mee. Reserveren is niet nodig, er is plek voor iedereen!
Aan het einde van de Pinksterlanddagen verdwijnen veel bruikbare etenswaren in de (dure) afvalcontainer omdat bezoekers deze niet mee naar huis nemen. In plaats van weggooien, is er het alternatief van de Weggeeftafel waar dergelijke spullen neergezet en afgepakt kunnen worden. De tafel werkt volgens het anarchistisch-communistisch principe: geven naar vermogen, nemen naar behoefte!
Het festival vindt plaats op het terrein ‘Tot Vrijheidsbezinning’, Aekingaweg 1a in Appelscha. Bereikbaar met buslijn 16 vanuit Heerenveen en Assen (ook lijn 15 is geschikt vanuit Assen). Uitstappen bij halte Café Hulst en de bordjes volgen. Met de auto bereikbaar via de N31.
Meer informatie is te vinden op www.pinksterlanddagen.nl , het mailadres is pinksterlanddagen@hotmail.com
Bezoekers zijn ook de rest van het jaar welkom op het kampeerterrein Tot Vrijheidsbezinning. De camping wordt beheerd door de vaste plaatshouders van het terrein. Zij onderhouden het terrein en de gebouwen. Het kampeerterrein is al sinds haar ontstaan alcoholvrij.
Dankzij een grote zaal met grootkeuken en podium is het terrein heel geschikt voor het houden van groepsbijeenkomsten, vergaderingen, workshops enz.. Om de mogelijkheden hierover te bespreken, kun je contact opnemen met bovenstaand mailadres.
Bezoekers van het kampeerterrein zullen op de camping niet alleen inspiratie
vinden, maar ook ontspanning. Het terrein ligt pal naast het Drents Friese Wold, het op een na grootste natuurgebied van Nederland, en is heel geschikt voor vakantievierders. Het dorp Appelscha biedt bezoekers bovendien de nodige voorzieningen.
I.v.m. activist Baha Hilo een
I.v.m. activist Baha Hilo een link naar een prachtig initiatief : http://www.abrahampath.org/about.php
In het kader van no borders no nations noem ik Baha Hilo - die ik niet ken - bewust niet "Palestijn ".
Wat een fantastisch interessante gasten dit jaar op het Pinkster festival. De militante aankondigings poster dit jaar zet de toon voor dit festival ? Tsja we leven in grimmige tijden laten we daarom voor al toch aardig tegen elkaar proberen te zijn : stop the violence ! Ook stop het verbaal geweld tegen mensen die je toch als min of meer gelijkgestemden hebt leren kennen. Ik hoop dat de gasten allemaal ook inderdaad in staat zullen zijn te komen. No borders no nations stop deportations !
HeAvEns AboOuT?
Hi Raymond, eventjes iets anders...
De post is gedaan door de autonome info en add groep alaska
in navolging op de bijdrage die deurbraak wil leveren op pinksterland.
Hieronder de aankondigingstekst van de workshop.
Daaronder de bijdrage van Alaska
Bestaansonzekerheid tot norm verheven
Workshop door Doorbraak over precariteit en jezelf moeten plooien naar de wensen van de arbeidsmarkt en de bazen
De kans dat we bij een sollicitatie een arbeidscontract voor onbepaalde tijd krijgen aangeboden, is vrijwel nihil. Tijdelijke contracten worden nog maar zelden omgezet in een vast contract. In plaats van verlenging van onze contracten, kiezen bazen steeds vaker voor weer nieuwe arbeidskrachten. Ze hebben ook helemaal geen zin meer in ongeschoolden, 55-plussers en mensen met een arbeidsbeperking.
De flexibilisering van de arbeidsmarkt met bijbehorende afbraak van arbeidsrechten is al jaren aan de gang. Uitzend- en flexwerk is doorgedrongen in vrijwel alle hoeken en gaten van de economie. Betrekkelijk nieuwe ontwikkelingen als ontduiking van het minimumloon en dwangarbeid voor uitkeringsgerechtigden dreigen de nog bestaande arbeidsrechten verder aan te tasten.
Wie deze werkelijkheid tot zich door laat dringen, beseft hoe moeilijk zwakkere groepen als ouderen, gehandicapten en langdurig werklozen het hebben om een baan te vinden. De bazen zitten niet op hen te wachten, omdat hun veronderstelde arbeidsproductiviteit te laag zou zijn. Het zijn juist deze groepen die door de erfenis van het kabinet Bruin I en zijn voorgangers de arbeidsmarkt worden opgejaagd, als gevolg van de bezuinigingen op de sociale zekerheid. Dat wordt begeleid door een propaganda-offensief. “Ieder mens heeft recht op zelfbeschikking; verdient de kans het beste uit zichzelf te halen en zich te ontplooien”, valt te lezen in het regeerakkoord van Bruin I. “We schrijven niemand af, maar spreken iedereen aan. Een baan is immers de beste sociale zekerheid.”
Maar die banen blijken vooral te leiden tot bestaansonzekerheid, tot meer werkdruk, lagere lonen, grotere armoede, zwaardere lasten, snellere ontslagen, toenemende flexibilisering, en een algeheel precair bestaan. Steeds meer mensen zien zich gedwongen om dan maar tegen wil en dank met die onzekere banen genoegen te nemen, nu het stelsel van sociale zekerheid tot de grond toe wordt afgebroken. Of werkloos zijn, en daardoor misschien nu al of straks helemaal geen inkomen meer hebben. Of tijdelijk werk doen, daarvoor een schamel loon ontvangen en na een paar maanden weer ontslagen worden. Dat zijn de twee kwaden waarmee velen aan de onderkant van de samenleving worden geconfronteerd.
