Volgens de Wereldbank is de economie van Oekraïne door de oorlog nu al gehalveerd en ongetwijfeld zal dat ook invloed hebben op de positie van arbeiders. Ook is het tamelijk logisch dat de economie in grote mate beïnvloed zal worden door beslissingen die in de eerste plaats zijn bedoeld om bij te dragen aan de enorme oorlogsinspanning. Dat Oekraïense vakbonden en linkse organisaties zich zorgen maken over zulke wetgeving wanneer de oorlog is afgelopen is natuurlijk ook begrijpelijk. Het beste wat je vanuit West-Europa kunt doen is ondersteuning geven aan zulke progressieve organisaties - nadat je eerst hebt vastgesteld dat dit authentieke Oekraïense organisaties zijn en niet door Rusland gestuurde mantelorganisaties die slechts uit zijn op destabilisering en ondermijning van de oorlogsinspanning. Ik weet bijvoorbeeld niet wat ik moet denken van een Oekraïense vakbond die zich uitspreekt tegen wapenleveranties aan Oekraïne.
Ik denk echter niet dat deze makkelijke automatische vertaling hier wordt geplaatst om hierover zo'n discussie aan te gaan. Europees links is momenteel volslagen verdeeld over de oorlog in Oekraïne en allerlei zaken worden aangegrepen om de noodzakelijke solidariteit met Oekraïne te ondermijnen. Je kunt op het hierboven aangehaalde Duitse LabourNet bijvoorbeeld een stortvloed van verklaringen lezen van allerlei linkse initiatieven, die steeds hetzelfde doen: de Russische invasie wordt veroordeeld, men verklaart zich solidair met de Oekraïense bevolking en roept op tot ruimhartige opvang van vluchtelingen. Vervolgens wordt er kritiek geleverd op de NAVO en de Westerse initiatieven om zich grootschaliger te gaan bewapenen. Tot zover alles leuk en aardig, maar dan komt het: uiteindelijk gaat het om de concrete vraag of je voor of tegen wapenleveranties aan Oekraïne bent. Het hangt in grote mate van zulke leveranties af of Oekraïne stand houdt tegen de Russische invasie.
Veel linkse organisaties hebben nu plotseling een pacifistische draai gemaakt, spreken zich uit tegen wapenleveranties en roepen op tot de-escalatie en diplomatie. Het is allang duidelijk dat de Russen lachen om zulke diplomatie, wanneer er geen duidelijke druk achter zit.
Al die oproepen tot vrede en ontwapening klinken dus heel aardig, maar zijn objectief beschouwd ten gunste van Poetin. Volgens mij is het belangrijk om deze feiten op dit moment hardop uit te spreken, de verschillen te benoemen en niet onder de mat te schuiven. Ook is het duidelijk dat Rusland een grote desinformatie-campagne voert die zich op veel verschillende niveaus afspeelt.
Wat Oekraïne, dat zich dapper verdedigt tegen een fascistische en genocidale agressor, op dit moment nodig heeft is praktische solidariteit. En die bestaat nu vooral uit wapens, wapens en wapens!
Volgens de Wereldbank is de
Volgens de Wereldbank is de economie van Oekraïne door de oorlog nu al gehalveerd en ongetwijfeld zal dat ook invloed hebben op de positie van arbeiders. Ook is het tamelijk logisch dat de economie in grote mate beïnvloed zal worden door beslissingen die in de eerste plaats zijn bedoeld om bij te dragen aan de enorme oorlogsinspanning. Dat Oekraïense vakbonden en linkse organisaties zich zorgen maken over zulke wetgeving wanneer de oorlog is afgelopen is natuurlijk ook begrijpelijk. Het beste wat je vanuit West-Europa kunt doen is ondersteuning geven aan zulke progressieve organisaties - nadat je eerst hebt vastgesteld dat dit authentieke Oekraïense organisaties zijn en niet door Rusland gestuurde mantelorganisaties die slechts uit zijn op destabilisering en ondermijning van de oorlogsinspanning. Ik weet bijvoorbeeld niet wat ik moet denken van een Oekraïense vakbond die zich uitspreekt tegen wapenleveranties aan Oekraïne.
Ik denk echter niet dat deze makkelijke automatische vertaling hier wordt geplaatst om hierover zo'n discussie aan te gaan. Europees links is momenteel volslagen verdeeld over de oorlog in Oekraïne en allerlei zaken worden aangegrepen om de noodzakelijke solidariteit met Oekraïne te ondermijnen. Je kunt op het hierboven aangehaalde Duitse LabourNet bijvoorbeeld een stortvloed van verklaringen lezen van allerlei linkse initiatieven, die steeds hetzelfde doen: de Russische invasie wordt veroordeeld, men verklaart zich solidair met de Oekraïense bevolking en roept op tot ruimhartige opvang van vluchtelingen. Vervolgens wordt er kritiek geleverd op de NAVO en de Westerse initiatieven om zich grootschaliger te gaan bewapenen. Tot zover alles leuk en aardig, maar dan komt het: uiteindelijk gaat het om de concrete vraag of je voor of tegen wapenleveranties aan Oekraïne bent. Het hangt in grote mate van zulke leveranties af of Oekraïne stand houdt tegen de Russische invasie.
Veel linkse organisaties hebben nu plotseling een pacifistische draai gemaakt, spreken zich uit tegen wapenleveranties en roepen op tot de-escalatie en diplomatie. Het is allang duidelijk dat de Russen lachen om zulke diplomatie, wanneer er geen duidelijke druk achter zit.
Al die oproepen tot vrede en ontwapening klinken dus heel aardig, maar zijn objectief beschouwd ten gunste van Poetin. Volgens mij is het belangrijk om deze feiten op dit moment hardop uit te spreken, de verschillen te benoemen en niet onder de mat te schuiven. Ook is het duidelijk dat Rusland een grote desinformatie-campagne voert die zich op veel verschillende niveaus afspeelt.
Wat Oekraïne, dat zich dapper verdedigt tegen een fascistische en genocidale agressor, op dit moment nodig heeft is praktische solidariteit. En die bestaat nu vooral uit wapens, wapens en wapens!