Het is nogal problematisch om dingen te veronderstellen zonder daarbij een enkele bron van onderzoek te vermelden. Zeker als het over redelijk grote groepen binnen de samenleving gaat.
Tevens vind ik, dat men voor het publiceren van een stuk wel een minimum van spellingcorrectie mag toepassen.
Wat betreft het onderwerp op zich, ben ik het echter niet oneens met de schrijver.
Gebaseerd op economische analyse is het uiteraard niet de stomste strategie om mensen, die niet willen of kunnen werken, buiten de arbeidsmarkt te houden, maar hun wel te voorzien van een consumptie minimum. De basis van economische welvaart is immers een combinatie uit productie en consumptie met daarnaast een samenvatting van geldstromen op de financiele markten, de vraag van de publieke sector en handel.
De productieviteit van een persoon die niet wil werken zal altijd lager zijn dan die van iemand die dat wel wil. Hun te dwingen om te werken heeft twee dingen tot gevolg: Ten eerste gaat daardoor de algehele productiviteit van het totaal van de werknemers in een economie omlaag, ten tweede blokkeren deze mensen banen die anders door een meer gewillige werknemer zouden kunnen worden vervuld.
Het argument dat men deze 'luie mensen' dan gewoon simpele of minder aantrekkelijke baantjes kan laten doen gaat ook niet op. Deze banen (dingen zoals straten schoonmaken, plantsoenendienst etc.) zijn juist heel belangrijk voor starters op de arbeidsmarkt zoals laag opgeleide jongeren, immigranten die net het land binnen zijn gekomen en nog geen baan met betere qualificatie konden vinden en ook studenten die een makkelijke bijbaan zoeken. Deze sector vol te proppen bij bijstandstrekkers creert een toegangsdrempel voor juist de genoemde groepen.
Het enige wat men economisch gezien aan een niet-productieve persoon heeft is hun vermogen om alsnog te consumeren. Als men hun dat niet toestaat beginnen ze alleen maar geld te kosten in de vorm van economische schade door diefstal, verspilling van capaciteit bij de politie, kosten voor hun opsluiting nadat ze zijn aangehouden etc.
De deur voor reintegratie in het productieve gedeelte van de maatschappij moet altijd open blijven staan, maar mensen tot werk te dwingen levert op de lange termijn alleen maar problemen op.
Helaas speelt in de hoofden (of zijn het de onderbuiken) van de meeste mensen moraal en fatsoen en belangrijkere rol dan economisch rationalisme.
Persoonlijk heb ik in mijn leven nog geen enkele cent uitkering of direkte overheidssteun gezien, en heb ik voor mijn geld gewerkt sinds mijn 16e, maar dan nog kan het mij niet schelen of er mensen in deze samenleving rondlopen die dat niet doen.
Waar ik veel meer last van heb is dat geld wordt uitgegeven aan nutteloze straaljagers, het opsluiten van onschuldige mensen in detentiecentra, missies naar landen waar we niets te zoeken hebben zoals Afghanistan of de beveiliging van Geert Wilders.
Zwak stuk maar wel een kern van waarheid
Het is nogal problematisch om dingen te veronderstellen zonder daarbij een enkele bron van onderzoek te vermelden. Zeker als het over redelijk grote groepen binnen de samenleving gaat.
Tevens vind ik, dat men voor het publiceren van een stuk wel een minimum van spellingcorrectie mag toepassen.
Wat betreft het onderwerp op zich, ben ik het echter niet oneens met de schrijver.
Gebaseerd op economische analyse is het uiteraard niet de stomste strategie om mensen, die niet willen of kunnen werken, buiten de arbeidsmarkt te houden, maar hun wel te voorzien van een consumptie minimum. De basis van economische welvaart is immers een combinatie uit productie en consumptie met daarnaast een samenvatting van geldstromen op de financiele markten, de vraag van de publieke sector en handel.
De productieviteit van een persoon die niet wil werken zal altijd lager zijn dan die van iemand die dat wel wil. Hun te dwingen om te werken heeft twee dingen tot gevolg: Ten eerste gaat daardoor de algehele productiviteit van het totaal van de werknemers in een economie omlaag, ten tweede blokkeren deze mensen banen die anders door een meer gewillige werknemer zouden kunnen worden vervuld.
Het argument dat men deze 'luie mensen' dan gewoon simpele of minder aantrekkelijke baantjes kan laten doen gaat ook niet op. Deze banen (dingen zoals straten schoonmaken, plantsoenendienst etc.) zijn juist heel belangrijk voor starters op de arbeidsmarkt zoals laag opgeleide jongeren, immigranten die net het land binnen zijn gekomen en nog geen baan met betere qualificatie konden vinden en ook studenten die een makkelijke bijbaan zoeken. Deze sector vol te proppen bij bijstandstrekkers creert een toegangsdrempel voor juist de genoemde groepen.
Het enige wat men economisch gezien aan een niet-productieve persoon heeft is hun vermogen om alsnog te consumeren. Als men hun dat niet toestaat beginnen ze alleen maar geld te kosten in de vorm van economische schade door diefstal, verspilling van capaciteit bij de politie, kosten voor hun opsluiting nadat ze zijn aangehouden etc.
De deur voor reintegratie in het productieve gedeelte van de maatschappij moet altijd open blijven staan, maar mensen tot werk te dwingen levert op de lange termijn alleen maar problemen op.
Helaas speelt in de hoofden (of zijn het de onderbuiken) van de meeste mensen moraal en fatsoen en belangrijkere rol dan economisch rationalisme.
Persoonlijk heb ik in mijn leven nog geen enkele cent uitkering of direkte overheidssteun gezien, en heb ik voor mijn geld gewerkt sinds mijn 16e, maar dan nog kan het mij niet schelen of er mensen in deze samenleving rondlopen die dat niet doen.
Waar ik veel meer last van heb is dat geld wordt uitgegeven aan nutteloze straaljagers, het opsluiten van onschuldige mensen in detentiecentra, missies naar landen waar we niets te zoeken hebben zoals Afghanistan of de beveiliging van Geert Wilders.