Neemt niet weg dat je de economie kunt beheren op een manier die alle werkenden ten goede komt: een planeconomie dus, die voor en door de werkende klasse geleid wordt. Daarbij zal men vanzelfsprekend rekening moeten houden met milieu, leefomgeving en de houdbaarheid van de planeet op langere termijn. Dat is immers ook een belangrijk aspect van die welvaart.
Maar zolang daar geen sprake van is, zijn dat burgerlijke eisen die enkel het kapitalisme in de kaart spelen. Onder het kapitalisme zal er namelijk nooit geen sprake kunnen zijn van het inwilligen van die eisen. Op zijn best worden dat soort eisen vermarkt (denk aan al die 'groene' electrische auto's op stroom uit vervuilende kolencentrales, 'groene' brandstof van palmolie waar hectares Amazonewoud voor wordt gekapt, de remedie is vaak slechter dan de kwaal).
Als je de werkende klasse ziet als het revolutionaire subject, de enige klasse die het kapitalisme omver kan werpen, dan snijd het geen hout om een anti-proletarische en burgerlijke koers te varen. Onder het kapitalisme zijn er geen groene oplossingen, hoogstens pseudo-groene desillusies. Je kunt jezelf in een plaggehutje op de hei opsluiten en een veganistisch tuintje beginnen waarop je eigen voedsel op eigen stront kweekt, maar dat onttrekt je echt niet aan de trieste realiteiten die voort komen uit het kapitalisme. Daarom dat de strijd van de werkende klasse en het omver werpen van het kapitalisme in dit stadium voorop zal moeten staan. De rest is 'wishfull thinking'.
Neemt niet weg dat je de
Neemt niet weg dat je de economie kunt beheren op een manier die alle werkenden ten goede komt: een planeconomie dus, die voor en door de werkende klasse geleid wordt. Daarbij zal men vanzelfsprekend rekening moeten houden met milieu, leefomgeving en de houdbaarheid van de planeet op langere termijn. Dat is immers ook een belangrijk aspect van die welvaart.
Maar zolang daar geen sprake van is, zijn dat burgerlijke eisen die enkel het kapitalisme in de kaart spelen. Onder het kapitalisme zal er namelijk nooit geen sprake kunnen zijn van het inwilligen van die eisen. Op zijn best worden dat soort eisen vermarkt (denk aan al die 'groene' electrische auto's op stroom uit vervuilende kolencentrales, 'groene' brandstof van palmolie waar hectares Amazonewoud voor wordt gekapt, de remedie is vaak slechter dan de kwaal).
Als je de werkende klasse ziet als het revolutionaire subject, de enige klasse die het kapitalisme omver kan werpen, dan snijd het geen hout om een anti-proletarische en burgerlijke koers te varen. Onder het kapitalisme zijn er geen groene oplossingen, hoogstens pseudo-groene desillusies. Je kunt jezelf in een plaggehutje op de hei opsluiten en een veganistisch tuintje beginnen waarop je eigen voedsel op eigen stront kweekt, maar dat onttrekt je echt niet aan de trieste realiteiten die voort komen uit het kapitalisme. Daarom dat de strijd van de werkende klasse en het omver werpen van het kapitalisme in dit stadium voorop zal moeten staan. De rest is 'wishfull thinking'.