Zelfs als dat de tactiek is, dus de stelling: illegale acties horen er bij want anders heeft het geen impact. Dan nog zijn er verschillende manieren daar mee om te gaan. Een manier is, je wil anoniem blijven zodat je zo lang mogelijk en zo veel mogelijk eventueel illegale acties kunt doen in de toekomst. Dan wil je inderdaad niet gefilmd worden. Dat is duidelijk.
De vraag is of die tactiek wel echt zo veel druk zet. Volgens mij vind vooral de politie als organisatie het vervelend omdat het werkkrachten kost en inzet van hen, niet omdat het nou echt maatschappelijke impact heeft of druk zet. Er is al zoveel onrust, criminaliteit en dus illegaliteit in de maatschappij en in verslag in de media. Dat heeft volgens mij helemaal niet zo’n impact meer. Mensen liggen daar niet meer wakker van. Je bent een nuisance, een lastige vlieg, meer niet en zo behandeld justitie je ook. Vervolgens kan het de gemiddelde persoon op straat helemaal niet boeien dat je vervolgt wordt.
Dan is er de optie die je bij de boeren ziet. Dat is zo massaal met open vizier iets doen waarvan je weet dat je concreet gezien overwicht hebt tegenover politie (door zwaar materieel dus bijvoorbeeld). Gearresteerd worden en vervolgt worden hoort er dan bij en wordt omarmd als bewijs voor de noodzaak van je verzet. Volgens mij heeft het publiek dus altijd meer sympathie voor de “open vizier” tactiek. Dat zal wel een psychologische bias zijn, mensen in het zwart die anoniem willen blijven zullen gewoon nooit over gaan komen alsof ze iets van plan zijn wat de maatschappij als geheel te goede zou komen, ook al zijn hun acties daar uiteindelijk wel op gericht, want een betere wereld is beter voor iedereen.
De open vizier tactiek werkt vreemd genoeg alleen als je actie voert voor iets waarvan de gemiddelde persoon begrijpt dat het om jouw persoonlijke belangen gaat, maar tegelijkertijd voelt het zou mij ook kunnen overkomen dus het ook weer het persoonlijke belang overstijgt. Bij de boeren is dat “de staat komt ons iets afpakken op basis van nieuwe wet en regelgeving, wie zegt dat volgend jaar jij niet aan de beurt bent als er een partij aan de macht komt die nieuwe regels maakt?” Daar kunnen mensen zich namelijk mee identificeren. Ze denken dan, als ik zo’n positie zat zou ik ook boos zijn.
Ik ben daar eerlijk gezegd zelf ook wel een beetje gevoelig voor. Ik heb bijvoorbeeld meer sympathie voor de mensen die uit Lutzerath zelf komen, dus meer voor de echte dorpelingen die vechten voor hun dorp dan voor de bezetters die van buitenaf er naar toe trekken. Dat is misschien onterecht, maar psychologisch werkt het gewoon zo. Mensen zijn niet rationeel in hun sociale oordeel, helaas. Bij de dorpelingen denk je, het overkomt hun, ze kiezen er niet voor om te moeten demonstreren, ze moeten wel. Bij mensen die van buitenaf komen denk je toch “ze kiezen er voor te demonstreren, ze zullen het wel gewoon stiekem leuk vinden of er voldoening uit halen., uiteindelijk vinden ze het gewoon spannend en interessant en avontuurlijk om daar samen een soort collectief verzet te plegen met queer slogans en regenboog graffiti op de muur en hun fantasie van anarchist zijn uit te kunnen leven”
Je zult dus een manier moeten vinden om je acties te presenteren alsof je belanghebbende bent en het je overkomt, zonder dat je er voor kiest om je te moeten verzetten. Friday’s for future doet dat slim door jeugd als belanghebbenden te gebruiken. Iedereen snapt dat mensen onder de 18 nog geen politieke invloed kunnen uitoefenen en nog niet zo veel invloed hebben op de maatschappij. Milieuproblemen overkomen hen. Ze worden er mee opgescheept door oudere generaties, ze hebben geen ander alternatief dan activisme. Daar is eerder sympathie voor, want dan komt het niet over als “stiekem vinden ze activisme gewoon leuk” of “zulke mensen hebben niks beters te doen.”
Dan heb je nog de tactiek die toegepast wordt door wat ik voor het gemak “machthebbend rechts” noem. Dat is, de mazen in de wet vinden. Dus het grijze gebied tussen legaal en illegaal opzoeken en slim en slinks hier gebruik van maken om je zin te krijgen. Dan gaat het vaak toch om dingen richting fraude en corruptie, maar omdat het zogenaamd nette mensen zijn die het doen kijkt niemand er naar om en komen ze er mee weg.
