Wanneer: 19/04/2014 - 10:50
Plotseling zijn ze er, via een opgehangen spandoek, door een persbericht,middels een nachtelijke prikactie. En weg zijn ze weer. De actiegroep Identitair Verzet bestaat inmiddels al anderhalf jaar en weet regelmatig de kranten te halen. En dat allemaal zonder zichzelf te laten zien. Wat is dat eigenlijk, Identitair Verzet? Wie zitten daar achter?
Identitair Verzet is een extreemrechtse actiegroep die ontstond in de herfst van 2012. De oprichters waren daarvoor ook al actief in het extreemrechtse wereldje. Zij splitsten zich bij de oprichting van Identitair Verzet af van de extreemrechtse actiegroep Voorpost. Deze breuk heeft waarschijnlijk geen politieke achtergrond, maar zal eerder veroorzaakt zijn omdat verschillende personen niet meer met elkaar door één deur kunnen. Zowel Voorpost als Identitair Verzet richten zich immers op dezelfde doelen en gebruiken dezelfde actiemethodes. Beide groepen staan voor een ‘identitaire’ koers, het idee dat het Nederlandse volk, de Nederlandse identiteit, één is. Dat volk hoort op deze plaats op de wereld en moet zich verzetten tegen de ‘vervuiling’ door immigranten, door buitenlandse bedrijven en buitenlandse invloed op de Nederlandse taal. Dat combineren beide organisaties met de wens om in plaats van een parlementaire democratie een fascistisch staatssysteem te creëren, met een sterke leiding die de eenheid van het Nederlandse volk in stand houdt.
lees verder op http://kafka.antenna.nl/?p=5462
Na de oprichting van Identitair Verzet in 2012 duurde het een aantal maanden voor de groep tot actie over ging. Er volgde een reeks van opvallende acties die tot op dit moment doorgaat. Sommige acties waren opvallend omdat ze mediageniek waren, sommige acties omdat de timing goed was en sommige acties omdat ze schokkend waren. Een kort – niet volledig – overzicht van enkele acties.
Een van de eerste acties richtte zich tegen de opvang van uitgeprocedeerde vluchtelingen in Amsterdam, de zogenaamde ‘Vluchtkerk’. Identitair Verzet kondigde een demonstratie aan. Dat bleek een mediagenieke keuze, omdat dat onder sympathisanten van de Vluchtkerk tot veel commotie leidde. Vanwege de te verwachten onrust mocht Identitair Verzet van de Gemeente Amsterdam niet voor de Vluchtkerk demonstreren, maar moesten ze uitwijken naar een ander deel van de stad. De actievoerders van Identitair Verzet besloten daarop af te zien van hun voornemen tot demonstreren en kwam niet opdagen. Maar de groep had nadrukkelijk de media gevonden zonder iets te hoeven doen. En dat smaakte naar meer.
In juni 2013 wist Identitair Verzet opnieuw veel aandacht te genereren. De actiegroep reageerde op een groot fraudeschandaal rond gestolen examens op de Rotterdamse Islamitische school Ibn Ghaldoun. Activisten van Identitair Verzet grepen deze gebeurtenis aan om zich af te zetten tegen moslims. Zij kwamen ‘s nachts naar de school en sloten een toegangshek af met zware sloten. De leerlingen die de volgende ochtend eindexamen moesten doen komen vervolgens met grote moeite de school binnen. De actie kreeg mediabrede aandacht en opvallend veel instemming onder rechtse Nederlanders.
Een week later werd een schokkende actie gevoerd bij een standbeeld van Nelson Mandela. Dat beeld was recent onthuld in aanwezigheid van Bisschop Tutu[i]. De voormalige Zuid-Afrikaanse president, vrijheidsstrijder en Nobelprijswinnaar Mandela wordt door groepen als Identitair Verzet gezien als een communistische terrorist, die de racistische dictatuur van hun blanke identitaire broeders om zeep heeft geholpen. Activisten van Identitair Verzet plaatsten een autoband bij het beeld van Mandela, een verwijzing naar de gruwelijke executiemethode ‘necklacing’[ii].
