Wanneer: 20/04/2013 - 13:54
Bij ravage zijn ze nu toch wel volledig van het padje geraakt. Muziekrecensent Jan Kees Helms, die vorig jaar nog samen met Hijos actie voerde, vindt het koningslied geweldig.
"Ik hoop met mijn ganse hart dat dit dé verbindende factor zal zijn voor het Nederlandse volk en dat we zo onze grond en principes weer zullen hervinden", schrijft hij. Het moet toch echt niet gekker worden in dit land.
http://www.ravage-webzine.nl/2013/04/19/drie-vingers-omhoog/
FOK! toch af & toe wel geestig:
FOK! steunt alternatief Koningslied, http://frontpage.fok.nl/nieuws/595753/1/1/100/fok-steunt-alternatief-kon... .
'Hier volgt een mededeling van de Stichting Open Deur; FOK!kers zijn het erover eens dat ze het Koningslied kut vinden. Een kleine 85 procent heeft in de poll van FOK! aangegeven het Koningslied kut te vinden.
Van de 2255 FOK!kers die hebben gestemd op deze poll, had 12.5% geen mening en 3.2% een buitengewoon slechte muzieksmaak aangezien deze groep het lied mooi vindt.'
Ook wel fraai:
'Wij willen een koning die in een joggingpak in een frituurpan staat te roeren',
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3429147/2013/0...
OPINIE - Sarah Sluimer − 20/04/13
"... Het interview met onze aanstaande koning en zijn gemalin was een ceremoniële aangelegenheid in 3.0-versie. Gladjes laveerde het echtpaar door de vragen heen en gemoedelijk ontspannen werd continu door het koppel benadrukt dat ze 'echte mensen' zijn die 'ook wel eens fouten maken.'
... Net als iedere andere superster van ons tijdsgewricht is onze koning daarmee iemand die het sprookje lardeert met nogal wat inkijkjes in de ziel. De vage platitude 'dicht bij jezelf blijven' was gedurende het gesprek het adagium van het koppel. Je hoort het tante Truus zó in de verjaardagskring beweren terwijl ze zelfgenoegzaam van d'r toastje brie hapt.
Frituurpan
Een koning van onze tijd dus. Iemand die in zijn vrije tijd in joggingpak in een frituurpan staat te roeren, zoals iemand zich verlekkerd inbeeldde op Twitter. Zo'n koningshuis zien wij, downplayende Nederlanders, graag.
In dat licht is de laatste, uiterst gênante uiting van volkssympathie in de vorm van het langverwachte Koningslied niet heel verbazingwekkend. De transitie van Beatrix naar Willem-Alexander wordt in de muzak gesymboliseerd door heroïsche kitsch die na het nodige gehijg en gejenk over bescherming en leeuwen in volledig debiele hutspotrap over gaat. Ook in dit staaltje rammend slechte pulp is Willempie 'handjes in de lucht' Alexander een maatje voor het leven.
Door ons goed voor te kunnen stellen hoe het zou zijn geelgouden pretcilinders in onze nek te vouwen met de W van Willem, hebben we ons geweten gesust.
... Soapachtige verwikkelingen
We gooien toch niet zoveel belastinggeld tegen de Oranjes aan, omdat we de soms soapachtige verwikkelingen binnen de familie en de normaalheid van Wim en Max zo ontzettend waardevol vinden?
In tijden van volledige zichtbaarheid heeft het theatrale bewustzijn van de bevolking een nulpunt bereikt. In plaats daarvan staan de bedgewoonten van de performer centraal. Het Koningshuis zou die grote leegte kunnen vullen en ons kunnen trainen in de symboliek van het ritueel.
Laat ons nieuwe koningspaar alsjeblieft proberen haar functie zonder al teveel 'drie vingers in de lucht, yo yo' uit te dragen en laten wij proberen met een schoon oog naar de monarchie te kijken.
Iedereen kan een buurman of celebrity zijn. Slechts weinigen een vorst."
Sarah Sluimer is programmamaker politiek/kunst bij De Balie.
Op 23 en 27 april vindt daar de première van de tekstlezing 'Beatrix en de premiers' van Ger Beukekamp en Tomas Ross plaats.
.
Goed genoeg flauwekul rondom deze hype. Nadat ik het lied had gehoord en de enorme toevlucht dat mensen hun spijt gingen betuigen via de Spijt pagina op Facebook, was de draak steken met het lied het enige wat mij meer passend lijkt. Spijt betuigen voor iets wat ik niet heb gedaan, vind ik totaal onzinnig en ik begrijp die 10.000den likes niet. Daarnaast zijn mijn woorden helaas wel de gedachte van een groot deel van het Nederlandse volk. Op de voorpagina van Trouw was de uitslag van een onderzoek Motivaction te lezen en een groot deel van de geënquêteerden gaf aan dat "het Koningshuis een baken van vertrouwen is en vervult een behoefte aan trots, verbinding en saamhorigheid." In die zin vind ik het lied een zwart teken aan de wand en draait mijn maag zich om, niet alleen muzikaal en tekstueel, maar ook de boodschap van het lied is nationalistisch en een knieval voor de macht.