Ik ben het helemaal eens we in solidariteit moeten zijn met deze mensen. Het is nu echt tijd om collectief (als resp. anarchistische beweging) onderscheid te maken tussen de corona-ontkenners, rechtsextremisten, complotdenkers, zweverige elitairen, neonazi's en andere types waarmee ik niks te maken wil hebben- EN de jarenlange onderdrukte jeugd van grote steden zoals Rotterdam, Amsterdam en Den Haag. De veelal jongens uit deze laatste groep komen meestal uit gezinnen met een migratie achtergrond, lage inkomens en buurten die soms nog 'achterstandwijken' worden genoemd, en waar de onderdrukkers graag willen dat die achterstand blijft. Ik heb er echt schijt aan dat ze zich geen anarchisten noemen: ze komen in opstand tegen autoriteit, onderdrukking en etnisch profileren door de politie. Dat we in solidariteit kunnen staan met deze ongeorganiseerde of informele groep onderdrukten betekent niet dat ze uitgesloten zijn van kritiek als er antisemitische rotzooi wordt geschreeuwd, maar laten we steun bieden waar we die kunnen bieden. Drie belangrijke terreinen waar een basis gelegd kan worden voor insurrectie en sociale strijd zijn het huishouden, het werk, en de buurt- dit laatste is de omgeving waar ontmoeting kan plaatsvinden tussen anarchisten en de marginaliseerde jongeren uit de grote steden. Bijvoorbeeld in het buurthuis, gewoon op straat, of in een sociaal centrum- voorzover die nu nog open/ er überhaupt zijn.
Goed, nu komen we ook al snel bij de discussie over de omgang met corona: ook wat dat betreft weten we inmiddels allemaal dat er gefaald is en alle mogelijkheden zijn benut door neoliberalen en extreemrechts. In Berlijn was een paar weken terug een demo met de leus: lockdown capitalism. Dat is uiteraard meer het verhaal waar we heen moeten, plus wederzijdse hulp die aan het begin van deze crisis een beetje op leek te komen bij het grote publiek maar helaas een eerste reactie was ipv aanhoudend. Wat ik wil zeggen is dat we een goed alternatief moeten hebben tegenover het overheidsbeleid, omdat veel mensen anders naar de fascisten overlopen.
Het is onvermijdelijk dat- als de huidige status quo zijn gangetje blijft gaan- steeds meer mensen gaan denken 'wat is dit voor een klotesysteem', dus moeten wij, die al lang weten hoe ruk dit systeem is, zorgen dat die groep diens heil niet gaat zoeken in het fascisme of samenzwering drek, maar in ideeën en praktijk die gebaseerd is op solidariteit, rechtvaardigheid, vrijheid (in de niet-wappie betekenis), directe actie, autonomie enz.
Lang leve de anarchie! Lang leve het revolutionaire (lompen)proletariaat!
Tijd om onderscheid te maken
Ik ben het helemaal eens we in solidariteit moeten zijn met deze mensen. Het is nu echt tijd om collectief (als resp. anarchistische beweging) onderscheid te maken tussen de corona-ontkenners, rechtsextremisten, complotdenkers, zweverige elitairen, neonazi's en andere types waarmee ik niks te maken wil hebben- EN de jarenlange onderdrukte jeugd van grote steden zoals Rotterdam, Amsterdam en Den Haag. De veelal jongens uit deze laatste groep komen meestal uit gezinnen met een migratie achtergrond, lage inkomens en buurten die soms nog 'achterstandwijken' worden genoemd, en waar de onderdrukkers graag willen dat die achterstand blijft. Ik heb er echt schijt aan dat ze zich geen anarchisten noemen: ze komen in opstand tegen autoriteit, onderdrukking en etnisch profileren door de politie. Dat we in solidariteit kunnen staan met deze ongeorganiseerde of informele groep onderdrukten betekent niet dat ze uitgesloten zijn van kritiek als er antisemitische rotzooi wordt geschreeuwd, maar laten we steun bieden waar we die kunnen bieden. Drie belangrijke terreinen waar een basis gelegd kan worden voor insurrectie en sociale strijd zijn het huishouden, het werk, en de buurt- dit laatste is de omgeving waar ontmoeting kan plaatsvinden tussen anarchisten en de marginaliseerde jongeren uit de grote steden. Bijvoorbeeld in het buurthuis, gewoon op straat, of in een sociaal centrum- voorzover die nu nog open/ er überhaupt zijn.
Goed, nu komen we ook al snel bij de discussie over de omgang met corona: ook wat dat betreft weten we inmiddels allemaal dat er gefaald is en alle mogelijkheden zijn benut door neoliberalen en extreemrechts. In Berlijn was een paar weken terug een demo met de leus: lockdown capitalism. Dat is uiteraard meer het verhaal waar we heen moeten, plus wederzijdse hulp die aan het begin van deze crisis een beetje op leek te komen bij het grote publiek maar helaas een eerste reactie was ipv aanhoudend. Wat ik wil zeggen is dat we een goed alternatief moeten hebben tegenover het overheidsbeleid, omdat veel mensen anders naar de fascisten overlopen.
Het is onvermijdelijk dat- als de huidige status quo zijn gangetje blijft gaan- steeds meer mensen gaan denken 'wat is dit voor een klotesysteem', dus moeten wij, die al lang weten hoe ruk dit systeem is, zorgen dat die groep diens heil niet gaat zoeken in het fascisme of samenzwering drek, maar in ideeën en praktijk die gebaseerd is op solidariteit, rechtvaardigheid, vrijheid (in de niet-wappie betekenis), directe actie, autonomie enz.
Lang leve de anarchie! Lang leve het revolutionaire (lompen)proletariaat!