The medium is the message.
Parlementarisme en monetarisme blokkeren de verwerkelijking van het algemeen belang.
The medium is the message.
Als antwoord op de vraag “Hoe nu verder na Charlie Hebdo”, pleit in de Telegraaf een meerderheid voor 'meer blauw én militairen op straat' (Tel., 9/1). Een begrijpelijk pleidooi, alleen heeft de geschiedenis zo langzamerhand overduidelijk bewezen dat geweld niet is uit te bannen door ermee te dreigen. Dat houdt niet in dat uitbanning onmogelijk is. Integendeel! Alleen zal het beleid daarvoor op de overkoepelende leest van moreel leiderschap, geschoeid moeten worden. Met andere woorden leiderschap dat op het algemeen belang gestoeld is, in plaats van op partijpolitiek en financieel-economisch machtsdenken. En daar wringt de schoen, omdat de maatschappelijke orde die spoort met moreel leiderschap haaks staat op de heersende dictatoriale parlementaire (wie regeert dicteert) en monetaire (wie betaald bepaalt) orde.
Kortom, om de angst voor terreuraanslagen het hoofd te bieden, zullen wij ons gezamenlijk en in alle openheid sterk moeten maken voor een Brede Maatschappelijke Discussie (BMD) over het uitzichtloze parlementarisme en monetarisme. De twee -ismen waaraan – paradoxaal genoeg – het bevoegd gezag zijn goed belegde boterham en maatschappelijk aanzien te danken heeft, ten koste van het algemeen belang. Om dát via de broodnodige BMD handen en voeten te geven, is de 'vrijwillige' medewerking van de diverse media onontbeerlijk. The medium is immers the message!