Ik vraag me dan altijd af, is rechts dan zo veel slimmer als het om het beïnvloeden van de maatschappij gaat? Waarom kunnen zij zo veel efficiënter hun zin door drukken, ook al drukken ze dingen door die helemaal niet in het belang van de gemiddelde persoon zijn? Wat kun je van hen leren? Ik vind dat vasthouden aan die bestaande rolpatronen van links activisme zo vermoeiend als het keer op keer blijkt dat het gewoon niet werkt. Wat mij betreft is de stelling dat alleen het doen van eventueel illegale directe actie zinvol is en impact heeft gewoon niet (meer) waar. Misschien werkte het in een tijdperk met minder media en techniek wel.
Ik vind het achterhaald en geloof er gewoon oprecht niet in. Het er aan vasthouden zie ik als een gebrek aan creativiteit en gemakzucht. Ook zie ik wel in dat de mensen die er in willen blijven geloven dat deels doen omdat het een soort tactiek is die goed past bij hun persoonlijkheid. Het is een tactiek waar je nou niet echt veel voor moet kunnen if weten, maar het vraagt vooral durf en een bepaalde mate van impulsiviteit. Dat ligt sommige mensen goed en zij kunnen met zulke acties dus makkelijker “punten scoren” in hun eigen scene dan met wat slimmere tactieken. Of het uiteindelijk werkt, daar kijkt niemand naar. Actie en verzet is dan een doel op zichzelf geworden en daar ga je nooit de bevolking mee overtuigen of de maatschappij mee veranderen. Want de meeste mensen vinden actie en verzet helemaal niet spannend of leuk of hebben helemaal geen behoefte aan “punten scoren” als activist omdat ze al voldoening en erkenning halen uit hun wat meer conformistische rol in de maatschappij. Ik ben dus niet tegen illegaliteit, maar ik zie gewoon niet de effectiviteit er van in als het steeds op dezelfde manier blijft worden toegepast. En er valt dus ook wel wat te leren van rechtse toepassingen van illegaliteit.
Zelfs als dat de tactiek is,
Zelfs als dat de tactiek is, dus de stelling: illegale acties horen er bij want anders heeft het geen impact. Dan nog zijn er verschillende manieren daar mee om te gaan. Een manier is, je wil anoniem blijven zodat je zo lang mogelijk en zo veel mogelijk eventueel illegale acties kunt doen in de toekomst. Dan wil je inderdaad niet gefilmd worden. Dat is duidelijk.
De vraag is of die tactiek wel echt zo veel druk zet. Volgens mij vind vooral de politie als organisatie het vervelend omdat het werkkrachten kost en inzet van hen, niet omdat het nou echt maatschappelijke impact heeft of druk zet. Er is al zoveel onrust, criminaliteit en dus illegaliteit in de maatschappij en in verslag in de media. Dat heeft volgens mij helemaal niet zo’n impact meer. Mensen liggen daar niet meer wakker van. Je bent een nuisance, een lastige vlieg, meer niet en zo behandeld justitie je ook. Vervolgens kan het de gemiddelde persoon op straat helemaal niet boeien dat je vervolgt wordt.
Dan is er de optie die je bij de boeren ziet. Dat is zo massaal met open vizier iets doen waarvan je weet dat je concreet gezien overwicht hebt tegenover politie (door zwaar materieel dus bijvoorbeeld). Gearresteerd worden en vervolgt worden hoort er dan bij en wordt omarmd als bewijs voor de noodzaak van je verzet. Volgens mij heeft het publiek dus altijd meer sympathie voor de “open vizier” tactiek. Dat zal wel een psychologische bias zijn, mensen in het zwart die anoniem willen blijven zullen gewoon nooit over gaan komen alsof ze iets van plan zijn wat de maatschappij als geheel te goede zou komen, ook al zijn hun acties daar uiteindelijk wel op gericht, want een betere wereld is beter voor iedereen.
De open vizier tactiek werkt vreemd genoeg alleen als je actie voert voor iets waarvan de gemiddelde persoon begrijpt dat het om jouw persoonlijke belangen gaat, maar tegelijkertijd voelt het zou mij ook kunnen overkomen dus het ook weer het persoonlijke belang overstijgt. Bij de boeren is dat “de staat komt ons iets afpakken op basis van nieuwe wet en regelgeving, wie zegt dat volgend jaar jij niet aan de beurt bent als er een partij aan de macht komt die nieuwe regels maakt?” Daar kunnen mensen zich namelijk mee identificeren. Ze denken dan, als ik zo’n positie zat zou ik ook boos zijn.
