De geslotenheid / vijandigheid is vrij simpel te verklaren.
Veel gebruikers van indymedia zijn radicale activisten, de activistische wereld wordt door de AIVD en andere diensten vrij nauwlettend in de gaten gehouden.
Dat is voor buitenstaanders misschien onvoorstelbaar, en klinkt wellicht overdreven, maar als we over de grenzen naar engeland kijken dan komen we er achter dat daar net een aantal infiltranten in de milieubeweging is ontmaskerd die in opdracht van de overheid jarenlang een dubbelleven leidden (zelfs een vriendin en kinderen in 'de scene' kregen) teneinde informatie te verzamelen over een stel hele schattige milieu activisten wiens meest heftige acties bestonden uit het blokkeren van bepaalde bedrijven door zich aan hekken vast te ketenen.
Regelmatig worden ook in nederland mensen door de AIVD benaderd, zo af en toe iemand ontwmaskerd. Dat maakt mensen (terecht) achterdochtig zodra mensen veel vragen gaan stellen. In eigen gelederen is er een cultuur van veiligheid gecreërd, wij stellen elkaar om die reden zo min mogelijk vragen naar activistische zaken, zodra mensen wel heel veel vragen gaan stellen wekt dat achterdocht.
Ook het feit dat jullie studenten zijn die onderzoek doen veranderd daar niets aan. Enkele jaren terug nog hebben veel amsterdamse krakers meegedaan aan een onderzoek naar de amsterdamse kraakbeweging door een stel studenten. Achteraf bleken het studenten van de opleiding criminologie te zijn geweest die in samenwerking met de politie mooi de beweging in kaart hadden gebracht, en netjes op een rij hadden wie er precies welke uitspraken hadden gedaan in interview, en wie precies de radicaalste ideeën erop nahielden.
Dus ja, achterdocht ja, maar met goeie reden.
Over hoe de betrouwbaarheid van bronnen te beoordelen?
Als ze jullie dat niet leren op school, zitten jullie op een hele slechte school.
Informatie moet je op betrouwbaarheid beoordelen, niet de brenger van informatie. Het lijkt me duidelijk dat in deze tijd van internetcommunicatie 80% van het nieuws mensen via het internet bereikt, zoals je weet zingen er op sociale media zoals twitter en facebook regelmatig onzin verhalen en nep nieuwsberichten rond. Deze online hoaxes moet je ook telkens weer beoordelen.
Dat doe je o.a. door bronnen te checken, kom je meer artikels op internet tegen die het beweerde staven, of leiden alle bronnen uiteindelijk terug naar 1 artikel dan is het onbetrouwbaar, vind je veel meer bronnen dan is hetbetrouwbaarder. Een beetje kritisch persoon beoordeeld alle info kritisch, niet alleen die via facebook en dergelijke je bereikt, maar alle, want dat de NOS en de grote kranten jammerlijk falen in betrouwbaarheid. (en hier verschillen we echt van mening, ze falen niet 'op bepaalde punten' ze falen structureel gewoon.
Huidige nederlandse journalistiek is gewoon abominabel slecht van kwaliteit, eigen nieuwsgaring is sinds een aantal jaren op de meeste redactie verleden tijd, hoor en wederhoor zelden teogepast, en zo kan ik nog wel even door gaan.
De geslotenheid /
De geslotenheid / vijandigheid is vrij simpel te verklaren.
Veel gebruikers van indymedia zijn radicale activisten, de activistische wereld wordt door de AIVD en andere diensten vrij nauwlettend in de gaten gehouden.
Dat is voor buitenstaanders misschien onvoorstelbaar, en klinkt wellicht overdreven, maar als we over de grenzen naar engeland kijken dan komen we er achter dat daar net een aantal infiltranten in de milieubeweging is ontmaskerd die in opdracht van de overheid jarenlang een dubbelleven leidden (zelfs een vriendin en kinderen in 'de scene' kregen) teneinde informatie te verzamelen over een stel hele schattige milieu activisten wiens meest heftige acties bestonden uit het blokkeren van bepaalde bedrijven door zich aan hekken vast te ketenen.
Regelmatig worden ook in nederland mensen door de AIVD benaderd, zo af en toe iemand ontwmaskerd. Dat maakt mensen (terecht) achterdochtig zodra mensen veel vragen gaan stellen. In eigen gelederen is er een cultuur van veiligheid gecreërd, wij stellen elkaar om die reden zo min mogelijk vragen naar activistische zaken, zodra mensen wel heel veel vragen gaan stellen wekt dat achterdocht.
Ook het feit dat jullie studenten zijn die onderzoek doen veranderd daar niets aan. Enkele jaren terug nog hebben veel amsterdamse krakers meegedaan aan een onderzoek naar de amsterdamse kraakbeweging door een stel studenten. Achteraf bleken het studenten van de opleiding criminologie te zijn geweest die in samenwerking met de politie mooi de beweging in kaart hadden gebracht, en netjes op een rij hadden wie er precies welke uitspraken hadden gedaan in interview, en wie precies de radicaalste ideeën erop nahielden.
Dus ja, achterdocht ja, maar met goeie reden.
Over hoe de betrouwbaarheid van bronnen te beoordelen?
Als ze jullie dat niet leren op school, zitten jullie op een hele slechte school.
Informatie moet je op betrouwbaarheid beoordelen, niet de brenger van informatie. Het lijkt me duidelijk dat in deze tijd van internetcommunicatie 80% van het nieuws mensen via het internet bereikt, zoals je weet zingen er op sociale media zoals twitter en facebook regelmatig onzin verhalen en nep nieuwsberichten rond. Deze online hoaxes moet je ook telkens weer beoordelen.
Dat doe je o.a. door bronnen te checken, kom je meer artikels op internet tegen die het beweerde staven, of leiden alle bronnen uiteindelijk terug naar 1 artikel dan is het onbetrouwbaar, vind je veel meer bronnen dan is hetbetrouwbaarder. Een beetje kritisch persoon beoordeeld alle info kritisch, niet alleen die via facebook en dergelijke je bereikt, maar alle, want dat de NOS en de grote kranten jammerlijk falen in betrouwbaarheid. (en hier verschillen we echt van mening, ze falen niet 'op bepaalde punten' ze falen structureel gewoon.
Huidige nederlandse journalistiek is gewoon abominabel slecht van kwaliteit, eigen nieuwsgaring is sinds een aantal jaren op de meeste redactie verleden tijd, hoor en wederhoor zelden teogepast, en zo kan ik nog wel even door gaan.