1. Natuurlijk moet je de oorzaken aanpakken. Maar dat betekent niet dat je de gevolgen kan negeren, zeker zolang de oorzaken niet of nog niet voldoende zijn aangepakt. Natuurlijk is de individuele vluchteling niet schuldig of wat dan ook. Maar dat betekent niet dat je je ogen moet sluiten voor de gevolgen die grootschalige volksverhuizingen met zich meebrengen, zeker in de context van de huidige bevolkingsaantallen.
2. Klopt. Londen bijvoorbeeld. Ik vind Londen o a. daardoor vreselijk. Op een bepaalde manier onmenselijk. Zo wil ik niet dat mijn leefomgeving wordt, laat staan zoals sommige steden in India en China. Er zijn ook regio's met een vele malen kleinere bevolkingsdichtheid. Maar als je dan suggereert dat vluchtelingen beter daarheen kunnen gaan, dan ben je al snel fascist. En inderdaad zijn er krimpregio's in Nederland en inderdaad zouden een aantal migranten daar goed van pas komen. Een aantal her en der, hoeveel en waar precies daar moeten we het objectief over kunnen hebben. In ieder geval is dat dan niet een paar duizend geconcentreerd in een AZC naast een dorpje waar een paar honderd mensen wonen. En de mensen die zich daartegen verzetten zijn ook al geen fascisten (althans, niet per definitie).
3. Wie? De mensen die hier momenteel wonen. Baas over eigen wijk, stad, regio. Democratie heet dat. Wat de afgewogen keuzes precies zijn daar is gedegen onderzoek voor nodig over bevolkingsgroei en bijvoorbeeld de hoeveelheid mensen die fatsoenlijk gehuisvest kunnen worden en wat de impact daarvan is op bijvoorbeeld de natuur, en wat wij daarin willen. Om maar wat te noemen : Je zou heel Nederland kunnen volbluwen met flatgebouwen, en daarvoor alle natuurgebieden opofferen, maar ik denk dat niemand daar gelukkig van wordt.
Een vorm van bevolkingspolitiek wordt nu ook al toegepast. Je krijgt namelijk kinderbijslag. Het lijkt mij wel redelijk die af te schaffen vanaf het derde kind. Maar belangrijker dan dat concrete idee, is dat er naar deze kwesties realistisch durven kijken, gedegen onderzoek er over uit te voeren en afgewogen keuzes durven maken. Ipv te verzuipen in ideologisch drijfzand.
Het probleem met de communistische en anarchistische utopieën in deze tijd is dat hun onderliggende aanname is dat er geen schaarste meer is. Die is er nu wel, althans lokaal en wat ruimte betreft. En tot op zekere hoogte ook wat betreft materiële producties aangezien de natuur niet onuitputtelijk blijkt te zijn. De natuur zelf heeft grenzen, en die blijken ergens toch vrij absoluut te zijn. Kan je jammer vinden, maar dar verandert daar niks aan. Of is de natuur dan ook al fascist?
1. Natuurlijk moet je de
1. Natuurlijk moet je de oorzaken aanpakken. Maar dat betekent niet dat je de gevolgen kan negeren, zeker zolang de oorzaken niet of nog niet voldoende zijn aangepakt. Natuurlijk is de individuele vluchteling niet schuldig of wat dan ook. Maar dat betekent niet dat je je ogen moet sluiten voor de gevolgen die grootschalige volksverhuizingen met zich meebrengen, zeker in de context van de huidige bevolkingsaantallen.
2. Klopt. Londen bijvoorbeeld. Ik vind Londen o a. daardoor vreselijk. Op een bepaalde manier onmenselijk. Zo wil ik niet dat mijn leefomgeving wordt, laat staan zoals sommige steden in India en China. Er zijn ook regio's met een vele malen kleinere bevolkingsdichtheid. Maar als je dan suggereert dat vluchtelingen beter daarheen kunnen gaan, dan ben je al snel fascist. En inderdaad zijn er krimpregio's in Nederland en inderdaad zouden een aantal migranten daar goed van pas komen. Een aantal her en der, hoeveel en waar precies daar moeten we het objectief over kunnen hebben. In ieder geval is dat dan niet een paar duizend geconcentreerd in een AZC naast een dorpje waar een paar honderd mensen wonen. En de mensen die zich daartegen verzetten zijn ook al geen fascisten (althans, niet per definitie).
3. Wie? De mensen die hier momenteel wonen. Baas over eigen wijk, stad, regio. Democratie heet dat. Wat de afgewogen keuzes precies zijn daar is gedegen onderzoek voor nodig over bevolkingsgroei en bijvoorbeeld de hoeveelheid mensen die fatsoenlijk gehuisvest kunnen worden en wat de impact daarvan is op bijvoorbeeld de natuur, en wat wij daarin willen. Om maar wat te noemen : Je zou heel Nederland kunnen volbluwen met flatgebouwen, en daarvoor alle natuurgebieden opofferen, maar ik denk dat niemand daar gelukkig van wordt.
Een vorm van bevolkingspolitiek wordt nu ook al toegepast. Je krijgt namelijk kinderbijslag. Het lijkt mij wel redelijk die af te schaffen vanaf het derde kind. Maar belangrijker dan dat concrete idee, is dat er naar deze kwesties realistisch durven kijken, gedegen onderzoek er over uit te voeren en afgewogen keuzes durven maken. Ipv te verzuipen in ideologisch drijfzand.
Het probleem met de communistische en anarchistische utopieën in deze tijd is dat hun onderliggende aanname is dat er geen schaarste meer is. Die is er nu wel, althans lokaal en wat ruimte betreft. En tot op zekere hoogte ook wat betreft materiële producties aangezien de natuur niet onuitputtelijk blijkt te zijn. De natuur zelf heeft grenzen, en die blijken ergens toch vrij absoluut te zijn. Kan je jammer vinden, maar dar verandert daar niks aan. Of is de natuur dan ook al fascist?