Vluchteling toen/Vluchteling nu, in 2024
Tussen het Kerstjolijt door wil ik stilstaan bij de ''Kerstrealiteit''
van nu:
Een 11 jarig Meisje, dat als enige de verdrinkingsdood heeft overleefd
op een vluchtelingenschip, dat in december de Middellandse Zee overstak.
Wat doet dat met zo'n kind? Wat is onze Opdracht?/VERZET/Denk daaraan,
met de Kerst/Het ECHTE Kerstverhaal is VERZET
VLUCHTELING TOEN/VLUCHTELING NU, IN 2024
https://www.astridessed.nl/kerstboodschap-2024-vluchteling-toen-vluchtel...
Wat doet dat met een mens en zeker een Kind, als het hele
Schip waarop je voer, op weg naar Veiligheid en een hopelijk
Beter Bestaan, met Man en Muis vergaat en jij als enige overleeft?
Je bent 11 jaar oud.
Je moet in doodsangst geweest zijn.
En als door een Mirakel word je gered.
Het is geen Sprookjesachtige Nachtmerrie.
Het is ECHT gebeurd
Kijk maar [1]
En van het Meisje wordt verhaald, dat zij drie dagen op zee
dobberde, voordat zij -eindelijk- werd gered, zich al die tijd vasthoudend'
aan een reddingsboei.
Opvarenden van een reddingsboot hoorden haar schreeuwen:
Zo kwam de redding tot stand.
Door medewerkers van reddingszeilschip van de NGO Compass Collective
Een van de reddingswerkers van de organisatie Mediterranean Hope, die haar naar een ziekenhuis op Lampedusa bracht, zei:
'',Ze was kalm, ik had verwacht dat ze veel banger zou zijn, maar ze is gewoon heel erg moe”
Wat voor een Wereld van trauma, angst, verdriet,
verlatingsangst en onzekerheid moet daar achter
zitten!
Een 11 jarig kind hoort te spelen, gamen, sporten en
weet ik veel.
Niet vechten voor haar Leven, dobberend op zee,
in een diepe verlatenheid en de Dood in de ogen kijkend.
Ik zou graag willen weten, hoe het verder is gegaan met'
dat Meisje.
Of ze de hulp krijgt die ze nodig heeft als ze uberhaupt iets kwijt kan van de diepe angst en Verlatenheid,
die ze gevoeld moet hebben.
Maar als zo vaak met ''Asielprofiteurs'' zal ze wel
belanden in op de Stapel van al die migranten,
die Europa onveilig maken met hun ''Migratiestroom''
[2]
Ik hoop, dat het haar goed gaat.
Vreselijk, dat zij op zo jonge leeftijd heeft leren
beseffen, wat onmenselijkheid en uitsluiting
betekent.
Want als er veilige routes naar Europa geweest
waren, had zij niet de zee-dood onder ogen hoeven te zien.
Op een Leeftijd, dat andere kinderen spelen, leren.
Hun dromen hebben.
Ik denk hieraan aan de vooravond van de Herdenking
van een Andere Arme Familie, eerst in de kou opgejaagd naar hun Geboorteplaats voor een Volkstelling,
door de Romeinse Machthebber bevolen [3], een
Barre Tocht op een Ezel, de Vrouw hoog zwanger en
de man haar zo goed mogelijk beschermend.
Vervolgens niet welkom in de Herberg, in de stal
bevallen, weer verjaagd omdat de Koning
joeg op het Kind, dat was geboren en als
Gevaar werd gezien [4]
Gevlucht naar Egypte, waar geen Asielwetten a la
Minister Faber waren [5], anders hadden wij dit
Verhaal niet meer gehoord.
UITSLUITING
DISCRIMINATIE
VERVOLGING
NIET WELKOM
Wij vieren het als een Groot Feest, Kerstmis
Maar laten wij ook even stilstaan bij hoe dat
alles begon
En waarom juist Dit Kind met een Boodschap van
Gelijkheid en Medemenselijkheid kwam
En vergeet tussen de Kalkoenen door dat
Meisje van 11 jaar niet.
Dat ook niet welkom was in de Herberg
Goede Kerstdagen
ASTRID ESSED
NOTEN BIJ DIT KERSTGEDENKEN
https://www.astridessed.nl/kerstboodschap-2024-vluchteling-toen-vluchtel...
OF
https://astridessed.weebly.com/blog/kerstboodschap-2024vluchteling-toenv...