Ik ben daar eerlijk gezegd zelf ook wel een beetje gevoelig voor. Ik heb bijvoorbeeld meer sympathie voor de mensen die uit Lutzerath zelf komen, dus meer voor de echte dorpelingen die vechten voor hun dorp dan voor de bezetters die van buitenaf er naar toe trekken. Dat is misschien onterecht, maar psychologisch werkt het gewoon zo. Mensen zijn niet rationeel in hun sociale oordeel, helaas. Bij de dorpelingen denk je, het overkomt hun, ze kiezen er niet voor om te moeten demonstreren, ze moeten wel. Bij mensen die van buitenaf komen denk je toch “ze kiezen er voor te demonstreren, ze zullen het wel gewoon stiekem leuk vinden of er voldoening uit halen., uiteindelijk vinden ze het gewoon spannend en interessant en avontuurlijk om daar samen een soort collectief verzet te plegen met queer slogans en regenboog graffiti op de muur en hun fantasie van anarchist zijn uit te kunnen leven”
Je zult dus een manier moeten vinden om je acties te presenteren alsof je belanghebbende bent en het je overkomt, zonder dat je er voor kiest om je te moeten verzetten. Friday’s for future doet dat slim door jeugd als belanghebbenden te gebruiken. Iedereen snapt dat mensen onder de 18 nog geen politieke invloed kunnen uitoefenen en nog niet zo veel invloed hebben op de maatschappij. Milieuproblemen overkomen hen. Ze worden er mee opgescheept door oudere generaties, ze hebben geen ander alternatief dan activisme. Daar is eerder sympathie voor, want dan komt het niet over als “stiekem vinden ze activisme gewoon leuk” of “zulke mensen hebben niks beters te doen.”
Dan heb je nog de tactiek die toegepast wordt door wat ik voor het gemak “machthebbend rechts” noem. Dat is, de mazen in de wet vinden. Dus het grijze gebied tussen legaal en illegaal opzoeken en slim en slinks hier gebruik van maken om je zin te krijgen. Dan gaat het vaak toch om dingen richting fraude en corruptie, maar omdat het zogenaamd nette mensen zijn die het doen kijkt niemand er naar om en komen ze er mee weg.
Ik vraag me dan altijd af, is rechts dan zo veel slimmer als het om het beïnvloeden van de maatschappij gaat? Waarom kunnen zij zo veel efficiënter hun zin door drukken, ook al drukken ze dingen door die helemaal niet in het belang van de gemiddelde persoon zijn? Wat kun je van hen leren? Ik vind dat vasthouden aan die bestaande rolpatronen van links activisme zo vermoeiend als het keer op keer blijkt dat het gewoon niet werkt. Wat mij betreft is de stelling dat alleen het doen van eventueel illegale directe actie zinvol is en impact heeft gewoon niet (meer) waar. Misschien werkte het in een tijdperk met minder media en techniek wel.
Ik vind het achterhaald en geloof er gewoon oprecht niet in. Het er aan vasthouden zie ik als een gebrek aan creativiteit en gemakzucht. Ook zie ik wel in dat de mensen die er in willen blijven geloven dat deels doen omdat het een soort tactiek is die goed past bij hun persoonlijkheid. Het is een tactiek waar je nou niet echt veel voor moet kunnen if weten, maar het vraagt vooral durf en een bepaalde mate van impulsiviteit. Dat ligt sommige mensen goed en zij kunnen met zulke acties dus makkelijker “punten scoren” in hun eigen scene dan met wat slimmere tactieken. Of het uiteindelijk werkt, daar kijkt niemand naar. Actie en verzet is dan een doel op zichzelf geworden en daar ga je nooit de bevolking mee overtuigen of de maatschappij mee veranderen. Want de meeste mensen vinden actie en verzet helemaal niet spannend of leuk of hebben helemaal geen behoefte aan “punten scoren” als activist omdat ze al voldoening en erkenning halen uit hun wat meer conformistische rol in de maatschappij. Ik ben dus niet tegen illegaliteit, maar ik zie gewoon niet de effectiviteit er van in als het steeds op dezelfde manier blijft worden toegepast. En er valt dus ook wel wat te leren van rechtse toepassingen van illegaliteit.