In de tweede helft van 2013, een jaar na oprichting, lieten activisten van Identitair Verzet zich voor het eerst in levende lijve zien. Dat leverde weinig verrassingen op. Tijdens een meerdaagse demonstratie van linkse activisten tegen streng migratiebeleid, demonstreerden activisten van Identitair Verzet. Eén keer dook een drietal vermomde activisten op een gehuurd bootje op met een spandoek. Opvallend was dat ook bij deze actie geprobeerd werd om anoniem te blijven door bivakmutsen op te zetten. Dat plan mislukte toen de activisten door de politie werden opgebracht. De tweede keer organiseerde Identitair Verzet een kleine tegendemonstratie en wist een groepje extreemrechtse vechttypes te mobiliseren, waaronder Roy Matthijsse, Willem van Dijk, Tom van den Hoek en Pascal Fraipont. De politie wist de groepen uit elkaar te houden.
Ook bij een grote demonstratie van PVV-aanhangers in 2013 was Identitair Verzet aanwezig. Bij die demonstratie liepen veel rechts-extremisten rond vanuit verschillende organisaties. Opvallend was dat de activisten van Identitair Verzet op die dag samenwerkten met activisten van het neonazistische Blood & Honour. De groepen begonnen de dag vreedzaam met het uitdelen van folders van Identitair Verzet. Na afloop van de toespraak van Geert Wilders bleek echter wat de groepen werkelijk van plan waren. De rechts-extremisten probeerden gevechten te organiseren. Zij stuurden PVV-aanhangers en ADO-hooligans richting een linkse demonstratie en probeerden deze groepen tot geweld te bewegen. Dat lukte bijna, maar ook hier wist de politie tussenbeiden te komen voor het uit de hand liep. De rechts-extremisten werden door de politie verwijderd.
Enige maanden later, in februari 2014, probeerde Identitair Verzet tijdens een lokale demonstratie om inwoners van Leiden op te zetten tegen een veroordeelde pedoseksuele misbruiker in die stad en tegen de gemeente die hem een woning had toegewezen. In dezelfde week organiseerde Identitair Verzet zelf ook een kleine actie tegen deze toewijzing bij het Leidse stadhuis. Tenslotte kondigde Identitair in april 2014 nog een demonstratie aan in een Eindhovense migrantenwijk. Zij wilden daar Marokkaanse buurtbewoners ‘aanspreken’ en verklaarden niet uit te zijn op onrust. Uiteindelijk werd de demonstratie weer afgeblazen.
Bij al deze acties werd, ondanks dat activisten van Identitair Verzet probeerden hun identiteit geheim te houden, wel duidelijk wie er achter Identitair Verzet schuil gaat. De belangrijkste persoon achter Identitair Verzet is Paul Peters. Daarnaast blijkt er steeds een aantal fanatieke extreemrechtse activisten uit diverse hoeken bereid te zijn om deel te nemen aan de organisatie en acties van Identitair Verzet. Peters is echter de oprichter, contactpersoon, organisator en voorlichter van Identitair Verzet. En Peters is geen onbekende.
Hij is al sinds medio jaren negentig actief en heeft een lange geschiedenis van acties, arrestaties, geweld en provocaties. Ondanks het feit dat hij een bekende publieke verschijning is vanwege zijn lange geschiedenis van omstreden politieke activiteiten blijft Peters zich verschuilen achter allerlei leugens en pseudoniemen. De gedachte daar achter is ons niet bekend, maar mogelijk wil hij dit nieuwe initiatief niet belasten met zijn eigen bezwaarde verleden. Zo gebruikt hij nu als woordvoerder van Identitair Verzet diverse pseudoniemen als ‘Peter de Graaf’, ‘Steven de Graaff’ en ‘Helene Veer’. Opvallend is dat Paul Peters behalve over zijn naam, ook over allerlei andere zaken leugens vertelt. Ten tijde van de demonstratie bij de Vluchtkerk vertelde hij dat de vijf organisatoren uit Amsterdam-West komen (geen van de betrokkenen bij Identitair Verzet woont in Amsterdam). Hij geeft bij herhaling aan dat Identitair Verzet tientallen aanhangers heeft, waaronder veel studenten, wat ook niet waar is.
Wat vooral opvalt aan de organisatie Identitair Verzet is een goede neus voor provocerende acties, de grens opzoeken in de hoop dat anderen geweld zullen gaan gebruiken en de zweem van leugens en geheimzinnigheid over de identiteit en achtergrond van de organisatie.
Identitair zonder identiteit. Vreemd.