Na 4 weken zonder teken van leven van haar vader is Tamana zelf gaan zoeken
Wanneer: 04/02/2015 - 08:24
Occupy Rotterdam leerde Tamana vorig jaar kennen toen zij de hulplijn belde en de situatie rond haar vader uitlegde. Haar vader zat toen net in het Rotterdamse detentiecentrum waar hij de eerste week in de isolatiecel door bracht.
Vier weken nadat Tamana Amiri het afschuwelijke plotselinge afscheid van haar vader beleefde, na 18 jaar Nederland terug naar Afghanistan is ze afgelopen maandag zelf naar Afghanistan gevlogen om te proberen haar vader terug te vinden. Ze wil weten hoe het met haar vader is. Na vier weken had zij nog helemaal niets vernomen, geen enkel teken van leven. Met alle risico’s van dien op de koop toe is zij haar vader achterna gegaan. Een website (ikzoekmijnvader.nl) is in de lucht gegaan waar ze haar belevenissen aan haar publiek zal toevertrouwen. Een rekening voor donaties om bij te dragen in de kosten is op die site te vinden.
Feda Mohammed Amiri was al 18 jaar woonachtig in Nederland, had zelfs de eerste 5 jaar een verblijfsvergunning, zoals zijn gezin dat nog steeds heeft. Bij aanvraag van het Nederlanderschap ging het mis. De Nederlandse staat geeft niemand die voor de Afghaanse overheid heeft gewerkt gedurende de Russische bezetting een status, maar er volgt juist een ongewenstverklaring op grond van 1F.
Iedereen die tijdens de Russische bezetting voor de overheid in Afghanistan heeft gewerkt, al was je schoonmaker of vuilnisman, wordt bestempeld als oorlogsmisdadiger. Een eerlijk onderzoek naar het persoonlijke verhaal van de vluchteling wordt door de Nederlandse staat niet uitgevoerd. De vader van Tamana was 21 jaar toen hij voor de Afghaanse overheid ging werken en dat deed hij naar zijn zeggen als politieman om de mensen te helpen. Afghanistan is al vele decennia één van de meest onveilige landen ter wereld
Woensdag 4 Februari 2015
Tekst : Gert-Jan van de Vaate Foto : Tamana Amiri
Stichting 1F heeft haar vertrek maandag 2 februari 2015 als volgt wereldkundig gemaakt :
Beste lezers,
Door noodzaak en overmacht is Tamana helemaal afgereisd naar Kabul. Vandaag (2 februari 2015) is Tamana aangekomen in Afghanistan. De eerste woorden van haar waren “Ik ben bang en moe”. Om deze reden schrijven wij nu deze blog namens Tamana. Wij hopen dat er snel een oplossing komt voor de 1F-problematiek, zodat Tamana het laatste Nederlandse kind is dat voor haar vader haar leven en carrière op het spel heeft gezet.
Wat Tamana in Kabul precies gaat doen, en hoe ze de zoektocht naar haar vader gaat beginnen, is onbekend. Wel is het bekend dat Tamana door aantal kennissen eerst een rondleiding krijgt en op de hoogte wordt gebracht over hoe autoriteiten in Afghanistan werken. Hierna zal tijd ons wel leren hoe het met haar en haar vader Feda Amiri zal gaan.
Wij zouden jullie in ieder geval graag via onze website op de hoogte willen blijven houden!
Wil je Tamana ondersteunen bij haar zoektocht naar haar vader? Kijk dan op www.ikzoekmijnvader.nl