La propagande de l'information est l'information de la propagande...
L'information n'est qu'information
Elle n'est ni masse ni énergie
Cependant, l'objectivité n'est qu'un leurre
Les subjectivités sont des pleurs
Tout est de la propagande
Pour telle ou telle bande
Mafieuse, financière, politique
Toute radio, toute télévision, n'est la voix
Que de ses valets et maîtres, sans loi
Nous sommes tous et toutes partiaux
Nous voulons propager nos idéaux
Comme nos rivales et rivaux
C' est la télévision fasciste ou stalinienne
C'est le costume langue de bois
C'est la radio que parraine
Des hommes et femmes, sans autre foi
Que l'argent roi
Tout est étudié à la virgule près
Il s'agit de bien travestir les faits
C'est Staline et Hitler en concubinage
C'est le capitalisme qui nage
Pour administrer tous les naufrages
Certes, l'objectivité n'existe pas
C'est entendu, la lucidité n'existe pas
Ce sont des inventions
Ce sont des divagations
Pourtant, tant que nous aurons
Quelque chose à perdre
Et pas tout à gagner
Rien ne changera jamais
Sa petite famille à nourrir
Ses enfants à chérir
Son train de vie à maintenir
Il faut bien manger
Il faut bien se vêtir
Il faut bien se loger
Il faut bien se chauffer
Il faut bien se soigner
Et tout devient de la propagande
Il faut défendre sa petite bande
Oh!cela n'est pas pour l'humanité entière
Mais juste pour son propre frère
Cela aurait été pourtant chouette
De toujours faire la fête
Du corps, de l'esprit, sans aucune frontière
Ne plus travailler qu'une heure par jour
Et le reste du temps, nous faire la cour
Barbier, ouvrier, postier, tour à tour
Tout pouvant s'apprendre
Du jour au lendemain
Et plus de temps à perdre
Dans les arts aliénés
Peinture, écriture, cinéma
Il y aurait tant à vivre
Tant de retard à rattraper
Et donc plus le temps, pour cela
Tous les arts figés, pétrifiés, sublimés
Peinture, écriture, cinéma, quel beau caca!
Le temps de la vie
Verra disparaître les maladies
Le temps de la vie
Verra s'évaporer crimes et délits
Le temps de la vie
Verra se dissoudre les arts finis
Le temps de la vie
Sera l'art vécu, infini
Sans aucune représentation
Sans aucune ostentation
Sans aucune représentation
Sans aucune prison
Sans aucune propagande information
Nous ne voulons plus les musées
Nous voulons enfin nous amuser
Mais tant que nous aurons
Quelque chose à perdre
Et pas tout à gagner
Rien ne changera jamais
Et au fond
De la liberté, nous ne voulions
De la fraternité, nous ne désirions
De l'égalité, nous abhorrions
Patrice Faubert (2012) pouète, puète, peuète, paraphysicien,Pat dit l'invité sur "hiway.fr"
De informatie is slechts informatie
Zij is noch massa noch energie
Nochtans is de objectiviteit slechts leurre
De subjectiviteit is pleurs
Alle is van de propaganda
Voor dit of dat reep
Mafiosa, financieel, politiek
Elke radio, elke televisie, zijn niet de stem
Dat van zijn bedienden en meesters, zonder wet
Wij zijn allemaal en helemaal partijdig
Wij willen onze idealen propageren
Als onze rivalen en rivalen
Het is de fascistische of stalinistische televisie
Het is het kostuum taal van hout
Het is de radio die ondersteunt
Mannen en vrouwen, zonder ander vertrouwen
Dat het geld koning
Alle dichtbij aan de komma wordt bestudeerd
Het gaat erom de feiten te vermommen
Het is Stalin en Hitler in concubinage
Het is het kapitalisme dat zwemt
Om alle schipbreuken te besturen
Weliswaar bestaat de objectiviteit niet
Het wordt gehoord, de helderheid bestaat niet
Het zijn uitvindingen
Het zijn een onzinnig gepraat
Nochtans zolang wij zullen hebben
Iets om te verliezen
En niet erg om te winnen
Niets zal nooit veranderen
Zijn kleine te voeden familie
Zijn lief te hebben kinderen
Zijn te handhaven levenswijze
Men moet goed eten
Men moet goed zich kleden
Men moet goed zich plaatsen
Men moet goed zich verwarmen
Men moet goed zich verzorgen
En alles wordt van de propaganda
Men moet zijn kleine reep verdedigen
Oh! dat is niet voor de gehele mensheid
Maar net voor zijn eigen broer
Dat zou nochtans uil geweest zijn
Om het feest altijd te doen
Van het lichaam, van de geest, zonder enige grens
Slechts nog een uur per dag werken
En de rest van de tijd, ons het hof doen
Barbier, arbeider, postbeambte, beurtelings
Alles die kan zich leren
Van de ene dag op de andere
En meer te verliezen tijd
In de prijsgegeven kunsten
Verf, schrift, bioscoop
Er zou zoveel zijn om te leven
Een zolang in te halen achterstand
En dus meer tijd, daarvoor
Alle vaste kunsten, versteend, gesublimeerd
Verf, schrift, bioscoop, wat een mooie caca!
De tijd van het leven
Zie de ziektes te verdwijnen
De tijd van het leven
Zie misdaden en zich delicten te verdampen
De tijd van het leven
Zie de beëindigde zich kunsten te ontbinden
De tijd van het leven
Zal de geleefde kunst zijn, oneindig
Zonder enige vertegenwoordiging
Zonder enig vertoon
Zonder enige vertegenwoordiging
Zonder enige gevangenis
Zonder enige propaganda informatie
Wij willen de musea niet meer
Wij willen ons tenslotte amuseren
Maar zolang wij zullen hebben
Iets om te verliezen
En niet erg om te winnen
Niets zal nooit veranderen
En het in wezen
Van de vrijheid, wilden wij niet
Van de broederschap, verlangden naar wij niet
Van de gelijkheid, verafschuwden wij
Patrice Faubert (2012) pouète, puète, peuète, paraphysicien, Pat zegt de gast over „hiway.fr“