Repression Greece in Context
Wanneer: 02/08/2016 - 10:50
Adapt or Die? - FuckOff and Die!
The evictions of three Squats in Thessaloniki, one in Athens and on the Island of Lesbos are a part of a row of repressive measures by the state/police. Latest Sunday morning at 9 o'clock, 31.7.2016 24 comrades were detained while handing out leaflets inside of Mitropoli, the main church of Thessaloniki and northern Greece, and owner of Orfanotrofio, one of the evicted squats.
It is important to see these incidents not as isolated or nonpolitical events, but in context with the bigger political crisis we are currently facing. A solely humanitarian approach lacks oversight of the wider political situation; it stabilises the system which is creating the crisis by filling in it’s gaps and consequently, shifts the responsibility away from the policies accountable.
So what do the evictions of places like Orfanotrofio imply? They were places where people were living autonomously and self-organising as an alternative to being controlled by state/millitary/ police.
As was shown with the eviction of Idomeni, also a symbolic place of struggle, where people were organising protests and riots against the borders of Europe, the state reacted by moving people to military camps, structures they could more easily control. Spaces that practice free organisation and autonomy pose a threat to the state, as they prove more difficult to control or exert power over, and ultimately also question the status-quo.
It is in the state’s interest to hide the struggle away from the public-eye. By shunning people into militarised camps, it decentralises the problem away from the borders and consequently minimises the pressure on EU policies to take responsibility. Out of sight, out of mind. To argue that the evictions took place in oder to allocate the squat-inhabitants into more “humane” and “safe” living facilities is ridiculous. As a matter of fact, following the day of the squat-evictions a young woman died in the military-camp Softex, due to lack of medical support within the camp. Destroying self organised spaces is part of the structural violence Greece and Europe implement with the aim of keeping people in uncertainty and under threat, breaking will and solidarity. A tactic used to create stronger dependencies on state controlled structures eg. military camps.
Furthermore, states’ interest to control people isn’t just to sustain the status-quo, since it also entails beneficial aspects for the EU. Having control to stem and influence the migration flow allows european powers to handpick the “highest qualified refugees” to fulfil their need of cheap labour-forces within Europe.
Whilst intentionally and systematically keeping people in the dark, causing uncertainty and tension amongst various groups, the bigger European NGOs and companies seem to be the only profiteers of the immense cashflow the EU claim to be dedicating to “solving this crisis”. Far from investing the money in accelerating or improving the procedures for people on the move or bettering the shithole conditions in camp, it is used to speedup deportations and hire private companies to sustain the indefinite isolation and detainment of migrants. All the while, the western world continues to follow its self-interest, profiting from a crisis they also helped to create.
As is seen when looking at the enormous profits made by European arm-trade enterprises, which continue to sell weapons to also the eastern powers, fuelling the war and provoking the forced migration of thousands of people. The EU are responsible for death and suffering around the world and now also at it’s own borders.
The EU is not interested in solving the crisis for all, but in finding a solution solely for the EU-states; one that further sustains the wealth and security of Europe, whilst totally disregarding the lives and “futures” of thousands.
Modern politics follow the logics of the exception; states decide which situations are deemed exceptional and are in need of otherwise outrageous and hardcore measures to bring back “law&order”.
Exceptional measures such as the EU Turkey deal or the closing of the borders were legitimised because, through populist propaganda and fear mongering, a climate of emergency has been created and widespread. Under the pretence of security, states have been imposing brutal laws which increase the control and power of the state whilst limiting peoples freedoms. Overtime these laws passed during a state of emergency, subtly become the status-quo.
There are many ways the state has created divisions between groups, be it by class, nationality, gender etc. The state uses laws and policies to strengthen this divide, creating an “us and them”, a difference between the “european citizens” and the “migrants” , the “war-refugee” and the “economic-refugee, the “Syrian” and the “Afghani”, the “protected” and the “threat”. Thereby creating an imaginary enemy we can unite against, directing peoples anger and fear towards an “outside group”, instead of towards the state itself.
