Wanneer: 24/07/2017 - 00:01
24 juli 2017: Sinds donderdag 20 juli bivakkeren zes Afghaanse/ Iraanse vluchtelingen in een tent voor de Maria Magdelena kerk in Wormer op de Dorpsstraat 351. Ze zijn uit de kerk gezet waar ze jarenlang opvang hadden, geregeld door de Federatie Afghaanse Vluchtelngen Nederland (FAVON).
Foto's: boven: hoe het begon, op de stoep van de kerk / onder: kinderen solidair!
Hieronder volgt hun persbericht. Daaronder enkele updates over de actuele situatie, want: het verzet gaat door!
NB: op dit moment zijn dekens, matrassen en/of veldbedden nodig.
= = 20 juli 2017: Persstatement uitzetting vluchtelingen Wormer ==
In 2015, toen onder druk van de overheid alle gemeenten moesten investeren in opvang van de stroom vluchtelingen, werden wij bezocht en geprezen door de gemeente Wormer: “Kijk, Wormer heeft al lang een opvang voor vluchtelingen! We kunnen trots zijn als gemeente!”
Op dat moment herbergde FAVON 40 vluchtelingen inclusief gezinnen die vastgelopen waren in hun procedure in een gebouw dat wij met eigen geld huurden van de kerk. Nog nooit is een cent van de gemeente onze kant opgekomen, maar de credits als “gemeente die vluchtelingen opvangt” hadden zij al wel binnengesleept.
Onze eigen geldstroom stopte helaas, zoals alle geldstromen stoppen in de marge van behoeftigen, en we hebben een huurschuld bij de kerk en deze blijkt helaas niet barmhartig zoals de bijbel ons doet geloven…
Onze bewoners uit onveilige landen zoals Iran en Afghanistan, die al jaren zonder recht op werk of een normaal leven en perspectief op een toekomst gedwongen zijn te overleven, worden vandaag uit hun veilige haven gezet.
Het is typerend dat de gemeente dit dubbelspel heeft gespeeld: naar buiten toe opscheppen over een opvang voor de meest kwetsbaren, maar nooit het initiatief willen nemen om ook maar iets van steun te willen geven voor die kwetsbaren.
Zij staan nu op straat. Het gaat om mensen die wel degelijk perspectief hebben in procedure, maar door de bureaucratie binnen het vreemdelingenbeleid zijn gefrustreerd. Deze bureaucratie is velen malen erger dan Kafka zich kon voorstellen, of willekeurig welke Nederlandse burger dan ook.
Eenmaal begonnen met een slechte advocaat, toegewezen door de immigratiedienst (IND), betekent meestal het einde van je procedure. Het is de IND die almaar blijft doorprocederen tot de Raad van State, het hoogste nationaal rechtsorgaan, van wie zelfs het Europees Hof op de hoogte is van hun slechte kwaliteit van oordelen; zij beslissen namelijk 97% in de gevallen in het voordeel van de politiek (onderzoek Thomas spijkerboer, hoogleraar migratierecht).
Het betekent dat voor vluchtelingen geen scheiding bestaat tussen staatsmacht en politieke macht zoals het een democratische rechtsstaat betaamt. Alle macht van besluit voor asiel is in de afgelopen 15 jaar richting de staat (onder Justitie en Veiligheid) getrokken met nog een belangrijke rol voor Buitenlandse Zaken als het gaat om Juridisch in het voordeel van de Nederlandse politiek beoordelen over de veiligheid van derde landen middels de ambtsberichten waarop de legitimering van de asielaanvraag wordt gebaseerd.
Een besluit van een vierderangs ambtenaar van de IND heeft meer gewicht dan de rechter die in die 15 jaar namens politiek besluit beperkt werd in inhoudelijke toetsing van de zaak en slechts bestuursrechtelijk mocht oordelen (zijn de juiste regeltjes precies gevolgd). Dit zijn processen die zo onzichtbaar zijn voor de gemiddelde nieuwslezer, dat ze ook nooit in het publieke debat terecht komen.
De mensen die nu hier dakloos worden gemaakt in onze 'democratische rechtsstaat' zijn juist slachtoffer van de ondermijning van die rechtsstaat, op de manier zoals ik hiervoor beschreef. Want recht is als je een eerlijke juridische procedure kunt aangaan, maar nu is er een procedure die met de kabinetten Rutte ook voor steeds meer Nederlanders onbereikbaar wordt gemaakt. Vluchtelingen kunnen dat allang niet meer. Hun mensenrechten zijn in handen van de ambtenaren van de IND, niet van de rechtsstaat die beperkingen is opgelegd de afgelopen jaren.
