IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Onderstaande tekst is een vertaling van “A challenge for the left and the movement in whole Europe”, uitgebracht door Reinform en te vinden via http://www.reinform.nl/?p=8118

Op 5 juli verhief de bevolking van Griekenland trots haar stem tegen de machtige alliantie van binnenlandse en buitenlandse economische elites en hun medestanders: de Europese Unie, de Europese Centrale Bank, het Internationaal Monetair Fonds en de Griekse en buitenlandse media die de bevolking bedreigden met een ramp in het geval van een NEE-stem. Dit was de tweede keer binnen zes maanden - de eerste keer was de verkiezing van een linkse regering op 25 januari - dat de Griekse bevolking met succes haar koppige tegenstand liet horen tegen het austeriaanse - op austeriteit gebaseerde, oftewel op bezuinigingen gerichte - beleid en haar vertegenwoordigers. Deze keer vond deze uiting van de wil van het volk plaats in een context van chantage door de ECB en de EU, die de banken tot sluiting hebben gedwongen, wat heeft geleid tot een stagnatie van de Griekse economie.

De uitgesproken beslissing van het volk is niet gerespecteerd door de Griekse overheid en de EU. Op 13 juli werd er een nieuw bezuiningingsovereenkomst bereikt door de Eurogroep, dat als doel heeft de Griekse bevolking te vernederen en naar een volledige economische en sociale ramp te leiden. Het doel van deze overeenkomst is niet het oplossen van enig financieel probleem, maar het hard straffen van de Griekse bevolking, die uitdagend en succesvol de door bezuinigingsdrang gedreven maatregelen tegenwerkte.

Deze laatste overeenkomst van de Eurogroep laat alle twijfel over de aard van het huidige Europese project verdwijnen. De EU en haar instituten zijn niet neutraal, en hebben niet als doel het behouden en beschermen van het welzijn van de Europese bevolking. Nadat de Europese banken werden gered door het neppe herstructureren van de schulden in 2012, probeert de EU nu de Griekse bevolking te vernietigen door middel van economische wapens. Tegelijkertijd steekt de EU haar inspanningen om de corrupte Griekse elite haar macht te laten behouden niet onder stoelen of banken. Dit is waarom ze zeer fel maatregelen eisten die vooral de arme Grieken raken (zoals het verlagen van de pensioenen en het liberaliseren van huisuitzettingen), maar ze enkel vage verplichtingen inhielden aan de rijken.

De uitkomst van deze 6 maanden van onderhandelingen in de vorm van deze overeenkomst laat ook zien dat er geen progressieve hervormingen mogelijk zijn binnen de structuur van de EU. De onderhandelingsstrategie van de Griekse overheid, dat als doel had de EU en haar instituties richting een meer sociaal georiënteerde aanpak te sturen, is zonder twijfel mislukt. Zelfs het milde Keynseniaanse economische programma dat in eerste instantie door de Griekse overheid werd gepresenteerd werd ontvangen met felle kritiek vanuit de EU en haar instituties. Geconfronteerd met deze situatie heeft de Griekse regering gekozen om volledig om te slaan richting het implementeren van strenge austeriaanse maatregelen, die een ramp zullen zijn voor de Griekse bevolking. Dit in tegenstelling tot het maken van de moeilijke maar dappere keuze om te breken met de Troika. Wat de Griekse bevolking nodig heeft is noch de Grexit die past binnen de austeriaanse maatregelen die Schauble voor zich ziet, noch een soortgelijke Grexit die delen van de Griekse elite voor zich zien, om hun eigen macht en geld te behouden. Beide zullen in meer wanhoop en leiden voor de bevolking resulteren. De Griekse bevolking heeft een ander perspectief nodig, een perspectief van economische en sociale ontwikkelingen gebaseerd op directe democratie, sociale gelijkheid en sociale gerechtigheid. Dit perspectief is duidelijk niet verenigbaar met de huidige verstikkende neo-liberale en ondemocratische omgeving van de Eurozone en de Europese Unie.

Het is tijd om ons leven in onze eigen handen te nemen

Het is nu duidelijk dat alleen actieve betrokkenheid van de bevolking een verschil kan maken. In het open klassenconflict dat de bevolking tegenover zich ziet kan verandering alleen komen als we ons leven in eigen handen nemen. Het is wederom duidelijk geworden dat mensen geen "wijze leider" of reddende partij als oplossing moeten verwachten. Er kan alleen een oplossing bereikt worden met een beslissende strijd tegen de neoliberale aanval die de bevolking bedreigt, daar waar ze leven, werken en studeren. Dit is de enige manier om de terreurcampagnes van de media en de elite te neutraliseren, en om te voorkomen dat de strijd verraden wordt door "redders".

