Waarom ruïneert het coronavirus de Verenigde Staten van Amerika?
De autoriteiten van Spanje, Italië, Frankrijk en vooral Duitsland zijn erin geslaagd het aantal corona-geïnfecteerden en sterfgevallen drastisch te verminderen. In Azië is het beeld hetzelfde. In Japan zijn tijdens de hele pandemie minder dan 1.000 mensen gestorven. In Zuid-Korea minder dan 300. In Vietnam is helemaal geen enkel officieel sterfgeval geregistreerd. Ondertussen liep het coronavirus in het rijkste land ter wereld – de Verenigde Staten – uit de hand. 148 duizend doden en 4 miljoen 339 duizend zieken.
Elke dag groeit het aantal geïnfecteerden met tussen de 60 en 70 duizend personen. Wat was de reden dat Amerika het virus niet kon stoppen? Waarschijnlijk zijn de droevige lessen van de Verenigde Staten belangrijk voor andere landen van de wereld om te leren, de fouten van de Amerikanen niet te herhalen.
Volgens de het Amerikaans dagblad de Washington Post zijn de belangrijkste redenen voor deze ongekende crisis de verlamming van de regering, haar politiek gebrekkig functioneren, ontoereikende financiering van de gezondheidszorg en een politiek gemotiveerde strategie om het land te ‘openen’ met de hoop dat het virus zich zou terugtrekken, wat niet is gebeurd, in tegenstelling tot voorspellingen van experts.
De algemene consensus is nu dat Donald Trump de verkiezingen zou kunnen verliezen, voornamelijk vanwege de negatieve houding van Amerikanen tegenover zijn maatregelen om de pandemie te overwinnen.
In de laatste peiling van ABC News / Washington Post was slechts 34 procent van de Amerikaanse burgers tevreden met de strijd van Trump tegen het coronavirus, terwijl 54 procent de strategie van Joe Biden ondersteunt. Het is natuurlijk moeilijk om de inspanningen te vergelijken met die van een kandidaat van de Democratische Partij, die vanuit de kelder van zijn huis medeburgers eenvoudige adviezen geeft om te overleven: ‘maskers dragen en afstand houden’ en die van President Trump, die volledig verantwoordelijk is voor de situatie in het land. Maar desalniettemin is het duidelijk dat Trump onaanvaardbare fouten heeft gemaakt, vanaf het begin het gevaar van een pandemie heeft onderschat en niet alle nodige maatregelen nam om het land te beschermen en vervolgens wanhopig de staatsautoriteiten aanspoorde om snel terug te keren naar het ‘normale leven’.
Deze strategie is begrijpelijk: de Amerikaanse economie is in aan het storten en ontneemt daarmee Trump bij de verkiezingen zijn troef. De kiezers waren daarnaast niet ingenomen met het feit dat hun leider zijn persoonlijke belangen, met gespeelde bezorgdheid voor het welzijn van de burgers, boven de belangen van het redden van hun levens stelde. Maar deze houding – de economie boven alles – wordt bovenal overgenomen door de Staten van het land die door de Republikeinen worden geregeerd. Als gevolg hiervan zijn er conflicten die in elk ander land ondenkbaar zouden zijn. (De enige uitzondering is Brazilië, dat niet per ongeluk op de tweede plaats staat op de lijst verspreiding van het coronavirus.)
De heropleving van de aantallen besmettingen met het coronavirus, eerder deze week, dwong de autoriteiten de plannen in zeven staten – Florida (hier is de situatie het meest dramatisch), Georgia, Nevada, Kentucky, North Dakota, Arkansas en Montana om restaurants en bars, zwembaden en concertzalen te heropenen, terug te schroeven. De dichtstbevolkte staat nabij de hoofdstad van het land, Maryland, heeft ook haar ‘openingsplannen’ herzien. Kentucky legde opnieuw beperkingen op voor bijeenkomsten. Bij de meeste universiteiten in Atlanta, in het zuiden van het land, werd besloten om in de herfst alleen online lessen te geven. In Chicago zijn de buitensporten opnieuw beperkt en de meeste kapperszaken gesloten.
Waarvoor de belangrijkste epidemioloog van het land, Anthony Fauci, waarschuwde, is gebeurd: Amerika is teruggekeerd wat betreft de mate van verspreiding van het coronavirus tot waar het in april van dit jaar was. En als er geen effectieve maatregelen worden genomen, zal het aantal doden eind juli meer dan 150 duizend bedragen. Maar de gepolitiseerde strijd tegen het coronavirus in een verdeeld land komt bovenop een ‘culturele beweging’, zoals de politiek-correcte media Amerika’s raciale onrust noemen. De protestdeelnemers die het hele land overspoelden, konden niet weten dat ze het coronavirus verder zouden aanwakkeren, is iets wat democratische partijleden zeggen om het recht van zwarten op rellen te verdedigen.
En de woede onder de zwarten wordt versterkt door het feit dat er onder hen meer slachtoffers van de pandemie zijn dan onder blanken. Een voorbeeld is de noordelijke staat Maine, zwarten vormen slechts 2 procent van de bevolking daar en van de 3600 mensen in die staat die het coronavirus onder de leden dragen, zijn er 836 zwart, oftewel bijna een kwart. We zijn tweemaal het slachtoffer door deze pandemie – het virus zelf en systemisch racisme – valt te horen, deze woorden worden herhaald door hun bloedbroeders in andere staten. Van alles wordt echter samengebracht onder dit ‘systemisch racisme’, inclusief vervuiling door uitlaatgassen in het milieu. In Maine trouwens, waar geen zwarte getto’s zijn zoals in New York of Atlanta, zijn zwarten werkzaam en hebben ze toegang tot gesubsidieerde bronnen als de medische zorg.
Dientengevolge geven alle bovengenoemde factoren een zeer somber beeld over de aanpak en verloop van het coronavirus in Amerika en zijn geen reden tot optimisme. Het belangrijkste is te onthouden dat het Amerikaanse politieke systeem faalt, hoewel beroemd om zijn kracht en stabiliteit, er is geen hoop op radicale veranderingen, ongeacht wie de presidentsverkiezingen in november van dit jaar wint.