IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Wanneer: 19/02/2016 - 14:19

[English below]

In het weekend van 19 t/m 21 februari 2016 wordt de elfde editie van het 2.Dh5-festival gehouden. Dit jaar voor het eerst in Maastricht. Het festival is bedoeld om politieke activisten en wereldversleutelaars de kans te geven om op allerlei niveaus kennis op te doen en te delen over praktijk en theorie. Workshops, lezingen, presentaties, maar ook feest, film en muziek behoren tot de vaste ingrediënten.

Er Zijn Grenzen!

De elfde editie van 2.Dh5 vindt plaats in Maastricht. Dat sluit goed aan bij het thema: 'Grenzen'. Die spelen immers in veel opzichten een rol in het werk van activisten en wereldversleutelaars. Vaak heeft het woord een negatieve klank, zoalsbij landsgrenzen en wetten die een sta-in-de-weg zijn voor het streven naar een vrijere, eerlijkere en humanere wereld.

Voor migratieactivisten is de strijd tegen grenzen en voor vrije migratie zelfs de kern van hun activiteiten. Nu de dodelijke gevolgen van het systeem van uitsluiting, opsluiting en deportatie steeds duidelijker worden, vooral aan de poorten van Fort Europa, zullen we stil staan bij de toekomst van deze strijd.

Grenzen zijn vaker een bron, of juist symptoom, van problemen: (gewapende) conflicten over landsgrenzen, de doorwerking van willekeurig getrokken koloniale grenzen, oneerlijke internationale handel. Of op een ander vlak: het steeds verder oprekken van de grenzen van de wet en bijbehorende repressie en aantasting van privacy, met een beroep op het werken aan veiligheid.

Toch willen we in de praktijk vaak zelf ook grenzen stellen. Grenzen aan de groei bijvoorbeeld. De aarde kan de voortdurende expansie van productie en consumptie op vele gebieden nauwelijks nog dragen. Grenzen aan de aantasting van natuur en milieu voor zaken als intensieve landbouw of stedelijke en industriële uitbreiding. In theorie zien veel mensen dat het zo niet langer door kan gaan, maar hoe dragen we eraan bij dat dat ook in praktisch handelen vertaald wordt? Is bijvoorbeeld het wegnemen van de oorzaken van klimaatverandering überhaupt mogelijk zonder een einde aan het kapitalistische systeem als zodanig?

Aan de verbeelding zijn geen grenzen te stellen, maar op andere vlakken is er discussie over het al dan niet stellen van grenzen. Vinden we dat er grenzen zitten aan de vrijheid van meningsuiting, of mag alles gezegd worden? En moeten er grenzen liggen aan technologische ontwikkelingen? Wat is het verschil tussen grenzen aan iets willen stellen en iets totaal verwerpen?

Ook de grenzen die we zelf in acht nemen (of niet) komen voorbij. De wereld willen veranderen kan uitermate frusterend zijn en hopeloos lijken. Ook qua functioneren van onze beweging: als het bijvoorbeeld gaat om afspraken nakomen, zijn we er vaak goed in grenzen aan anderen op te leggen die we voor onszelf niet zo rechtlijnig hanteren. Aan de andere kant leidt jezelf voorbij rennen niet zelden tot definitief afhaken bij de strijd. Hoe voorkomen we dat we onze eigen grenzen overschrijden, hoe kunnen we duurzaam actief zijn?

En hoe kunnen we in onze eigen beweging grensoverschrijdend gedrag tegenover anderen voorkomen of er mee omgaan als het gebeurt? Moeten we, vanuit de gedachte geen beroep te doen op onderdrukkende instituties, eigen manieren vinden om hier iets aan te doen? Gebeurtenissen in het recente verleden leren dat dat een ingewikkeld proces is, hoe komen we hierin verder?

Er zijn ook andere grenzen: grenzen die in onszelf liggen, maar waar het maatschappelijk discours een grote invloed op heeft. Op het gebied van gender- en seksuele identiteit lijken op het eerste gezicht grote vorderingen te zijn gemaakt in het doorbreken van denken in dichotomie en vaststaande identiteiten. Maar hoe ver gaat dat werkelijk? En wat als het loslaten van grenzen leidt tot enerzijds inkapseling en anderzijds het opwerpen van nieuwe grenzen?

Ook naar buiten toe hebben we te maken met grenzen. Hanteren we grenzen in actievormen? De aloude 'geweld/geweldloos-discussie' natuurlijk, maar er kunnen ook minder principiële zaken voorbij komen over hoe je op te stellen bij acties en demonstraties, bijvoorbeeld vanuit strategisch of tactisch oogpunt of in het rekening houden met mededeelnemers. En hechten we enig belang aan de grenzen die door wetten gesteld worden?