Repression comes in many forms and shapes but it always aims to make one conform to the rules and spread fear among those who wish to pursue ways of life free from (state) controlled structures. Repression works to produce a particular identity by constraining the range of possible action of humanbeans and fixating imposed categories that remind people of their “proper place” in society. States have always worked to systematically limit the freedom of individuals preventing people from growing out of their assigned boxes, creating a norm against which people are compared to, and which marginalises the outlaws.
In the last few days the people resisting, struggling, fighting and denouncing the existing inequalities produced by capitalism, have been a constant target for structural state repression. In the face of this repression, giving us the choice to “adapt or die” we have only one response. We will not bend our backs, we will not stay silent, we will not be pacified. We will resist, rebel, struggle and set in all on fire. People DIY!
Also see https://www.indymedia.nl/node/34713
Stukje in het Nederlands over de gebeurtenissen in Thessaloniki https://autonomendenhaag.wordpress.com/2016/08/02/thessaloniki-drie-kraa...
Spandoek aan Autonoom Centrum panden in Den Haag
- Nederlands -
Repressie in Griekenland in context
AANPASSEN OF DE DOOD? - ROT OP EN STERF!
De ontruimingen van drie kraakpanden in Thessaloniki, één in Athene en op het eiland Lesbos zijn onderdeel van een reeks repressieve maatregelen door de staat en politie. Afgelopen zondag om 9 uur ’s ochtends werden 24 kameraden gearresteerd terwijl ze folders uitdeelden in Mitropoli, de grootste kerk van Thessaloniki en het noorden van Griekenland, en eigenaar van Orfanotrofio, één van de ontruimde kraakpanden.
Het is belangrijk om deze incidenten niet als geïsoleerde of niet-politieke gebeurtenissen te zien maar in de context van de grotere politieke crisis waarmee we momenteel worden geconfronteerd. Met een uitsluitend humanitaire aanpak ontbreekt het zicht op de bredere politieke situatie; het maakt het systeem dat de crisis creëert sterker doordat het de lacunes invult en bijgevolg de verantwoordelijkheid wegneemt van het beleid dat ervoor verantwoordelijk is.
Dus wat betekenen de ontruimingen van gebouwen als Orfanotrofio? Het waren plaatsen waar mensen zelfstandig en zelforganiserend woonden als alternatief voor de controle van de staat, leger en politie.
Zoals werd aangetoond bij de ontruiming van Idomeni, eveneens een symbolische plaats van de strijd, waar mensen demonstraties en rellen organiseerden tegen de grenzen van Europa, reageerde de staat door mensen naar militaire kampen te verhuizen, structuren die gemakkelijker te controleren zijn. Ruimtes die vrije organisatie en autonomie in de praktijk brengen vormen een bedreiging voor de staat, omdat ze moeilijker te controleren zijn of macht over uit te oefenen, en uiteindelijk ook de status quo in twijfel trekken.
Het is in het belang van de staat om de strijd uit de openbaarheid te houden. Door mensen in gemilitariseerde kampen te dwingen decentraliseert de staat het probleem, weg van de grensovergang en zo wordt de druk op de EU om verantwoordelijkheid te nemen geminimaliseerd. Uit het oog, uit het hart. Om te stellen dat de ontruimingen plaatsvonden om de kraak-bewoners meer "humane" en "veilige” woonfaciliteiten toe te wijzen is belachelijk. De werkelijkheid is dat een dag na de uitzettingen een jonge vrouw in het militaire kamp Softex overleed doordat er ter plaatse een gebrek aan medische voorzieningen was. Het verwoesten van zelfgeorganiseerde ruimten maakt deel uit van het structurele geweld van Griekenland en Europa met als doel mensen in onzekerheid en onder bedreiging te houden, en de wil en de solidariteit te breken. Een tactiek om de afhankelijkheid van door de staat gecontroleerde structuren als militaire kampen te vergroten.
Bovendien houdt de macht van de staat over mensen niet alleen de gevestigde orde in stand, het brengt ook voordelen voor de EU met zich mee. De macht om de migratiestroom tegen te houden en te beïnvloeden stelt Europese mogendheden in de gelegenheid de "hoogst gekwalificeerde vluchtelingen" eruit te pikken om aan hun behoefte voor goedkope arbeidskrachten binnen Europa te voldoen.
