Op dierendag sta ik er graag bij stil dat mensen ook dieren zijn, en dat waarvan we denken dat het typisch menselijk is ook bij dieren te zien is.
Ook is het zo dat dat mensen zich vaak "als beesten" gedragen, naar elkaar en naar andere dieren. Het verschil is dat we dat op grootschalige, technologisch ontwikkelde manier doen. Een chimpansee vermoordt wel eens een andere chimpansee. Maar ze doet dat niet met een drone bestuurd vanaf de andere kant van de wereld, en geen enkele chimpansee kan een allesvernietigende kernoorlog ontketenen. Veel dieren eten andere dieren op en mieren doen aan een soort landbouw, maar de bio-industrie is toch wel echt van een andere orde. Zowel de schaal als wat we er in doen is onmenselijk, maar tegelijkertijd ook niet beestachtig. Het is iets anders.
Zo is bij meerdere diersoorten vastgesteld dat ze gereedschap gebruiken, een taal hebben en/of diepe liefde voor elkaar kennen. Sterker nog, verschillende dieren zoals orka's hebben hersenen die vanuit sommige opzichten meer ontwikkeld zijn dan de onze. En hoe bonobo's reageren als ze een groep vreemde bonobo's ontmoeten, is een 'menselijkheid' waarvan we op dit moment alleen maar kunnen dromen.
Dus laten we op dierendag realiseren dat we ook dieren zijn. Dat we niet zo uniek zijn als we vaak denken, niet per definite meer (of minder) ontwikkeld zijn, maar gewoon anders. Dat we veel van dieren kunnen leren, als we er maar voor open staan. Dat valt ook te zien in de diepe connecties die we met dieren aan kunnen gaan. Die veel mensen hebben met honden en katten, maar die we allemaal zouden kunnen hebben met veel meer dieren op deze planeet. Een connectie die we alleen maar weer kunnen opbouwen vanuit een respect voor al het dierlijk leven. Vanuit een samen-leven. Want net als dat wij dieren zijn, zijn dieren ook mensen.
Ja ok, niet echt. Maar toch ook wel.