Nieuwe ONderstroom, Feminisme 3, (geschiedenis van) genderdiversiteit in islamitische landen
Onderstroom is terug! Deze maand gaan we verder met de reeks over feminisme en gender: Feminisme 3, gender diversiteit in islamitische landen. Gender diversiteit heeft altijd en overal bestaan, en deze aflevering had Alex de kans om Nihâl te spreken over gender diversiteit in de geschiedenis, voornamelijk gender diversiteit in islamitische landen rondom het Arabisch schiereiland en west Azië.
Luister hier, of link door naar jouw podcast platform: https://onderstroom.red/alle-afleveringen/feminsme-3-genderdiversiteit-i...
Alex en Nihâl praten over waarom het belangrijk is om voorbeelden te geven van gender diversiteit in de premoderne tijd. Er is zoveel misinformatie een rechtse propaganda die alles rond niet binaire genders voorstelt als een soort nieuwerwetse frats die mensen wordt opgelegd, dat het goed is om daar direct een weerwoord op te hebben.
Daarom vertelt Nihâl in deze aflevering over enkele gedocumenteerde vormen van gender diversiteit in islamitische landen in de pre-moderne geschiedenis, en specifiek in landen rondom het Arabisch schiereiland en west Azië.
Daarbij behandelt hen historisch onderzoek dat een aantal uitingen van non-binaire genderidentiteit beschrijft, maar gaat ze ook in op genderdiversiteit in de Koran. We zien dat niet alle ruimte die voor non-binaire genders bestaat, altijd heel bevrijdend hoeft te zijn, maar dat er de geschiedenis op dit vlak ook zeker niet alleen maar uit negativiteit, ontkenning en onderdrukking bestaat.
Later gaan we in op de opkomst van repressieve normen en wetgeving rond gender en seksualiteit, hun mogelijke relatie met Europees kolonialisme en dat vanuit de Verenigde Staten.
We raken enigszins aan de huidige situatie, waar het ruimte voor transgender mensen aangaat. We gaan hier niet diep in op de heftige vervolging van LHBTIAIQ+ groepen in verschillende conservatieve islamitische landen vandaag de dag. Mogelijk komt dit in een volgende aflevering in deze reeks. Wel hebben we het over de ruimte die sommige Moslims (zoals Nihâl zelf) juist in de koran zien voor feminisme en bevrijding. Dit is ook een harde politieke strijd. Ook in de islamistische wereld zien we sterke conservatieve machtsblokken en bewegingen, net zoals we dat zien onder Christelijke groepen en onder allerlei seculieren.
Uiteindelijk pakt Nihâl de kans om het ook te hebben over Palestina, en de pogingen die het Israelisch propagadaapparaat doet om de bezetting, vernietiging, massamoorden en genocide in Palestina te pinkwashen. Dat doet de Israelische staat en door deze te presenteren als iets dat goed is voor LHBTAIQ+ gemeenschappen en acceptatie in de regio. Dit klopt niet, en Israel is zelf ook een ultraconservatief land waar de situatie van queer mensen hard achteruit gaat.