Terwijl mensen opzettelijk en stelselmatig in het ongewisse worden gehouden, waardoor de onzekerheid en spanningen tussen verschillende groepen toenemen, lijken de grotere Europese NGO's en bedrijven als enige te profiteren van de enorme cashflow die de EU beweert in te zetten voor het “oplossen van deze crisis". In plaats van te investeren in het versnellen of verbeteren van de procedures voor mensen onderweg of de erbarmelijke omstandigheden in het kamp te verbeteren, wordt het gebruikt om deportaties te bespoedigen en particuliere bedrijven in te huren om de isolatie en detentie van migranten gaande te houden. Intussen blijft de westerse wereld haar eigenbelang volgen, profiteert van de crisis die ze ook heeft helpen creëren.
Zoals is te zien als we kijken naar de enorme winsten van de Europese wapenhandel, die nog steeds wapens aan machten in het oosten levert, oorlog stimuleert en de gedwongen migratie van duizenden mensen teweegbrengt. De EU is verantwoordelijk voor de dood en het lijden in de wereld en nu ook aan haar eigen grenzen.
De EU is niet geïnteresseerd in het oplossen van de crisis voor iedereen, maar uitsluitend in het vinden van een oplossing voor de EU-landen; degene die de welvaart en de veiligheid van Europa verder in stand houdt, tegelijkertijd de levens en "toekomst" van duizenden volstrekt negerend.
De huidige politiek volgt de logica van de uitzondering; staten beslissen welke situaties als uitzonderlijk gelden en hebben verder behoefte aan schandalig en keiharde maatregelen om “orde & gezag“ te herstellen.
Buitengewone maatregelen zoals de EU-Turkije-deal of het sluiten van grenzen werden gelegitimeerd, omdat door middel van populistische propaganda en angstzaaien een klimaat van nood werd gecreëerd en verbreid. Onder het mom van veiligheid hebben staten meedogenloze wetten opgelegd die de controle en de macht van de staat verhogen, terwijl de vrijheden van mensen worden ingeperkt. Deze wetten zijn tijdens een noodtoestand aangenomen en in de loop van de tijd subtiel de status quo geworden.
Er zijn vele manieren waarop de staat verdeeldheid tussen groepen zaait, zij het naar klasse, nationaliteit, geslacht, enzovoort. De staat maakt gebruik van wetten en beleid om deze kloof te vergroten, een 'wij en zij' te creëren, een verschil tussen "Europese burgers" en "migranten", "oorlogsvluchteling" en "economisch vluchteling, "Syriër" en "Afghaan”, “protegé” en “dreiging”. Waardoor een denkbeeldige vijand wordt gecreëerd waartegen we ons kunnen verenigen, die de woede en angst van mensen stuurt naar mensen “buiten de groep”, in plaats van naar de staat zelf.
Repressie komt in vele vormen, maar heeft altijd ten doel om iemand aan de regels te doen conformeren en angst te zaaien onder degenen die vrij willen leven van (staats)gecontroleerde structuren. Repressie bouwt aan een bepaalde identiteit door het bereik van mogelijkheden te beperken en te fixeren op opgelegde categorieën die mensen herinneren aan hun "juiste plaats" in de samenleving. Staten hebben altijd gewerkt aan het systematisch beperken van de vrijheid van het individu om te voorkomen dat mensen steeds meer uit hun toegewezen hokjes komen, een norm te creëren waaraan mensen moeten voldoen, en vogelvrijen marginaliseert.
In de afgelopen dagen zijn de mensen die weerstand bieden, strijden voor hun bestaan en de door kapitalisme voortgebrachte ongelijkheid aan de kaak stellen, onophoudelijk doelwit geweest van staatsrepressie. Geconfronteerd met deze repressie die ons de keuze laat tussen "aanpassen of de dood” hebben we maar één antwoord. We zullen niet buigen, we zullen niet stilhouden, we zullen niet bedaren. We zullen ons verzetten, rebelleren, strijden en waar dan ook branden stichten. Mensen organiseren het zelf!
Zie ook https://www.indymedia.nl/node/34713
Foto: https://twitter.com/CitKrmer/status/758709548228210689
Greece: reprisals after state crackdown on migrant squats
https://rabble.org.uk/greece-reprisals-after-state-crackdown-on-migrant-...