Protest tegen KLM; maandag 5/1 deportatie naar Afghanistan
Wanneer: 02/01/2015 - 17:55
Protesteer met mails of telefoontjes naar de KLM tegen de aanstaande deportatie van Feda Mohammed Amiri! mediarelations@klm.com of 020-5459780, vluchtnummer KL871 op maandag 5 januari, 12:55u. Kijk onderaan het bericht voor actiemogelijkheden.
Na 18 jaar wordt de vader van een gezin waarvan allen een verblijfsvergunning hebben, komende maandag uitgezet naar Afghanistan.
(via Occupy Rotterdam)
Terwijl Tamana, de dochter des huizes, consistent alle twee de beschikbare bezoekuren per week haar vader bezoekt neemt de DT&V op de tweede dag van het nieuwe jaar plotseling het besluit haar vader uit te zetten. Een lopende procedure bij het Europese Hof is afgewezen na een looptijd van 6 jaar. Haar vader is direct naar Schiphol overgeplaatst, zijn kamer is leeggemaakt. De mede opgeslotenen nemen snel contact op met Tamana en vertellen haar het slechte nieuws. Contact met haar vader lijkt nu onmogelijk. Ze weet niet waar hij nu precies is. Tijd om afscheid van haar vader te nemen lijkt er niet meer geweest te zijn, op deze wijze komt de mededeling over haar vader hard aan. De uitzetting lijkt zich aanstaande maandag te gaan voltrekken. Haar advocaat weet ook nog niet exact waar hij is. Hij start een spoedprocedure.
De eerste week van zijn verblijf, begin november 2014, in detentiecentrum Rotterdam heeft de 54 jarige man in de isolatiecel doorgebracht. Men had hem gevraagd te tekenen voor zijn ‘vrijwillige’ uitzetting. Hij had geantwoord liever te sterven dan te tekenen om naar Afghanistan terug te keren. Het detentiecentrum meent dat de man op grond van deze uitspraken suicidaal is en plaatst hem prompt in OBS. De man wordt zo zwaar onder druk gezet alsnog te tekenen. Maar de beleving van de man is anders. Wat is zijn perspectief bij uitzetting ? In Afghanistan loopt hij groot gevaar na een afwezigheid van 18 jaar kent hij daar niemand meer. Hij is inmiddels sterk vernederlandst. Zijn gezin te zullen moeten gaan missen komt daar nog bij. Zijn leven lijkt dan over te zijn. Overmacht, woede is wat hem op zijn eerste dag in het detentiecentrum meester maakt. De man wordt op middelbare leeftijd op een matje in een kale gesloten kamer geplaatst. De OBS is niet meer dan dat. Geen stoel, tafel, bed en raam in de cel. Zeven dagen 24uur per dag in je ondergoed op een matje op de vloer en verder helemaal niets. Zijn wereld stort in.
Half november 2014 wordt Occupy benaderd door een ongeruste jonge studente, haar vader zit sinds korte tijd in het Rotterdamse detentiecentrum. Ze is ten einde raad. Onrechtvaardigheid die ze niet kan bevatten. Haar vader blijkt al 18 jaar woonachtig te zijn in Nederland, heeft een gezin, een vrouw, twee zonen (van 24 en 19 jaar) en een dochter (23 jaar). Allen zijn ze in bezit van een verblijfsvergunning behalve hij. Met zijn 54 jaar heeft hij een lang en zwaar leven opgebouwd. Wanneer Occupy hem ontmoet zien we een toegewijde vader, een vriendelijke man die niet goed weet wat hem nu allemaal nog moet overkomen. Hij was begin deze eeuw nog werkzaam in de groenvoorziening tot hem in 2006 zijn verblijfsvergunning wordt ontnomen. Hij was van 1981 tot en met 1992 werkzaam voor de politie, de KHAD, werkzaam in Afghanistan. En wegens een ambtsbericht uit 2001 komt hij daarom niet meer in aanmerking voor een verblijfsvergunning. De rest van het gezin wel, omdat zij niet werkzaam zijn geweest voor de Afghaanse politie. Zij kunnen vrijwillig met hun vader mee terugkeren naar Afghanistan wordt dan verondersteld.
Eén zoon heeft een eigen onderneming, de andere zoon doet een ICT-opleiding en de dochter doet een studie Human Resource Management. De kinderen spreken heel goed Nederlands. Het gezin is prima geintegreerd. Ook de moeder van het gezin heeft gestudeerd. Ze zijn Nederland dankbaar voor de opvang van hen als eerste generatie vluchtelingen uit Afghanistan.
