De crisis in de SWP en de Internationale Socialisten (IS): waarom die stilte?
Hier kun je discussieren over De crisis in de SWP en de Internationale Socialisten (IS): waarom die stilte?.
Het was intussen allang ondenkbaar dat de SWP-crisis – ontstaan na een beschuldiging van verkrachting binnen deze Britse trotskistische groepering, en pogingen van de partijleidfing om kritiek op de afhandeling ervan zo ongeveer de mond te snoeren – tot die partij beperkt blijft. Sterker: de crisis is allang de grenzen overgestoken.Wanneer worden openlijke tekenen daarvan in de Nederlandse zusterorganisatie van de SWP ook buiten Facebook merkbaar? De zwijgzaamheid van de Internationale Socialisten (IS) begint stuitende vormen aan te nemen. Er is een uitdrukking: wie zwijgt, stemt toe.
De Servische IS-groep heeft de International Socialist Tendency – de bundeling van groeperingen waar de SWP het meest prominente lid van is en waar ook de IS toe behoort – al verlaten. Binnen de Ierse SWP, zusterorganisatie van haar Britse naamgenoot, doet de leiding haar bestom enerzijds haar vingers niet te branden, anderzijds om de oppositie en de steun aan de Britse SWP-oppositie tegen te gaan. De ISO, vroeger zusterorganisatie, een tijdlang in conflict met de SWP, en sinds enige tijd weer in een proces van toenadering betrokken, heeft intussen een voorzichtig-kritische verklaring het licht doen zien. Er is intussen een artikel van Florian Wilde, historicus en vroeger actief in de Duitse IS-traditie, verschenen dat een schokkend – maar waarschijnlijk hier en daar nog verhullend – verhaal vertelt over hoe de IS-groep – de Sozialistische ArbeiterGruppe SAG, vanaf 1994 Linksrück – vaak on der sterke druk van het Britse CC tot top-down-doorgevoerde koerswijzigingen besloot, diepe interne crises beleefde vergelijkbaar met de SWP-ellende nu. En ja, ook daar was sprake van seksuleen misbruik, door leidende kameraden.Hij is voorzichtig, maar kritisch over de leiding van SWP. Het zullen topjes zijn van ijsbergen.
In Nederland blijft het echter stil. De Internationale Socialisten (IS), zusterorganisatie van de SWP, heeft nog niet naar buiten gebracht hoe ze tegen de ontreddering van die zusterorganisatie aankijkt. Er zijn signalen dat de IS de SWP-crisis aan de SWP zelf overlaat, want de IS doet of haar neus bloedt. Feitelijk is het nog erger dan dat. Zo is vorige week de aftrap gegeven van de publiciteit voor het jaarlijkse Marxisme-weekend dat de IS organiseert. Het vindt plaats in het laatste weekend van april. Er zijn, als vanouds, allerlei sprekers uitgenodigd die lezingen houden. Eén van de sprekers: Judith Orr. Zij is niet alleen van de SWP; ze maakt deel uit van het CC van die organisatie, en draagt dus verantwoordelijkheid voor zowel de beroerde aanpak van de verkrachtingszaak als voor de interne top-down-bewindvoering met haar bureaucratische aanpak. Pikant: ze gaat spreken over seksuele bevrijding.
Dat de IS niet snapt – of er niet zwaar aan tilt – dat je op die manier gewoon vráágt om gefronste wenkbrouwen, smalende blikken en furieuze aanvallen, is een blamage voor die organisatie. Dat lang niet al die aanvallen te goeder trouw zijn, zal best. Dat is nog geen valide reden om deze ramkoers te kiezen, en er dan nog eens niet erg openlijk in te zijn ook. Sterker nog: waarom gun jede critici deze buitenkans? Ik kan het niet verklaren, behalve uit een soort ‘right-or-wrong, my-party’-patriottisme.
Het argument dat het een ‘interne aangelegenheid’ van de SWP betreft, is niet steekhoudend. In de eerste plaats is een beschuldiging van verkrachting nooit en nergens een ‘interne aangelegenheid’. Ik heb ooit geleerd dat een aanval op één van ons een aanval op ons allemaal is, en dat geldt ook voor een vermeende aanval van een CC-er van de SWP op een partijlid. Hoe het IMF met een beschuldiging wegens verkrachting tegen haar directeur Straus-Kahn omging, was toch ook geen ‘interne aangelegenheid ‘van het IMF?! In de tweede plaats is elke organisatie die de ambitie heeft onrechtvaardige verhoudingen, onderdrukking en uitbuiting te bestrijden, aanspreekbaar door iedereen die deze ambitie deelt – lid van die organisatie of niet – waar ze juist op die punten zelf in de fout gaat. Wat er mis gaat binnen de SWP gaat de IS aan – maar ook anarchisten en andere radicalen, feitelijk iedereen die zowel patriarchale onderdrukking als kapitalistische uitbuiting en wat er mee samenhangt de wereld uit wil helpen. Dit is geen ‘interne aangelegenheid’.
