Wanneer: 06/08/2016 - 18:08
We hebben onze eerste overwinning binnen! Jiko heeft een substantiële compensatie van zijn ex-baas gekregen. Na een stevig bezoek van een Vloerwerk-delegatie gooide hij al de handdoek in de ring. Precies drie weken nadat Jiko op staande voet was ontslagen was alles al rond. We hadden zo’n snelle overwinning niet verwacht, dus we waren al begonnen aan onze campagnestrategie en hadden al een actievergadering belegt. Die vergadering hebben we maar veranderd in een feestje!
[full english version below at this link: http://www.vloerwerk.org/jiko-vloerwerk-winnen-ontslagvergoeding/ ]
Door Vloerwerk en Jiko
Het grootste deel van het afgelopen jaar zijn we bezig geweest onszelf op te richten en onszelf bekend te maken. Dat wil niet zeggen dat Jiko de eerste was die contact met ons opnam. Twee gingen hem voor maar beide haakten af vanwege persoonlijke redenen. Jiko’s campagne was dus onze eerste: dit succes, meteen aan het begin, laat zien dat Vloerwerk meer is dan alleen leuke ideeën en beloftes. Het laat de waarde zien van solidariteit, ideeën en ervaringen uitwisselen, en directe actie ondernemen: als we dit doen kunnen we een vuist maken. Ondertussen moeten we dit succes niet naar ons bol laten stijgen maar bij het plan blijven: geduld hebben, en met zorg en beleid voortgaan.
Voor wie de introductie heeft gemist: hier is het interview met Jiko: http://www.vloerwerk.org/verhaal-uit-de-amsterdamse-horeca/
Babbelen met de baas
Nadat het onverwachte ontslag van Jiko ons ter oren was gekomen hebben wij twee keer Jiko begeleid naar zijn baas, als ‘een vriend die meekwam’. Tijdens deze gesprekken boden we Jiko de nodige morele ondersteuning, brachten we naar voren dat iets van compensatie voor het ontslag aan de orde was en wezen we op de ‘fouten’ in de administratie van het restaurant. Tijdens het eerste gesprek ontweek B. dit alles, en ging hij zelfs in de aanval met beledigingen van en leugens over Jiko. Zo zou hij helemaal geen kok zijn, maar afwasser. Hoe B. dan een restaurant kon runnen met op sommige avonden twee afwassers en geen koks, kon hij ook niet uitleggen. Het is B. niet gelukt om ons te provoceren: we bleven kalm en beleefd, en we volhardden in onze punten.
Hoe anders was de houding van B. in het daaropvolgende gesprek! Nu was Jiko opeens wel een kok, kreeg hij complimentjes over hoe goed en schoon hij altijd zijn werk had gedaan, en B. sprak hem aan met “vriend.” Had hij misschien door dat hij niet zo snel van Jiko af kon komen? Toch probeerde B. er nog relatief makkelijk vanaf te komen. Hij wist dat Jiko platzak was, dus probeerde hij hem af te kopen met een schamele 500 euro. Jiko wilde hem ook eigenlijk nooit meer zien en verder met z’n leven. Het is een gevoel dat veel mensen zullen herkennen, en er nog meer zullen begrijpen. Een gevoel dat voor een groot deel voortkomt uit het idee dat je machteloos bent. Dat B. geld aanbood was voor ons een teken: hij wist dat hij in de problemen zat en wij konden hier iets uitslepen.
Geef jezelf niet de schuld, Jiko.
We zijn niet alwetend en strijdbaar uit de lucht komen vallen. Tijdens deze campagne zagen we dat elkaar helpen in tijden van pech en spanning meer is dan alleen praktische kwesties oplossen. Toen we begonnen met de gesprekken was Jiko nog een slachtoffer die zichzelf de schuld gaf voor z’n sores: hij had niet door dat hij om de tuin was geleid door zijn ex-baas B. Jiko had werk en geld bitterhard nodig en B. gebruikte zijn economische overwicht op hem. Zo is het ook te begrijpen dat Jiko zo lang allerlei misstanden heeft verdragen en zelfs dacht dat het normaal was.