Sinds afgelopen november de vader van Tamana is opgesloten in het Rotterdamse detentiecentrum staat haar leven in het geheel in het teken van haar vader. Occupy gaat met haar mee op bezoek, komt haar later tijdens andere bezoekuren weer tegen. Met haar gezondheid en met de gezondheid van haar moeder gaat het niet goed. De dreigende kans op uutzetting wordt dit gezin bijna teveel. Meerdere keren krijgt Tamana in deze periode een black out. De werkelijkheid van de aanschouwing van haar haar vader in gevangenschap treft haar rechtstreeks in haar hart. De bezoekgroep van Occupy ziet zelf hoe verscheurend en verwoestend deze realiteit keer op keer, bij elk bezoek, op de mensen inwerkt. Wie kan zich neerleggen bij de vernedering van de opsluiting en de afsluiting van de eigen familieband ?
Terwijl de minister en de voltallige Tweede Kamer met kerstreces is wordt stilletjes een nieuw gezinsdrama aan het Nederlandse asielbeleid toegevoegd.
De vluchtgegevens van de aanstaande uitzetting van de 54 jarige man uit Afghanistan zijn zojuist bekend geworden. Deze zijn :
KL 871 – Amsterdam – Delhi India 12.55.
AI 243 – Delhi india – Kabul
De werkgroep Deportatieverzet vraagt net als Occupy Rotterdam iedereen die dit leest de moeite te nemen minstens één mailtje of telefoontje te plegen. Ook kun je de Facebookpagina van KLM bezoeken en daar een reactie plaatsen. Laat KLM maar voelen wat het doet door aan deze deportatie haar medewerking te verlenen.
Gegevens KLM:
KLM NV Persvoorlichters
Corporate Communicatie
Mediarelaties (AMS/DR)
Postbus 7700
1117 ZL Luchthaven Schiphol
Tel.: +31 (0) 20 649 45 45
Fax: +31 (0) 20 648 80 92
Mail:
mediarelations@klm.com
https://www.facebook.com/KLM?ref=ts&fref=ts
KhAD was de Afgaanse staatsveiligheidsdienst verantwoordelijk voor ernstige mensenrecht schendingen tijdens de Russische bezetting.
Wikipedia:"De KhAD wordt in verband gebracht met grootschalige schending van mensenrechten in de betreffende periode, waaronder het martelen en executeren van gevangenen. Na de communistische machtsovername in 1978 die bekend werd als de Saur-Revolutie leidde het opsporen en verwijderen van politieke tegenstanders tot grootscheepse en bloedige zuiveringen. In genoemde periode zouden er zo'n 150.000 tot 200.000 Afghanen zijn gearresteerd door de KhAD/WAD op verdenking van politieke misdrijven en tijdens de ondervragingen "stelselmatig" zijn gefolterd"
Vind het overegens veel te laat om deze man met naar grote waarschijnlijkheid bloed aan zijn handen nog uit te zetten.
KhAD
http://nl.wikipedia.org/wiki/KhAD
The Dutch government has rejected a request from UN human rights experts to provide homeless migrants with food and shelter. Anna Holligan went to meet some of them.
Posted on Jan 2, 2015 by BBC World Service Radio: https://soundcloud.com/bbc-world-service/left-to-fend-for-themselves
Nederland is niet meer een tolerant en liberaal land. En ons armoedebeleid is 'verschrikkelijk'. Die internationale kritiek komt van de BBC en Verenigde Naties.
AT5 | 4 januari 2015 | 10:15 http://www.at5.nl/artikelen/139064/harde-internationale-kritiek-nederlan...
Het is zondagmiddag 4 januari 2015. Morgen wordt hun vader na 18 jaar Nederland uitgezet. Moqader en Kawah Amiri roepen voor detentiecentrum Rotterdam op hun vader terug te geven, ook namens zijn dochter Tamana Amiri. KLM : Haal Feda Mohammed Amiri van boord van vlucht KL871 van Schiphol naar India en van daaruit naar Kabul. Het vliegtuig vertrekt maandag 5 januari 2015 om 12.55uur. Laat deze man niet uitgezet worden na een verblijf van 18 jaar in Nederland. Dit gezin is heel goed geintegreerd. Werken hard, studeren hard en spreken uitstekend Nederlands. After 18 years their father is going to be deported by the Dutch State to Afghanistan.
http://youtu.be/0vqPniRloQ4
Oproep dochter Tamara aan vliegtuigpassagiers om niet te gaan zitten in het vliegtuig:
http://omroepbrabant.bbvms.com/view/default/2395161.html
Is inmiddels uitgezet.
http://www.rtvnh.nl/nieuws/157311/emotioneel-protest-op-schiphol-jullie-...