De anti-propaganda tegen vluchtelingen is dat ze “misbruik zouden maken van de rechtsstaat”. Niets is minder waar; Het is de huidige politiek, beinvloed door geopolitieke en handelsbelangen, die alle macht naar zich heeft toegetrokken rondom besluit voor asiel, waarin mensenrechten nog nauwelijks een rol spelen en in geval van Afghanistan in ieder geval de UNHCR buiten spel is gezet. Neem het feit dat een IND (staats)advocaat 17 keer meer verdient dan een asieladvocaat per zaak en vele malen meer tijd krijgt om tot een beoordeling te komen (dat is waarom asielzaken zolang duren).
Dat is ongelijkheid van rechtsmiddelen, maar in het publieke debat gaat het daar niet over. Bedenk dan dat de advocaten van de IND worden betaald uit belastinggeld, en inmiddels velen malen meer hebben gekost dan de opvang van duizenden asielzoekers bij elkaar.
Dit is wat ik u wil mede delen naar aanleiding van de uitzetting van deze mensen, die net als u niet anders verlangen dan een rustig leven met perspectief op een toekomst, voor hen en voor hun kinderen. Wanneer dit perspectief een mens wordt afgenomen, zoals nu de situatie is voor duizenden vluchtelingen die in dergelijke omstandigheden onzichtbaar (behalve als er politiek mee valt te scoren) leven in Nederland, onder de meest erbarmelijke omstandigheden, is sprake van onmenselijke behandeling, artikel 3 EVRM.
GEEN VLUCHTELING OP STRAAT, EEN MENSENLEVEN IS MEER WAARD DAN EEN PAAR CENTEN.
KERK EN GEMEENTE, NEEM JE VERANTWOORDELIJKHEID OVER JULLIE INWONERS!
Namens FAVON, Ahmed Shirzad
EINDE PERSBERICHT
= = Update 21 juli 2017 = =
DE TENTEN EN DE VLUCHTELINGEN ZIJN ER NOG STEEDS. Er is ook ruimte voor meer mensen in de zelfde situatie in de tenten. Noordhollands dagblad, televisie en radio is langs geweest.
De buren zijn op de thee geweest, een invalide bewoonster heeft gisteravond maaltijd gebracht en vandaag ontbijt. De dokter heeft matrassen en dekens gebracht en opladers voor de telefoon. Een jongen van 10 jaar heeft vandaag een mooie deken gebracht. Hij huilde omdat hij het zo erg vond dat er mensen zijn die geen huis hebben. Twee jongeren deelden de koekjes die ze bij zich hadden.
Anderen vroegen wat ze nog kunnen doen voor de vluchtelingen. De meest basale benonigden zoals even naar de toilet gaan werd de vluchtelingen ook door de kerk ontzegd. De buren waren gastvrijer gelukkig.
De vluchtelingen vragen jullie solidariteit en ondersteuning! Met meer mensen kan de gemeente onder druk gezet worden om een alternatieve opvang te regelen! Dus kom naar Wormer als je kan!
= = Update 22 juli 2017 = =
KOM VANDAAG NOG LANGS! HET VERZET GAAT DOOR! Veel Bijzondere Solidariteit met het protest van de vluchtelingen van de Wormernaars, update van Ahmad Shirzad die ter plaatse is:
Een bewoner kwam gisteravond boos naar de tenten toe waarop de vluchtelingen hem uitnodigde om rustig te komen praten en thee te drinken. Nadat zij de situatie hadden uitgelegd, draaide de bewoner 180 graden en belde direct de gemeente om verhaal te halen. Die vertelde hem dat ze bezig waren een humanitaire oplossing voor de vluchtelingen te vinden.
Later kwam de man terug met twee tassen vol met boodschappen. Vannacht kwamen er weer een aantal jongens van 15/16 langs met koekjes; eerst nog wat schuchter, maar het ijs was al snel gebroken.
De politie rijdt vaker dan anders langs en probeerde foto's van de vluchtelingen te maken, die zijn niet gelukt omdat zij toevallig net de tent in gingen. Eerder wilde de politie al ingrijpen, maar toen stonden de journalisten van radio Noord Holland in de weg.
