Anarchistische boekenbeurs, pinksterlanddagen, 1 mei in tilburg. Doe niet alsof we alleen 1actietje afzeggen. Het is een trend. En een gevaarlijke. Straatacties zijn een essentieel deel van onze beweging. En bovendien minder riskant dan vergaderingen binnen, die net zo essentieel zijn. Technologie heeft zijn grenzen. Een online vergadering is ook veel minder effectief in plannen en gezamelijkheid dan een fysieke. Je noemt Breda, maar dat ging om massa's mensen die elkaar ten minste deels ook dagelijks zien (de zorgwerkers bijvoorbeeld). Die hebben hun momenten van bijeenkomen al ingebakken in het systeem, omdat het systeem hun gezamenlijke arbeid nodig heeft. Dat geldt niet voor ons. Het beste voor het systeem is als we zo ver mogelijk uit elkaar blijven. En veel van ons gaan daar blijkbaar mee akkoord, terwijl we wel (gedwongen) op onze werkplekken blijven samenkomen, het OV daarvoor moeten nemen, etc.
Ik zeg ook niet dat je 0 maatregelen moet nemen, doden maar gewoon moet accepteren. Dat we zomaar bereid moeten zijn tot offers. Maar, (1) onze beweging in de koelkast zetten geeft een systeem vrij spel dat mensen massaal opoffert, en (2) als de dreiging van een paar doden je doet ophouden met je strijd, dan heb je bij voorbaat al verloren. Want die dreiging komt, sowieso, vanuut het systeem dat zijn macht koste wat kost wil behouden. En ja, die dreiging zal waarschijnlijk ook gericht zijn op onze vrienden, familie etc buiten onze beweging. En we kunnen alleen maar winnen als we niet voor die chantage zwichten (en tegelijkertijd alles op alles zetten om elkaar te beschermen, zonder het project voor bevrijding op te geven).
Anarchistische boekenbeurs,
Anarchistische boekenbeurs, pinksterlanddagen, 1 mei in tilburg. Doe niet alsof we alleen 1actietje afzeggen. Het is een trend. En een gevaarlijke. Straatacties zijn een essentieel deel van onze beweging. En bovendien minder riskant dan vergaderingen binnen, die net zo essentieel zijn. Technologie heeft zijn grenzen. Een online vergadering is ook veel minder effectief in plannen en gezamelijkheid dan een fysieke. Je noemt Breda, maar dat ging om massa's mensen die elkaar ten minste deels ook dagelijks zien (de zorgwerkers bijvoorbeeld). Die hebben hun momenten van bijeenkomen al ingebakken in het systeem, omdat het systeem hun gezamenlijke arbeid nodig heeft. Dat geldt niet voor ons. Het beste voor het systeem is als we zo ver mogelijk uit elkaar blijven. En veel van ons gaan daar blijkbaar mee akkoord, terwijl we wel (gedwongen) op onze werkplekken blijven samenkomen, het OV daarvoor moeten nemen, etc.
Ik zeg ook niet dat je 0 maatregelen moet nemen, doden maar gewoon moet accepteren. Dat we zomaar bereid moeten zijn tot offers. Maar, (1) onze beweging in de koelkast zetten geeft een systeem vrij spel dat mensen massaal opoffert, en (2) als de dreiging van een paar doden je doet ophouden met je strijd, dan heb je bij voorbaat al verloren. Want die dreiging komt, sowieso, vanuut het systeem dat zijn macht koste wat kost wil behouden. En ja, die dreiging zal waarschijnlijk ook gericht zijn op onze vrienden, familie etc buiten onze beweging. En we kunnen alleen maar winnen als we niet voor die chantage zwichten (en tegelijkertijd alles op alles zetten om elkaar te beschermen, zonder het project voor bevrijding op te geven).