Tijdens de Vloerwerk-vergaderingen hebben we onze opties bekeken. Iedere aanwezige deed zijn duit in het zakje qua kennis en ervaring; we hadden elkaar ook nodig, niemand wist alles op voorhand. Jiko had nog een weifelende houding. Tijdens het vergaderen en de acties begon Jiko te snappen dat hij niet de schuldige was maar het slachtoffer. Toen besloot hij om er echt mee door te zetten en haalde hij er kracht uit. Op dat moment besloten we als Vloerwerk ook om dit echt op te pakken en begonnen we ons voor te bereiden op een campagne. We deden een interview met Jiko, dat redelijk goed gelezen is, en begonnen door het digitale en analoge papierwerk heen te spitten. Wat een zooitje had die B. er van gemaakt!
De eerste stap in onze strategie was een bezoek van een delegatie. B. verwachtte waarschijnlijk weer een soort van onderonsje met Jiko en een vriend van hem te kunnen hebben, in de hoop hem af te kunnen kopen. In plaats daarvan kwam een groep opdagen voor zijn restaurant. Sommigen bleven buiten, drie van ons gingen naar binnen. We riepen B. naar ons toe, “we willen even met je praten.” Maar de tijd van een vriendelijk gesprek lag nu achter ons. We hadden een flinke brief opgesteld waarin veel van wat B. fout had gedaan naar voren kwam. In de brief eisten we ook een flinke ontslagvergoeding.
B. probeerde ons te onderbreken maar de woordvoerder die we voor de gelegenheid hadden aangesteld praatte er gewoon overheen. Dat ging makkelijk, want B. was totaal verrast door wat er gebeurde. Op het ene moment voert hij een gesprek met Jiko en een vriend van hem, het volgende moment blijkt er een hele organisatie achter hem te staan! Na minder dan twee minuten binnen te zijn geweest vertrokken we weer. We gaven B. een aantal dagen om toe te geven, of anders kon hij acties verwachten. B. was met stomheid geslagen, en wij voelden ons fantastisch. Zelfs B. simpelweg vertellen waar het op stond, recht in z’n gezicht, voelde al als iets van een overwinning.
Niemand verwachtte dat de baas meteen toe zou geven. Maar hij belde ons al snel, en vroeg om onderhandelingen. Eenmaal aan het onderhandelen kwamen we gelijk met een uiteenzetting van de lange lijst aan onrechtmatigheden en slechte behandeling waar B. zich schuldig aan had gemaakt, en de gevolgen die dit voor Jiko had. Een verhitte discussie volgde. Toen leek hij opeens wat toe te geven, waarop Jiko zelf de uiteindelijke deal sloot. Jiko was erg blij, en wij natuurlijk ook. Een paar dagen later zijn we samen met B. nog naar de bank gegaan, waar hij onder onze ogen het geld overmaakte.
Tijdens deze campagne hebben we de rollen omgedraaid tussen Jiko en B.: niet langer werd de werker gesold door de baas; in plaats daarvan stond hij fier overeind, eiste en kreeg waar hij recht op had. Wat begon met het realiseren dat hij niet de schuldige was groeide door in het terugwinnen van trots. Jiko gooide zo wat hij zelf de ‘mentale slavernij’ noemde van zich af.
Word jij onze ‘volgende Jiko’?
We hebben van deze campagne genoten. We wonnen en we weten dat we opnieuw kunnen winnen. We willen meer acties doen. We weten dat er in onze regio veel mensen zijn als Jiko, en nog heel veel meer met andere problemen op hun werk. We hopen dat dit verhaal hen hoop en kracht geeft, en dat ze de moed zullen hebben het niet te pikken. Er voor te gaan, net als Jiko. Wij staan in ieder geval voor je klaar. Want heb je problemen op je werk? Alleen samen sta je sterk!
Woon je in of bij Amsterdam en heb je problemen op je werk? Of wil je meedoen aan dit project en je daarmee ook verzekeren mocht je in de toekomst in de problemen raken? Neem dan contact met ons op via www.vloerwerk.org of info@vloerwerk.org . We zijn ook op Facebook te vinden: https://www.facebook.com/vloerwerk/ .
Tags: actie Overwinning vloerwerk