Een beslissende breuk met oude en nieuwe bezuinigingsmaatregelen, de politieke vertegenwoordigers, en de economische elites die daarvan profiteren is nodig. Dit soort breuk zou alle aspecten van het organiseren van een economisch en politiek systeem moeten aanpakken.

De implementatie van de nieuwe austeriteitsovereenkomst betekent dat veel mensen geen toegang zullen hebben tot basisdiensten zoals woonruimte, voedsel en gezondheidszorg. Noch de huidige overheid, noch de corrupte elite kunnen of willen de economie op een pad zetten van duurzame groei die de behoeftes van het volk bevredigt. Gebaseerd op bestaande en nieuwe grassroots economische initiatieven zou de bevolking zoveel mogelijk de productie en distributie van basisgoederen over moeten nemen. Het doel moet in eerste instantie zijn het benaderen van autarkie, oftewel zelfvoorziening. Daarna moet er een coherent plan gemaakt worden voor duurzame economische groei.

Geen enkel economisch alternatief kan gebouwd worden binnen de huidige status van het banksysteem. De EU en de ECB zouden beroofd moeten worden van hun vermogen om de Griekse economie te wurgen door middel van het beperken van de liquiditeit. Dit kan alleen maar bereikt worden door middel van nationalisatie van de banken, inclusief de Griekse centrale bank. Dit zou vergezeld moeten gaan met het instellen van kapitaalcontrole die de uitvloei van geld naar andere landen (wat gedaan wordt door rijke mensen) onmogelijk maakt. Niet het verminderen van de mogelijkheid van gepensioneerden om in hun behoeftes te kunnen voorzien, of het verminderen van de mogelijkheid van kleine bedrijven in hoe ze nu opereren. Het genationaliseerde banksysteem moet de taak krijgen om publieke en gemeenschappelijke investeringen te financieren, die een duurzame economische groei mogelijk maken.

Het ondersteunen en helpen van mensen in nood zou niet eens een keuze moeten zijn in onze maatschappij. Solidariteit is ons wapen. Het nieuwe austeriaanse memorandum zal leiden tot meer daklozen, meer werklozen en meer armoede. Mensen zouden lokale en nationale initiatieven moeten organiseren die huisuitzettingen voorkomen, individuele en collectieve ontslagen bevechten en steun voor mensen in nood genereren. Lokale vakbonden en grassroots initiatieven moeten hierin de leiding nemen. Solidariteit is ons wapen. We moeten een basisinkomen en toegang tot basisgoederen en -diensten voor iedereen in de buurt, het dorp of de stad bereiken.

Het beschermen van democratie is een grote uitdaging. De nieuwe austeriaanse maatregelen kunnen alleen maar ingevoerd worden binnen een context van terreur en absolute repressie, waarin parlementsleden wetgevingen maken met de revolver van de Troika tegen het hoofd, en waarin de ME elk protest aanvalt en uiteenslaat. Protesten moeten zich organiseren in lokale en regionale bijeenkomsten die instellingen worden die de facto de macht hebben.

Een uitdaging voor links en de beweging in heel Europa: nu is de tijd

De strijd van de Griekse bevolking tegen de EU gedreven bezuinigingsmaatregelen gaat heel Europa aan. Griekenland is het proefkonijn van de Eurozone, waar maatregelen worden getest. Maar deze maatregelen worden overal doorgevoerd: het hervormen van het belastingstelsel ter verrijking van de rijken, het langzaam aan verlagen van lonen, de flexibilisering van arbeid, de liberalisering van huisuitzettingen, het uitsluiten van grote delen van de bevolking van gezondheidszorg. Het is hoog tijd dat links, de vakbonden en de sociale bewegingen in de rest van Europa hun actieve solidariteit met de Griekse bevolking versterken, maar ook hun eigen strijd tegen de austeriaanse maatregelen in hun eigen land en Europa als geheel beginnen. Het is hoog tijd dat deze organisaties brede solidaire platforms vormen die de strijd van het Griekse volk tegen de verdraaide realiteit gepresenteerd door de media ondersteunen door het organiseren van massale protesten.

If not now, then when?

If not you and me, then who?

If not because of this coup d'état, then for which reason?

Reinform

vertaling: Pieter Graafmans