Er is nog iets. De IS mengt zich niet openlijk in de strijd van haar Britse kameraden. Ze zwijgt erover. Maar feitelijk kiest de IS wél partij. Het CC van de SWP, geconfronteed met tegenwind, grijpt élke uitnoding, toespraak en dergelijke van buiten de partij, elk positief signaal van die aard, aan om haar opponenten in te peperen dat het wel meevalt met dat groeiende isolement. Een uitnodiging van de IS om te komen spreken op haar jaarlijkse publieke evenement, is zo’n positief signaal dat de SWP-leiding kan benutten. Wil de IS het Britse CC echt aan zo’n steuntje helpen? Wil de IS dat groeiende isolement wellicht langs deze weg ook over zichzelf afroepen? Klinkt de IS zich zo graag vast aan de SWP-in-zelfvernietigingsmodus?
Peter Storm
Wat moeten we in godsnaam met
Wat moeten we in godsnaam met de interne perikelen van de SWP en de IS op indymedia?
SWP
Socialist Wankers Party
perikelen
Wat we met de "interne perikelen" van SWP en IS moeten? De perikelen zijn niet intern. Ze liggen op straat, en gezien de rol die beide clubs spelen, ten kwade of ten goede of allebei, gaan ze ons allemaal aan. En ik geloof niet dat het soort wantoestanden dat de SWP typeert, tot die club - of tot de traditie waar die club deel van uitmaakt - beperkt blijven. (Beschuldigingen van) seksueel misbruik en het adequaat reageren er op is iets dat ons allemaal raakt, autoritaire werkwijzen en praktijken ook.
Doe niet zo gek.
Natuurlijk worden er op Indymedia niet alleen artikelen gepubliceerd die jij interessant vindt.
bron
De link naar het artikel: http://www.ravotr.nl/2013/02/05/de-crisis-de-swp-en-de-internationale-so... .
Zie ook eerder hierover van Peter Storm:
Crisis SWP: tragedie die niet alleen trotskisten raakt, http://www.ravotr.nl/2013/01/12/crisis-swp-tragedie-die-niet-alleen-trot...
Crisis in de SWP (1), http://www.ravotr.nl/2013/02/04/crisis-de-swp-1/
Crisis in de SWP (2), http://www.ravotr.nl/2013/02/04/crisis-de-swp-2/ .
De SWP boeit ook mij nou helemaal niet; er is hier evenwel ene Jim Jepps die probeert een overzicht bij te houden van de lopende discussie: http://www.jimjepps.net/?p=273 .
Ik heb een aantal mensen
Ik heb een aantal mensen horen zeggen dat de SWP zichzelf vernietigd en in een terminale crisis zit. Dit is wensdenken. In de SWP is een zeer kritische discussie uitgebroken, en het zou mensen sieren hun autonomie te respecteren!
Een beweging die zichzelf wel uit elkaar is gevallen daarentegen is de kraakbeweging. In Amsterdam niet in de laatste plaats vanwege de ellende die plaatsvond in de Vrankrijk. Waar ik ook meer dan genoeg misbruik heb gezien. Of wat te denken van wijlen Fabiola, die uit een aantal kraakpanden werd geweerd vanwege misbruik van jongens?
Mensen die stellen dat de structuur van socialistische organisaties dit soort ellende in de hand werkt of onder de pet houdt, zouden eerst even kritisch om zich heen moeten kijken of dit niet altijd gebeurd in een wereld van sexediscriminatie en ongelijkheid. Dit gebeurd overal, bij kerken, socialisten, anarchisten enzoverder. Pas als je het accepteert kan je er tegen vechten.
vreemd
ik vind het verhaal van nn 14.57
Om te beginnen is er nergens een stelling gedaan dat het exclusief IS problemen zijn.
Ook weet ik niet waar het 'wensdenken' op zou slaan, zijn alle mensen die denken dat deze crisis de IS schade berokkend per definitie zulke haters van de IS dat ze die het liefst opgeheven zien? Zijn er geen IS leden die hun zorgen over het mogelijk uiteenvallen van hun organisatie uitten, wensen zij dan ook het einde van de IS?
Wat leuk ook om weer te zien dat de vrankrijk boven komt drijven, ditmaal niet met een steigerpijp maar misbruik. Maar al wat er daar gebeurd is even daar gelaten, was toendertijd niet een van de kritieken op de vrankrijk het gebrek aan openheid? Werden er toen geen pogingen gedaan om dit 'autonoom' op te lossen. En het misbruik wat er gezien zou zijn, horen zien en zwijgen? Of is er toen werk van gemaakt?
