Verhelderend stuk. Alweer een triest maar duidelijk voorbeeld van het neoliberalisme en kapitalisme in zijn nadagen.
Ja,zo werkt kapitalisme in zijn nadagen. Producent staat los van consument. Arbeid ( de arbeider) heeft geen waarde meer, is eigenlijk ook gewoon een nutteloos van consumptie gescheiden product ; een radertje in het geheel. Op materiële producten zijn bijna geen winstmarges te halen dus moet en kan het kapitalisme in zijn nadagen allen nog winst behalen op kunstmatige gecreëerde immateriële eigenschappen. Coca Cola,Nike, Apple, automerken, vastgoed(speculatie), financiële dienstverlening( beleggen, aandelen, beursspeculatie). Maar ook kennis, hetgeen voor een ieder (via de digitale weg) gratis beschikbaar zou moeten zijn, zal een laatste houvast zijn voor een kapitalisme in verval.
De aldus gecreëerde kunstmatige schaarste in dit geval van bouwgrond zorgt voor extra winst, economische groei. Die groei komt vanouds dan wel weer in de zakken van de meest vermogenden der aarde. En ja dat kunnen zowel 'boven-' als 'onderwereld' multinationals of grootverdieners zijn. Die scheiding tussen beide werelden is noodgedwongen- winstmarges moeten binnen een kapitalistisch systeem blijven groeien- niet meer zo helder. De overheden en ook vele 'linkse' bestuurders kijken ernaar en gaan hierin mee. Want ja, wie gaat en durft er te breken met 'de methodes en de logica die aanleiding geven tot weer een verdiepende financiële crisis en uiteindelijk de klimaatcatastrofe ( vrij naar André Gorz).
Jan met de Pet en eigenlijk alles wat leeft op deze Aarde gaat straks weer direct of indirect de rekening betalen. Totdat ook de immateriële zeepbel knapt en we weer bij de volgende nog diepgaandere crisis zijn beland. Ook dan is Jan met de Pet weer aan de beurt. Vraag blijft hoe lang Jan met de Pet hier en in Verwegistan dit nog pikt en vol kan houden. En wat gaat hij dan doen? En wie gaat er dan als het definitief de bocht uitvliegt zeggen: Wir haben es nicht gewusst!
Ik heb niet het idee dat onze parlementariërs of de lokale politici door hebben of willen doorhebben wat er aan de hand is. Maar hoe moeilijk kan het zijn om afscheid te nemen van iets waarvan we dachten dat het ons ongeremd steeds rijker zou maken maar wat ons, dieren en planten meegerekend, kijkend naar onze werkelijke behoeften, uiteindelijk 'duurzaam' steeds armer heeft gemaakt ?
Boven-, onder- en nieuwe wereld
Verhelderend stuk. Alweer een triest maar duidelijk voorbeeld van het neoliberalisme en kapitalisme in zijn nadagen.
Ja,zo werkt kapitalisme in zijn nadagen. Producent staat los van consument. Arbeid ( de arbeider) heeft geen waarde meer, is eigenlijk ook gewoon een nutteloos van consumptie gescheiden product ; een radertje in het geheel. Op materiële producten zijn bijna geen winstmarges te halen dus moet en kan het kapitalisme in zijn nadagen allen nog winst behalen op kunstmatige gecreëerde immateriële eigenschappen. Coca Cola,Nike, Apple, automerken, vastgoed(speculatie), financiële dienstverlening( beleggen, aandelen, beursspeculatie). Maar ook kennis, hetgeen voor een ieder (via de digitale weg) gratis beschikbaar zou moeten zijn, zal een laatste houvast zijn voor een kapitalisme in verval.
De aldus gecreëerde kunstmatige schaarste in dit geval van bouwgrond zorgt voor extra winst, economische groei. Die groei komt vanouds dan wel weer in de zakken van de meest vermogenden der aarde. En ja dat kunnen zowel 'boven-' als 'onderwereld' multinationals of grootverdieners zijn. Die scheiding tussen beide werelden is noodgedwongen- winstmarges moeten binnen een kapitalistisch systeem blijven groeien- niet meer zo helder. De overheden en ook vele 'linkse' bestuurders kijken ernaar en gaan hierin mee. Want ja, wie gaat en durft er te breken met 'de methodes en de logica die aanleiding geven tot weer een verdiepende financiële crisis en uiteindelijk de klimaatcatastrofe ( vrij naar André Gorz).
Jan met de Pet en eigenlijk alles wat leeft op deze Aarde gaat straks weer direct of indirect de rekening betalen. Totdat ook de immateriële zeepbel knapt en we weer bij de volgende nog diepgaandere crisis zijn beland. Ook dan is Jan met de Pet weer aan de beurt. Vraag blijft hoe lang Jan met de Pet hier en in Verwegistan dit nog pikt en vol kan houden. En wat gaat hij dan doen? En wie gaat er dan als het definitief de bocht uitvliegt zeggen: Wir haben es nicht gewusst!
Ik heb niet het idee dat onze parlementariërs of de lokale politici door hebben of willen doorhebben wat er aan de hand is. Maar hoe moeilijk kan het zijn om afscheid te nemen van iets waarvan we dachten dat het ons ongeremd steeds rijker zou maken maar wat ons, dieren en planten meegerekend, kijkend naar onze werkelijke behoeften, uiteindelijk 'duurzaam' steeds armer heeft gemaakt ?