De dodelijke trots van Rutte
Rutte is trots op de deal met Turkije. Het is maar waar je trots op wilt zijn. Turkije schiet aan de grens met Syrie voortdurend vluchtelingen dood, sluit hen op in kampen, sluit journalisten op en slacht Koerden af.
Over de deal met Turkije presteert Rutte het te beweren dat “zonder die afspraken nog steeds honderd mensen per maand op zee zouden omkomen”. Maar wat iedereen kon zien aankomen, gebeurt nu. Door de deal met Turkije kiezen weer meer vluchtelingen voor de gevaarlijke bootovertocht vanaf Libie, en daar vallen nu weer meer doden. Maar Rutte, die is er trots op. Trots op het feit dat hij de vluchtelingen opnieuw de handen van misdadige mensensmokkelaars in jaagt, nu een ander stuk zee op.
Artsen zonder Grenzen neemt geen geld maar aan van Fort Europa. Een arts op het reddingsschip Aquarius vat de houding van de Europese Natiestaten alsvolgt samen: “Wordt maar visvoer”. En nog steeds is Rutte trots op het resultaat van een half jaar Nederlands EU voorzitterschap, met als laatste verdienste de oprichting van de nieuwe Europese grenswacht die Frontex gaat vervangen, eveneens tot grote tevredenheid van Klaas Dijkhoff.
Meer geld, meer bevoegdheden. En dus: meer controle, meer registratie, meer vluchtelingen die tot visvoer worden veroordeeld. Wie het nog over land probeert via de zogenaamde Balkanroute riskeert bovendien wegens 'illegaal' grens passeren tot lange gevangenisstraffen te worden veroordeeld in Hongarije. Dat is, als je al niet vermoord bent op de weg daarheen. Maar Rutte, die is er trots op dat het vluchtelingen zo moeilijk wordt gemaakt dat ze steeds meer gevaar lopen.
Met een man als Rutte heb je geen fascist als Wilders meer nodig. We hebben 'onze' Mark en kornuiten als Samsom, Zijlstra, Van Der Steur en Dijkhoff al. Ook een Edwin Wagensveld van “geweldloos” neo-nazi/bezorgde-burgers-Pegida die bij wijze van zomervakantie op vluchtelingen jaagt in Bulgarije is met Rutte en zijn nieuwe grenswacht eigenlijk overbodig. Je kunt maar een hobby hebben. Moge hij in de nachtelijke uren door geweervuur van de Europese grenswacht die denkt dat hij een vluchteling is maar spoedig om het leven komen. En vice versa.
Rutte is trots. Hij zal vast ook trots zijn op de dood van Hashim Gmal, een van de strijders van Wij Zijn Hier, die de hele March for Freedom meeliep in 2014, van Straatsburg naar Brussel. Hij verdronk niet in de Middelandse Zee. Nee, hij verdronk in procedures, in de maalmachine van Fort Europa. Hij verdronk in wanhoop en tenslotte in het water dat hij inliep. Maar vluchtelingen moeten nu eenmaal worden tegengehouden, ontmoedigd en gedeporteerd. Vluchtelingen mogen hier nu eenmaal niet zijn. Vluchtelingenlevens tellen nu eenmaal niet. Wees er maar trots op. Nu eenmaal en andermaal.
Rutte is trots. Hij zal vast ook trots zijn op het harde werk van Rhodia Maas, directeur van de Dienst Terreur en Verrek, die het zo moeilijk heeft met het deporteren van vluchtelingen. Gut, wat is haar werk toch lastig geworden ondanks de grotere bevoegdheden om mensen zonder tussenkomst van een rechter zelf te mogen opsluiten. Ze beklaagde zich erover in de Telegrof, ook nu weer fout in de oorlog. De oorlog tegen vluchtelingen, welteverstaan. Maar: “tegelijkertijd ziet Maas dat het haar organisatie steeds beter lukt om illegalen te overtuigen om zelf terug te gaan”. Daarmee wordt gedoeld op de stelselmatige intimidatie door de ambteneren van mevrouw Maas, en op het gedwongen leven op straat of in de gezinslocaties en detentiecentra dat mensen murw moet maken. Het leven dat Hashim Gmal de dood in joeg. Maar Rutte, die is er trots op.
De trots van Rutte is dodelijk. Het beleid van de EU is dodelijk. En de machine dendert voort. Om meer deportaties mogelijk te maken wil de Europese commissie overgaan tot chantage van landen in Afrika: het niet terugnemen van gedeporteerden leidt dan tot strafkortingen op wat ze nog durven te noemen: “ontwikkelingshulp”. Dat moet het werk van Rhodia Maas weer makkelijker maken.
Voor al dit beleid is elke minister, elke politicus, elke ambtenaar die eraan meewerkt verantwoordelijk. Voor Neederland staat Rutte aan het roer van dit schijnbaar onzinkbare schip op ramkoers. Herinnert u zich deze nog? Rita Verdonks “recht door zee” en “trots op Neederland”? Verdonk was degene die de Dienst Terreur en Verrek oprichtte en daartoe destijds Rhodia Maas aan het werk zette. De deportatiedienst werd in januari 2007 een feit. Dat was nog maar het begin. Maar wie er ook de scepter zwaait, allen zijn het massamoordenaars die andere massamoordenaars de mensen leveren om handel mee te drijven. De vluchteling als ping-pong bal waarvan de Europese wapenindustrie nog wel het meeste profiteert, getuige het rapport Border Wars dat deze week uitkwam van de campagne tegen de wapenhandel. Dat je dan ook nog fascist annex bevriend staatshoofd Erdogan vluchtelingen voor je laat tegenhouden door ze op te sluiten en dood te laten schieten, is opdracht geven tot moord. En toch... Rutte is er trots op. Hij is er eentje in een lange rij van massamoordenaars die overal mee wegkomen en die zelf straffen mag laten uitdelen aan wie hem voor de voeten loopt. Maar wie roept deze moordenaar effectief een halt toe?
Joke Kaviaar, 6 juli 2016