IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Hierbij een korte impressie van de 4 daagse transborder conferentie in Istanbul (15-18/03/2012). Met ruim 60 participanten uit o.a. Turkije, Oekraïne, Bulgarije, Hongarije, Griekenland, Italië, Marokko, Tunesië, Mali, Engeland, Frankrijk, Denemarken, Duitsland, Nederland en migranten uit Congo en Kameroen was het een bijzondere samenstelling van activisten met een grote diversiteit aan ervaring in en kennis over campagne voeren voor vrije migratie. Allemaal op onze eigen manier, bijvoorbeeld door directe ondersteuning, onderzoek en publicatie, ‘bordermonitoring’, acties, rechtszaken, bewustmakingscampagnes en informatie voorziening aan migranten. Er is veel over en weer uitgewisseld met betrekking tot strategieën, mogelijke samenwerking, en de verschillende lokale situaties. De onderwerpen van de workshops en plenaire sessies waren onder andere Dublin II, refoulement en terugkeerverdragen, Frontex, detentie, bordermonitoring, Boats4People, corruptie, racisme, ‘public awareness', de crisis, transnationaal werken, wat te doen met de verschillende juridische categorieën (migrantenrechten versus asielrechten versus mensenrechten), precariteit en sociale rechten en de verschillende contexten van actievoeren tussen Noord en Zuid, EU grensstaten en transitlanden. Verder werden succesvolle en minder succesvolle campagnes geïdentificeerd en besproken en gaven verschillende organisaties een presentatie van hun werk.
Op de laatste dag bezochten we het detentiecentrum in Edirne waar we buiten de hekken ook vrienden uit Griekenland en lokale activisten ontmoetten. Met 80 mensen hebben we een uur lang een intense solidariteitsdemo gehouden. Het persbericht is in zeker 6 talen voorgelezen. En zowel binnen als buiten hebben we in veel talen om vrijheid geroepen. De mensen binnen waren goed te zien en te horen achter de tralies. Dit nieuwe detentiecentrum is sinds een half jaar in gebruik en de autoriteiten zijn trots op deze nieuwbouw. Het was voor het eerst dat hier een grote demonstratie gehouden werd en er was veel nationale en regionale pers aanwezig. De politie wist niet goed hoe te reageren. Dat ze er niets van begrepen was wel duidelijk door uitspraken als: ‘ze hebben het hier beter dan ik in mijn huis’. Na een uur werden we door de politie richting de bussen gedwongen. Strijdbaar hebben we onze solidariteitsdemo zo lang mogelijk gerekt.
Na de demonstratie hebben we in een park met de mensen uit Edirne gesproken die verder willen met protest tegen dit detentiecentrum. Veel mensen in Edirne ondersteunen migranten die, meestal ‘s nachts door deze grensplaats komen en zich voorbereiden voor een tocht door de Evros, met kleding en voedsel maar bellen vervolgens toch de politie omdat ze hier wettelijk toe verplicht zijn. Er is veel ervaring uitgewisseld en de lokale groep voelde zich zeer gesterkt door deze bijeenkomst. Ze gaan aan de slag met druk opvoeren zodat advocaten de gevangenis in kunnen en het opzetten van een infopunt voor migranten. Het Migrant Solidarity Network (GDA) uit Istanbul zal hen hierbij ondersteunen.
Toen we in de bussen zaten op de terugweg hoorden we van de moord op Hacı Zengin tijdens de demonstratie voor de viering van Nevroz. Dat was naar terugkomen in Istanbul.