De organisatie Welkom Vluchteling uit Amsterdam heeft een vuurkorf gebracht en veel mensen kwamen in het voorbij gaan even een praatje maken en hun solidariteit betuigen!
Net de laatste update: drie jongens van een jaar of 10 komen een zak chips brengen!
De geweldige solidariteit die nu zichtbaar wordt rondom het protest van de vluchtelingen is hartverwarmend en bewijst maar weer dat de platte leugens en laster van de rechtse propaganda tegen vluchtelingen zonder papieren in werkelijkheid en in contact met de vluchtelingen zelf, geen voet aan de grond heeft.
BESCHERM DE VLUCHTELINGEN! HET IS BELANGRIJK DAT ER CONSTANT MEERDERE MENSEN AANWEZIG ZIJN!
DE THEE STAAT KLAAR! -MET KOEKJES : )
Steun het vluchtelingenverzet ook financieel!
Elke bijdrage, hoe klein ook, is welkom op IBAN: NL70 ingb0003253110 (BIC: ingbnl2a) van Stichting Ali Jan
http://www.nhnieuws.nl/nieuws/209549/Uitgeprocedeerde-asielzoekers-blijv...
Vluchtelingen Wormer blijven in tent
door Ron Amesz
Wormer - De zes overgebleven uitgeprocedeerde asielzoekers die de pastorie van de Maria Magdalenakerk in Wormer wegens een huurschuld noodgedwongen moesten verlaten, blijven in hun tent voor de kerk wonen. Ze zien geen andere uitweg en de gemeente Wormerland heeft ze niet kunnen overtuigen van de noodzaak zich bij een opvang in Amsterdam aan te melden.
Wormer De verf druipt nog van het spandoek met de veelkleurige tekst ’Geen mens is illegaal’. Naast het strategisch opgestelde doek staat een tent.
Waar donderdagmiddag voor de hoofdentree van de kerk nog koffers en matrassen lagen, staat vrijdagochtend een snel opgebouwde tent met daarachter een geïmproviseerde keuken. Een bezorgde buurtbewoonster brengt koffie voor Narges. Enkele van de vluchtelingen (in totaal vijf mannen en een vrouw) ontwaken langzaam uit hun slaap, twee anderen zijn al vroeg op. Hoewel de zon schijnt, voel je de onweerswolken in de hoofden van de Iraniërs. Het wordt een spannende en onzekere dag. Druk gebarend en in felle bewoordingen vertelt Narges Salary (van de begeleidende stichting Ali Jan) over de tot het christendom bekeerde islamitische vluchtelingen die nu geen dak meer boven hun hoofd hebben. Ze zijn uit de pastorie gezet vanwege een huurschuld van 20.000 euro. En omdat de pastorie overeenkomstig de wetgeving geen voorziening als hotelaccommodatie kan zijn (met alle brandveiligheidseisen die daarbij horen. Er is wettelijk ook geen sprake meer van een gezinssituatie in de pastorie omdat een moeder met kind elders ondergebracht zijn. De pastorie doet de laatste jaren dienst als bed-bad-broodopvang. De huurschuld is volgens Narges Salary het gevolg van de nieuwe landelijke politiek die taken doorsluist naar lagere overheden, waardoor het laatste jaar huur -in haar geval- een probleem geworden is. Ze ijvert voor een gedeeltelijke kwijtschelding van de schuld (voor de helft) of een bevriezing. Voor het nieuwe jaar is -volgens haar- wel weer geld beschikbaar, zegt ze. ,,We willen echt niet gratis wonen in dit paleis van de kerk”, benadrukt ze. Ze constateert ook dat er nergens anders in Nederland een opvangplek is. „We hebben er zeker acht gebeld.” „Ja, in Emmen was een plekje, in een kraakwoning zonder water en elektriciteit. Dat is toch onmenselijk?”