Dat er in de Amsterdamse kraak scene de nodige fragmentatie is ontstaan valt niet te ontkennen, maar er wordt geschreven alsof de gehele 'kraakbeweging' uit elkaar is gevallen. Mijn ervaring is dat allerminst het geval, hoewel er een hoop mensen zijn die zich er van hebben afgekeerd, moeizaam of niet meer samenwerken en de slagkracht aanzienlijk is afgenomen, er zijn nog steeds warme contacten tussen groepen binnen amsterdam. Dat niet alleen, diezelfde warme contacten bestaan tussen diverse groepen in diverse steden alsmede tussen de steden en dorpen onderling.
De kraakbeweging is geslonken, zeker waar, maar niet vergelijkbaar met de IS. de kraakbeweging bestaat uit verschillende losse groepjes en individuen die als gemene deler hebben dat ze kraken. cruciaal is ook de toevoeging 'beweging', dus geen afgekaderde groep met leden, regeltjes, leiders of een duidelijk uitgezette lijn of denkbeeld. en laten we ook meenemen dat de 'kraakbeweging' naast de interne (maw tussen krakers onderling) ook de nodige 'externe' klappen te verduren heeft gekregen, ik noem een kraakverbod, politie repressie en propaganda. En als ik nn 14.57 zo lees zijn ook bij de IS onderlinge meningsverschillen.
"Of wat te denken van wijlen Fabiola, die uit een aantal kraakpanden werd geweerd vanwege misbruik van jongens?"
Wat ik hier lees is dat er jongens misbruikt zijn, dan is weren volkomen terecht. Wellicht is het verkeerd verwoord.
Het punt wat op het einde gemaakt wordt dat misstanden overal voor (kunnen) komen is niet te ontkennen. En juist daarom vind ik het zo'n raar stukje. Er worden voorbeelden genoemd om die stelling te staven maar die slaan mijn inziens de plank mis.
Zoals ik het stuk van Peter Storm heb gelezen, wil hij de discussie over hoe om te gaan met onwenselijkheden aan zwengelen met de IS als actueel voorbeeld. Uit het verleden had al kunnen blijken dat deze discussie wenselijk en noodzakelijk zijn willen 'we' daar iets aan doen. Fouten kunnen worden gemaakt, leer er dan ook van opdat het in de toekomst niet meer voorkomt of beter wordt afgehandeld.
Het stukje begint met een oproep om het binnen de IS te laten, dan de voorbeelden die volgens mij moeten aantonen dat het beter een interne aangelegenheid kan blijven. Die voorbeelden laten volgens mij echter het tegendeel zien.
Dat allemaal buiten het gegeven om dat verkrachting en seksuele onderdrukking geen 'interne' zaken zijn, wat nn 14.57 kennelijk zelf ook inziet gezien de afsluiters.
Waarom zou dit niet breder besproken moeten worden dan de IS? Moet elke groep eerst zelf ermee geconfronteerd worden voordat er over gesproken mag worden? Mag een niet IS lid geen mening hebben over het gebeuren?
Om nog even in te gaan op het stuk van Peter Storm.
Van wat ik heb gelezen gaan ook bij mij de wenkbrauwen fronsen, indien de IS dit niet snapt (hoeft niet hoor) leg dan uit waarom men denkt dat de uitnodiging van de spreker gepast is. Leg uit welk standpunt er ingenomen wordt en waarom. Als de IS, of elke andere groepering wat dat betreft, geen standpunt in neemt in een conflict maar wel een van de partijen die in de clinch liggen met elkaar uitnodigt wordt dat snel gezien als een steunbetuiging aan. Dat is niet raar. Dat is geen wensdenken. Dat is een scherpe analyse.
"Mensen die stellen dat de structuur van socialistische organisaties dit soort ellende in de hand werkt of onder de pet houdt,.."
Dat wil ik wel stellen ja, de structuur brengt immers machtsposities met zich mee en macht kan worden aangewend. Hiermee zeg ik niet dat het alleen binnen die structuren plaats kan/zal vinden. Ik zeg wel dat binnen die structuren, als er een conflict ontstaat tussen leden, door diezelfde machtsposities, het speelveld bij voorbaat al niet gelijkwaardig is. Ik ben ook van mening dat het 'democratisch centralisme' de ongelijkheid versterkt, daar de mening van de meerderheid de minderheid opgelegd wordt.
Ik ga wat meer van die Storm
Ik ga wat meer van die Storm schrijfsels doornemen. Kritische aandacht voor autoritair socialisme en het parlementaire wil ik hier best tegenkomen. En inderdaad, ontzie jezelf niet.