Workshop
Doorbraak besteedt de laatste twee jaar veel aandacht aan deze ontwikkelingen, op onze website en in onze krant. In Leiden hebben we daarnaast een intensieve campagne tegen het Leidse Participatiecentrum, waar we de baanlozen opzoeken die verplicht gratis moeten werken voor hun uitkering. Ook proberen we zoveel mogelijk contact te leggen met mensen die bezig zijn met de strijd tegen allerhande bezuinigingen op de onderkant van de samenleving.
We willen niet leven om te werken, we willen werken om te leven. Wat voor invloed hebben deze tendensen op onze bestaanszekerheid en die van onze vrienden en buren? Hoe kunnen we overleven in de ratrace van het hedendaagse kapitalisme en onze droom naar iets beters behouden? Kom naar de workshop en praat mee.
Mariët van Bommel
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
BIJDRAGE VAN DE AUToNoME INFo GRoEP ALASKA
BLUEPRINTS FOR A BLACKOUT!
Info en onderzoeksgroep Alaska vindt dat er veel cirkelredeneringen zijn die maar niet worden doorbroken omdat de consequenties hiervan confronterend kunnen zijn. De ‘onderdrukten’ zijn toch meestal vooral de anderen geweest die in bestaansonzekerheid leven? Hoezo een discussie hierover? Toch is jullie discussie over bestaansonzekerheid voor ons wel herkenbaar. Omdat bijna iedereen in onze beleving de drijfveer heeft om individueel keuzes te blijven maken. Uit ervaring weten we dat we soms ‘vast zitten’ zonder perspectief. Het helpen van bevriende en kennisgemaakte ‘uitkeringsgerechtigden’ die gedwongen zijn arbeid te verrichten leidt tot hevige confrontaties onderling. Een wurgcontract die onder dreiging van strafkortingen op de uitkering ondertekent moet worden maar vooral ook de solidaritetsstructuren die hardnekkig zijn om in stand te houden en persoonlijke conseqenties hebben.
Het is niet moeilijk te begrijpen omdat een eerdere solidariteit met vluchtelingen en migranten ons ook heeft geleerd dat het een practische samenwerking vereist die vaak niet is vol te houden. Als in een snelkookpan hebben we soortgelijke ervaringen met de gevolgen van mensen die ‘werken met behoud van een uitkering’. Waarom werken de soldidariteitsstructuren niet? Een belangrijke reden is dat het alledaagse leven niet in overweging wordt meegenomen maar juist wel het persoonlijk leven van de veronderstelde ‘slachtoffers’. Het is te confronterend maar ondertussen ook comfortabel om de uitwassen van illegaliteit aan de kaak te stellen. Het onrecht blijft hiermee bijna altijd op afstand, bij iemand anders, elders op straat, in de vluchtelingenbajessen of waar oorlogen en hongersnoden zijn.
We zijn van mening dat we niet kunnen beweren dat we ‘schoone handen’ hebben. We hebben ontdekt dat individuele keuzes haaks kunnen staan op solidariteit met de ‘onderdrukten’. Het is een politieke onmacht om daadwerkelijk structureel met een autonomie-project bezig te zijn waarin zowel solidariteitsstructuren zijn en perspectieven waar wonen, werken, onderwijs en gezondheidszorg voor iedereen bereikbaar is. Meestal heeft het individu voorrang op het sociale en autonome leven omdat we we eenvoudigweg naar school gaan, betaald werken maar vooral ook niet voor de continuiteit van solidariteit kunnen zorgen. De materiele omstandigheden waarin gewoond en gewerkt wordt zijn vaak niet alleen de veronderstelde autonome infrastructuur van woon- en werkpanden, netwerken en initiatieven maar vooral ook het individualisme wat we ons kunnen permitteren.
Ondertussen zijn we van mening dat we allemaal onderdrukt worden! De ervaring leert dat zodra er onderling gesproken wordt over bestaansonzekerheid er tegelijkertijd ook racistische en patriarchale structuren ontdekt worden. Hoe kunnen we samenwerken en zijn er naast humanistische beweegredenen ook politieke projecten mogelijk? Als er over ‘asielmisbruik’ wordt gesproken en op dezelfde manier met ‘bijstandsfraude’ stemming wordt gemaakt. Is dat toeval? Hoezo is het ‘asielbeleid’ onmenselijk gemaakt en waarom is er ‘dwangarbeid’ voor uitkeringsgerechtigden? Zijn de anderen hier de schuld van of is er een dynamiek vanuit het wereldwijde kapitalisme wat vlucht, migratie en ‘goedkope’ arbeid steeds meer afdwingt omdat de ‘onderdrukten’ dreigen het kapitalisme te ondermijnen met hun daadwerkelijke vlucht, migratie en arbeid? Wie bewerkstelligt het kapitalisme en uiteindelijk de crisis? Zijn we dat uiteindelijk ook niet zelf?
Info en onderzoeksgroep Alaska verheugt zich op de workshop over ‘Bestaansonzekerheid en toenemende precariteit’. We zijn een los-vast samenwerkingsverband en dat blijft onze grote ergernis. ‘ We will meet again!” Tot de volgende keer! *autonomia opdraai* don pompeo e paolo
HUN STRIJD, ONZE STRIJD, INTERNATIONALE SOLIDARITEIT