’Doodvonnis’
Volgens Narges Salary is het vooral een politiek spel dat gespeeld wordt. Volgens haar lopen ’haar’ asielzoekers ernstig gevaar als ze teruggestuurd worden naar hun land. „Dat is hun doodvonnis.” De emoties lopen hoog op als loco-burgemeester Frans Saelman vrijdagochtend in gesprek probeert te gaan met de zes uitgeproceerde asielzoekers en Narges Salary. Onder het oog van de wijkagent en enkele ambtenaren herinnert Saelman aan de afspraak die de gemeente donderdagavond in een tweede gesprek met de asielzoekers had. Bij het eerste gesprek was Narges aanwezig, bij het tweede niet. „Omdat ik even plassen was...”, zegt ze. Furieus is ze. Want juist in dat tweede gesprek is een briefje overhandigd met daarop het adres van de opvang aan de Houtmankade in Amsterdam. Daar kunnen asielzoekers zich ’s ochtends tussen tien en twaalf uur inschrijven en maken ze kans op een opvangplek. En de vluchtelingen zouden deze vrijdag volgens afspraak om negen uur vertrokken zijn. „Hoe hebben ze dat gesprek nou kunnen voeren?”, zegt Narges. „Niemand spreekt Engels. En volgens de wet moet er bij een taalbarrière een tolk aanwezig zijn. En ik was er niet.” Ze dreigt aangifte te doen tegen de gemeente omdat die zich niet aan de regels houdt. Ze herhaalt diverse keren, in steeds andere bewoordingen, de noodzaak om de Iraniërs te huisvesten. Ze verwoordt de gevoelens van de mannen en de vrouw: „We dachten dat we als christenen veilig zouden zijn bij de kerk, maar dat zijn we dus niet.”
Oplossing
Loco-burgemeester Saelman constateert dat aan de afspraak (waarover ze in het Engels met de vluchtelingen hebben gesproken) geen gehoor is gegeven en dat de gemeente, de politie en het kerkbestuur met elkaar in conclaaf moeten. Zo’n vijf kwartier later keren ze terug. Uit ’humanitaire overwegingen’ stelt Wormerland als oplossing voor om de vluchtelingen per taxibus naar Amsterdam te brengen, waar ze zich nog op tijd voor die dag kunnen inschrijven. Voor twee personen zou er gegarandeerd een opvangplek zijn, voor de andere vier zou worden gezocht naar een plek. Narges zegt ook tegen de gemeenteambtenaar dat enkele van de vluchtelingen ernstig ziek zijn. Volgens de gemeente zal dit onderzocht worden en wordt waar nodig medische hulp geboden. „Nee, we gaan niet naar Amsterdam”, is concreet het antwoord van deze daklozen. Vooral Narges is onvermurwbaar en vindt een onverzettelijke loco-burgemeester en dito ambtenaren tegenover zich. Met boze gezichten, handgebaren en diepe zuchten wordt gecommuniceerd. „We hebben ons al overal ingeschreven, maar we krijgen nergens een garantie dat we ook opvang krijgen”, zeggen de mannen. De handen zeggen nee en basta, de gezichten zeggen nee. Alles zonder resultaat. Nee blijft nee.
’Wegwezen, oprotten’
Intussen rijden auto’s stapvoets langs de kerk en kijken de bestuurders nieuwsgierig wat er allemaal gaande is. Een enkeling maakt snel een foto met de telefoon. Een echtpaar op de fiets sist hardop: „Wegwezen, oprotten.” En zo wordt een deel van de sfeer bepaald. Daarentegen komt een buurtbewoonster met haar kind op een fiets een praatje maken. Ze heeft nooit in de gaten gehad dat de Iraniërs in de pastorie woonden en ook nooit last ondervonden. Ze vraagt zich hardop af of de buurt nog hulp kan bieden aan deze mensen. Ze appt met een Groenlinks-raadslid, ze maakt zich oprecht zorgen over de mensen, maar weet niet direct een oplossing.
Geen bemoeienis meer
Met het keiharde ’nee’ van de asielzoekers sluit de gemeente Wormerland haar bemoeienis af. ,,Meer kunnen we niet doen”, aldus Saelman. Het is een impasse tussen hoop en vrees. Van twee kanten. De armslag die de gemeente heeft versus de wanhoop van de vluchtelingen. Voor kerkvoorzitter Cor Bijvoet rest niet anders dan de vluchtelingen in de tent te laten zitten. Hij weet op korte termijn ook geen oplossing meer. Verslagen zondert hij zich wat af. En moet toezien hoe het terrein van de kerk ook een beetje kampeerterrein wordt. De taxibus wordt zonder passagiers weggestuurd, de ambtenaren en de loco-burgemeester keren terug naar het raadhuis. Waar ze de zaak zullen nabespreken. En de vluchtelingen zoeken elkaar en hun tent weer op. De zon schijnt. Maar dat is dan ook alles...
Wormerland bepleit ’humanitaire oplossing’
Dagblad Zaanstreek . . . . . 22-07-2017
http://www.nhnieuws.nl/nieuws/209588/Bewoners-helpen-asielzoekers-Wormer...