Hier kun je discussieren over Zullen de wegen worden gepekeld met West-Saharaans zout? .
Als je in een koud Europees land woont bestaat de kans dat de wegen die je gebruikt gepekeld gaan worden met zout uit een gebied dat op brute wijze wordt bezet door Marokko. Hun militaire bezetting wordt betaald uit de plundering van de rijke grondstoffenvoorraad van West-Sahara.
In een advies aan de Veiligheidsraad, uitgebracht in 2002, staat dat exploitatie van grondstoffen in het confictgebied in strijd zijn met het internationaal recht. Maar Saharanen ter plaatse, werkloos en gemarginaliseerd, kunnen waarnemen hoe een nieuwe mijn wordt gebouwd ten noorden van de hoofdstad El Aaiun (door Marokkanen op zijn Frans geschreven als 'Laayoune'). Zij delen net zo min in de opbrengst als de vluchtelingen die al tientallen jaren in Algerijnse kampen in diepe armoede wachten op het beloofde referendum over de toekomst van het gebied.
Het bedrijf achter de mijn is Crystal Mountain dat is gevestigd in Texas, USA. Het beweert op zijn webpagina's dat de bezigheden worden uitgevoerd in Tarfaya in Marokko. Met zakendoen in Tarfaya, dat in zuid-Marokko ligt, hoeft niets mis te zijn. Maar onderzoek van de Western Sahara Resource Watch wijst uit dat de betreffende zoutmijn niet in Marokko ligt.
De mijn ligt om precies te zijn in Oum Dbaa ten zuiden van de grens tussen Marokko en West-Sahara.
Hoewel geen enkele staat ter wereld de Marokkaanse claim op het gebied erkent heeft Crystal Mountains een kaart van Marokko op de website gezet waarin er geen grens bestaat tussen de twee landen. Volgens de informatie van Crystal Mountain kan er zout worden geleverd "vanuit de haven van Laayoune, Marokko". Laayoune is echter de hoofdstad van West-Sahara.
Volgens het bedrijf zal de productie in 2013 onder de 200.000 ton blijven en zal de productie daarna worden opgevoerd. Vanaf 2016 wil men een miljoen ton zout per jaar afgraven dat volgens het bedrijf kan worden gebruikt bij de visserij, de landbouw en het wegenonderhoud.
Het is niet bekend hoeveel de zoutwinning de Marokkaanse staat op dit moment oplevert. Ook is niet duidelijk of Saharanen in de mijn zullen worden aangenomen. Het bedrijf heeft geen toestemming gevraagd aan de Saharaanse bevolking zoals vereist door het internationaal recht en de Verenigde Naties.
Volgens Saharanen in El Aaiun (Laayoune) wordt er momenteel 24 uur per dag gewerkt en zijn vrijwel alle werknemers Marokkaanse kolonisten.
Op 21 november 2012 heeft Western Sahara Resource Watch een brief geschreven aan Crystal Mountain in de USA met het verzoek om de exacte locaties van haar activiteiten in West-Sahara bekend te maken.
Verder stelde WSRW in de brief: "Wij zijn van mening dat activiteiten van buitenlandse bedrijven in West-Sahara die in samenwerking met Marokko plaatsvinden, het VN vredesproces ondermijnen".
Het bedrijf heeft de ontvangst van de brief per telefoon bevestigd maar een antwoord is tot nu toe uitgebleven.
In 2012 heeft Crystal Mountain een advertentie geplaats met een vacature voor een technisch manager voor de zoutmijn "gelegen in het zuiden van Marokko tussen Tarfaya en Laayoune".
De aankondiging beschrijft in detail de plannen die het bedrijf heeft voor haar activiteiten: de bouw van een mijn, vijvers, wegen, pompen, het boren van putten, het installeren van maal-apparatuur, elektrische toebehoren, vulsystemen, en het opzetten van transportsystemen voor vrachtwagens en zeeschepen.
Het bedrijf is een dochteronderneming van het onafhankelijke petroleum engineering adviesbureau Lonquist & Co, LLC uit Austin, Texas.
Crystal Mountain heeft eerder dit jaar 3,5 miljoen dollar opgehaald via de uitgifte van nieuwe aandelen aan 29 investeerders, volgens een opgave bij de US Securities and Exchange Commission.
Een ander, kennelijk Marokkaans bedrijf, verkoopt zout uit "Laayoune, Marokko" op online marktplaatsen sinds 2011.
Het bedrijf heet Bus Bio Industries, en neemt minimum orders aan van 2200 ton bij een totale aanbod capaciteit van 50.000 ton.
Het is niet bekend of dit zout uit hetzelfde gebied komt als dat van Crystal Mountain.
Er zijn verschillende zoutvoorraden in West-Sahara zoals ook in Sebkhet Aridal bij Bojador.
Nederland erkent de Marokkaanse soevereiniteit over de Westelijke Sahara niet en ontraadt het doen van investeringen en het zakendoen in het gebied van de Westelijke Sahara onder de 27e breedtegraad. Toch kunnen we er niet op rekenen dat de wegen niet worden gepekeld met gestolen zout. Want controle op de herkomst van import uit Marokko is er niet.
Fosfor
Dit probleem speelt ook al een hele tijd voor fosfor. Veel gebruikt in kunstmest, ook in Nederland. Ruim 70% van de wereldreserve bevindt zich in de Westelijke Sahara. Het wordt steeds schaarser. Dat wordt dus flink verdienen voor Marokko en is voor dat land een extra reden om de Saharanen er onder te houden en lekker in een kamp de woestijn te laten kamperen.
Link naar een ruim twee jaar oud artikel op Sargasso: http://sargasso.nl/oplaaiend-geweld-en-nog-geen-oplossing-in-fosfaatrijk...