Tegelijkertijd zien we dat het ons vaak moeilijk valt over de grenzen van onze 'eigen parochie' heen te reiken. Hoe kunnen we meer mensen bereiken, zonder in te leveren op onze ideeën en boodschap? Zijn we vastgeroest in bepaalde methoden en moeten we op zoek naar andere manieren, of moeten we juist vasthouden aan wat we doen of meer teruggrijpen op middelen uit het verleden?

Deze vragen en kwesties zullen, net als vele andere, de revue passeren. Zoals altijd mikken we daarbij niet zozeer op het analyseren van problemen, maar zoeken we naar wegen om verder te komen, uit impasses te breken en elkaars strijd te versterken. Op dat gebied kunnen we niet grensverleggend genoeg zijn.

------

Op onze website en Facebook-event zal tzt meer info verschijnen over programma en praktische zaken:
* http://www.2dh5.nl
* https://www.facebook.com/events/460883150758333/

------

There are limits!

2.Dh5-festival for activists and world-changers 19 - 21 Feb. 2016, Maastricht

The 11th edition of 2.Dh5 will take place in Maastricht. The perfect location for the next edition's topic: 'grenzen', which is the Dutch word for boundaries, borders, and limits. They are important for many aspects of activism and changing the world, often with a negative connotation. Just think of borders and laws and how they form an obstacle to a world with more liberty, justice, and humanity.

Migration activists even put the struggle against borders and for free migration into the center of their activism. We want to take a look at the future of this struggle in a time when the deadly effects of the walls-up policies, the imprisonments, and the deportations become so obvious, especially at the gates of Fortress Europe.

Borders are often source and symptom of problems: (armed) conflicts on border demarcation, the continuation of arbitrary colonial borders, unjust international trade. In a different area, the boundaries of the law seem to be pushed further and further in the name of security, enabling further repression and limiting our privacy more and more.

Still, in our practice we often want to put up boundaries and limits, 'draw the line'. Think of limits of growth. Earth has been pushed to the limits in many terms by the continuing expansion of production and consumption. E.g. the limits of natural and environmental resources for intense farming, urbanization, and industrial growth. Theoretically, many people agree that we cannot go on like this, but how do we transform this into practical actions? Is it for instance possible to stop climate change without stopping capitalism as well?

There is no limit to imagination, but on other topics there are intense discussions about limiting for example freedom of speech, just think of hate speech. Is there a right to hate speech? Where are the limits of technological advances? What is the difference between limit and abolishment?

Of course, boundaries and limits we respect (or don't) are a topic as well. Changing the world can be frustrating and despairing. Also when it comes to how our movement(s) work: taking responsibilities and acting out agreements, we often draw up the limits for others which we ourselves cross from time to time. But then, of course, crossing our own limits might lead to burn-out and leaving the movement. How do we prevent burn-out, how do we respect our own limits, how can we be sustainable in our activities and activism?

Speaking of personal limits, how do we prevent and how do we react to the violation of personal boundaries, e.g. sexual assaults? Do we need to find our own ways of dealing with such violations, without engaging repressive institutions? The way violations were handled in the recent past shows how difficult a proper reaction can be, so how do we improve in this area?

There is another type of boundaries and limits: these that are within us but which are influenced strongly by society. When it comes to gender and sexual identities vast progress seemed to have happened in the deconstruction of dichotomy and predefined identities. But how deep are these changes? And will they just redirect progress to the level of the individual and help create new boundaries?

Speaking of society, there is the question of limits to our actions: of course, militant vs non-violent. But what about how to line up at actions and demonstrations, for instance in terms of strategy and tactics or taking into account co-participants. And what to do we think about legal limits to our actions?

When it comes to the question of 'society and us', what about our openness for 'outsiders'? How can we be approachable for non-activists, how can we reach out to them without cutting on our ideas and messages? Do we do the right actions? Did we do the right actions and need to get back to them? Do we need to do completely different actions and need to radically re-think activism?

These questions and many more will be asked at the festival. As always, we will be trying not to concentrate on the problems but on possible solutions. On finding ways out of dead-ends. And on how to strengthen our different movements together. We can't push the limits to far in this one!

----

Follow our website and Facebook-event for updates on programme and practical stuff:
* http://www.2dh5.nl
* https://www.facebook.com/events/460883150758333/