IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Hoi JW,
Bedankt dat je de tijd genomen hebt om de kleine en allesbehalve invloedrijke de anarchistische 'beweging' op zijn nummer te zetten. Ik zal niet op al je punten ingaan maar om antwoord te geven op jouw stelling “anarchisme gaat de revolutie niet brengen”, om te beginnen dit: Waar praten we over als we praten over De Revolutie? En: Wat is De Revolutie als ze niet anarchistisch is? Dit zijn geen retorische trucks maar wezenlijke vragen. Mijn ziens is anarchisme in de basis niet een ideologie (HET anarchisme, zoals jij het lijkt voor te stellen bestaat niet), het is eerder het principiële idee dat mijn vrijheid onlosmakelijk met die van jou verbonden is en dat, als wij een rechtvaardiger wereld willen met elkaar, wij die ook MET ELKAAR moeten realiseren. Dus, als De Revolutie niet anarchistisch is, is ze dan nog wel De Revolutie?

Om een voorbeeld te geven van het verschil in perspectief die dit basale uitgangspunt oplevert, je schrijft: “Het kapitalisme is een systeem van klassenonderdrukking dus de bevrijding daarvan moet geleid worden door die onderdrukte klassen. Die klassen moeten dus georganiseerd en gemobiliseerd worden.” Door wie moeten die onderdrukte klassen dan georganiseerd en gemobiliseerd worden? Door jou? Door jouw partij? En wie zijn jullie dan om ons te gaan organiseren? Om kort te gaan wil ik antwoorden: We moeten onszelf organiseren en onszelf mobiliseren willen we onze onderdrukking afwerpen.

Maar, zo oneens als ik het met jouw betoog ben, ik denk dat je gelijk hebt als je zegt dat veel anarchisten meer bezig lijken met het organiseren van een subcultuur dan met het werken aan een beweging voor sociale rechtvaardigheid. Maar goed, anarchisten zijn ook wat dat betreft net mensen, moet je maar denken. Ook denk ik dat we wel eens meer mogen nadenken over een langetermijnvisie om op basis daarvan een strategie ontwerpen om te komen tot een meer inclusieve en meer gelijkwaardige samenleving. Of, zoals jij zegt, over de vraag: 'hoe gaan we een beweging bouwen om vooruit te komen'? Jij bent van harte uitgenodigd om daarover mee te denken. Maar als je antwoord is 'gehoorzaam daarvoor allemaal aan mij of mijn partij' dan heb je mijn medewerking in ieder geval niet.

Een ander punt waarin ik je gelijk geef: Veel anarchisten hebben naar mijn gevoel te weinig begrip en kennis van hoe macht eigenlijk werkt, wat het is, waar het vandaan komt en hoe er mee om te gaan. Het lijkt er inderdaad vaak op dat veel anarchisten het uitwissen van alle (en ik denk slecht begrepen) macht als hun doel zien. Ik deel deze fixatie op het uitwissen van 'macht' niet. Voor mij is een rechtvaardige samenleving het doel en ik ben ervan overtuigd dat die samenleving nooit rechtvaardig kan zijn zo lang er hiërarchie bestaat. (En hiërarchie is inderdaad iets anders dan macht. Maar goed, dat is een discussie voor een andere keer.)

Maar terug naar je betoog: “Ook na de Russische Revolutie in 1917 vormden de binnenlandse bourgeoisie en imperialistische machten een blok met de bedoeling de revolutie te vernietigen. Dit werd een burgeroorlog die door het Rode Leger gewonnen werd. Maar wat als je geen professioneel, centraal geleid leger hebt? Dan word je onder de voet gelopen.” En weer naar mijn vraag: Als De Revolutie niet anarchistisch is, is het dan wel De Revolutie? We kunnen kort of lang discussiëren over het exacte aantal mensenlevens dat moest worden verwoest om het bescheiden economische wonder dat de Sovjet Unie was, te realiseren, een voorbeeld van een geslaagde revolutie is het voor mij niet en niks dat jij zegt kan mij overtuigen van het tegendeel. (Oh, en inderdaad, als jij geen gevangenis hebt om de jouw gevaarlijkste vijanden in op te sluiten, dan zullen wij ons zeker organiseren om jouw revolutie kapot te maken.)

“De bedoeling van een revolutie is om een samenleving zonder klassen te bereiken, ...” Dat is heel mooi, maar is het niet verstandiger te werken aan de klasseloze samenleving als een klasseloze samenleving is wat je wilt? En: Is het creëren van een klasseloze samenleving in zichzelf niet een (de) revolutie? Dat klink mij in ieder geval een stuk zinniger in de oren dan mij te laten organiseren en mobiliseren door jou voor het bewerkstelligen van De Revolutie, zodat jij dan misschien ooit (als je denkt dat wij er rijp voor zijn), die klasseloze samenleving kunt gaan invoeren.

Maar goed, alles wat ik tot nu toe op het betoog aangemerkt heb is niks nieuws: jij autoritair, ik niet.

Waardoor ik bewogen werd op jou betoog te reageren is de maffe voorbeelden en conclusies die je maakt met betrekking tot het consensusmodel. Ik denk dat het consensusmodel door veel mensen niet of nogal verkeerd begrepen wordt. En dat heeft mijn ziens weer te maken met het feit dat veel mensen maar weinig weten over hoe macht eigenlijk werkt, wat het is, waar het vandaan komt en hoe er mee om te gaan.

In het specifieke voorbeeld van het Maagdenhuis bezetting, (een van de meest tot de verbeelding sprekende, meest lange en meest succesvolle bezettingsactie in de recente Nederlandse geschiedenis overigens, waarbij anarchistische invloeden overduidelijk aanwezig waren overigens), was een onbepaalde en amorfe groep mensen, die niet of nauwelijks bekend waren met consensus besluitvorming, bezig zich op te werpen als een besluitvormingsorgaan waar beslissingen over vrijwel alles centraal genomen moesten worden. Daar is weinig anarchistisch aan zou ik zeggen. Maar op basis van dit voorbeeld trek je wel paar gemakzuchtige en generaliserende conclusies over consensusbesluitvorming en anarchisme.

Ik zou je willen vragen eens na te denken over het alternatief, beslissen zonder consensus, hoe ziet dat eruit? Hoe wil je mensen jouw besluiten laten uitvoeren als ze er niet in hebben toegestemd? Dan begrijp je waarschijnlijk ook waarom er zoveel, elkaar te vuur en te zwaard bestrijdende, autoritair linkse afsplitsingen van autoritair linkse afsplitsingen zijn.

Vriendelijke groet,
Dries