--
Soul Brother in kerstsfeer.
De Oude Dag is aan de horizon. Die oude zieke mensen afhankelijk van
vaak onvoldoende overheidshulp “ thuiszorg “. Ik zie ze. In hun heel kleine
sociale huur woninkje slaapkamertje aan de straat. Je hoeft maar je arm uit te steken
om op het raampje er van te kloppen dan wel te rammen. Dat gebeurd dan ook door kinderen zo zie ik. Met rellen voor de deur . Tieners zo zie ik wel veertien zestien tel ik er
vele met een smartphone in hun handen. Kleine mager ventjes en enkele langen
capuchon over het hoofd getrokken. Waar komen die allemaal zo snel vandaan.
Een van de tieners word afgevoerd door de politie. Er word geroepen geschreeuwd. “Punkkop “ hoor ik roepen. Ik sta voor het raam toe te kijken.
De Oude Dag is aan de horizon. Wat staat mij te wachten in de probleem wijk
in de “ achterbuurt “. Wat gaat er gebeuren als ik voor hulp aan klop bij de buren ?
Daar heb ik geen goede hoop. De sfeer is hier vijandig hoe wel een een of twee groeten me .
De rest niet. Soul Brother. Als de pleuris werkelijk uit breekt ? Met mijn No borders no nations stop deportations sticker op mijn kliko die ik zeer gedisciplineerd een keer per twee weken
aan de stoeprand zet. Hier woont een Soul Brother sla mij alsjeblieft over hoe wel je dat tot
nu toe niet hebt gedaan. “ Homo ! “ “ Mietje ! “ . Daar zijn bruin en wit dan toch wel weer eensgezind. Wat er verder nog word geroepen. Ik maak een samenvatting in mijn hoofd. Ach ik herhaal het maar niet hier. Of ik werkelijk oud word ? Valt nog te bezien in de achterbuurt. De politie kan ik wel vergeten. Heeft het te druk. Bovendien is het heel goed mogelijk dat ik in een politie wagen verdwijn in plaats van mijn aanvallers. Weer een kerst alleen . De zoveelste. Dus dat veranderd niet ik was immers al alleen . Groeten uit de achterbuurt van een Soul Brother.