Protest op Schiphol tegen uitzetting Afghaan | 15:02 BUITENLAND
http://nos.nl/artikel/2011836-protest-op-schiphol-tegen-uitzetting-afgha...
Waarom moet een Afghaanse vader weg als zijn gezin mag blijven?
Nederland voert een rigoureus beleid tegen oorlogsmisdadigers en daarom moest Feda Amiri terug naar Afghanistan. Maar hoe bepaal je of iemand oorlogsmisdrijven heeft begaan?
Door: Toine Heijmans, Willem van Ewijk 6 januari 2015, 22:10
Nederland kan trots zijn op de manier waarop het oorlogsmisdadigers aanpakt: het 'heeft de langst bestaande en meest robuuste afdeling oorlogsmisdaden, die model kan staan voor overheden die overwegen iets dergelijks op te zetten', schreef Human Rights Watch nog vorig jaar september in het rapport The long arm of justice.
Hulde voor de manier waarop de immigratiedienst en het Openbaar Ministerie al ruim vijftien jaar werken aan een van de moeilijkste onderdelen van het asielvraagstuk: het uitzetten en veroordelen van oorlogsmisdadigers. En toch vloeiden er tranen, toen maandagmiddag vlucht KL871 vertrok van Schiphol met aan boord Feda Mohammed Amiri, die werd uitgezet naar Afghanistan vanwege mogelijke betrokkenheid bij oorlogsmisdaden. Zijn dochter Tamana opende huilend het RTL Nieuws.
'HOE MOETEN WIJ NOG LEVEN!!', stond uiteindelijk op de voor Amiri aangemaakte Facebookpagina. Zijn vrouw, zijn dochter en zijn twee zoons kregen een asielstatus en vervolgens de Nederlandse nationaliteit - maar hij moet als enige terug. Hoe zit dat?
Geen recht op verblijfsstatus
Eind 2004 slaan Teeven en zijn collega's toe: in Boskoop en in Lopik worden twee Afghanen aangehouden op verdenking van zware oorlogsmisdrijven Eind 2004 slaan Teeven en zijn collega's toe: in Boskoop en in Lopik worden twee Afghanen aangehouden op verdenking van zware oorlogsmisdrijven © ANP
Feda Amiri komt met zijn gezin in 1996 als asielzoeker naar Nederland. Hij krijgt in 1997 een verblijfsvergunning, in 2002 zelfs voor onbepaalde tijd. Het gaat mis als hij in 2004 om naturalisatie vraagt. Bij de behandeling van zijn verzoek wordt plotseling zijn status ingetrokken, op grond van een ambtsbericht van het ministerie van Buitenlandse Zaken uit 2000.
Hierin staat dat alle officieren en onderofficieren die ooit voor de communistische veiligheidsdiensten van Afghanistan hebben gewerkt, persoonlijk betrokken zijn geweest bij oorlogsmisdaden. Daardoor vallen ze onder artikel 1F van het VN-vluchtelingenverdrag, en hebben ze geen recht op een verblijfsstatus.
Hij is lang niet de eerste die dit overkomt. 'Bij ons zijn tachtig dossiers bekend', zegt Marya Yaqin, voorzitter van de Stichting 1F die opkomt voor Afghaanse vluchtelingen die onder het ambtsbericht vallen. Het geval-Amiri valt op en krijgt aandacht, vooral ook door de emotionele oproepen van zijn dochter Tamana in de lokale pers. Maar die baten niet, want Nederland is de afgelopen tien jaar streng geworden tegen vermeende oorlogsmisdadigers.
Afghaanse 'beulen'
Lees het artikel van Vrij Nederland (22 februari 1997) hier:
"Het barst hier van de Afghaanse oorlogsmisdadigers"
Begin jaren negentig verschijnen de eerste verhalen over Afghaanse 'beulen' die veilig in Nederland leefden dankzij een asielstatus. Die komen soms hun slachtoffers tegen op straat, of in asielcentra. Vrij Nederland drukt een lijst af met 35 voormalige kopstukken van het communistische regime, die onbekommerd in Nederland wonen. Veel Afghanen worden afgewezen op basis van 1F, maar mogen toch in Nederland blijven omdat ze in Afghanistan gevaar lopen. Toch duurt het nog jaren voordat justitie zich er druk om maakt.
De Nationale Ombudsman kapittelt de immigratiedienst IND in 2002 over de lakse houding. In 2003 begint het OM met een speciale afdeling die zich richt op internationale misdrijven, geholpen door een speciale politie-eenheid van dertig agenten die onderzoek doen in binnen- en buitenland. Het Openbaar Ministerie maakt drie officieren vrij om onderzoek te doen - één van hen is Fred Teeven, die nu als staatssecretaris over asielzoekers gaat.
Eind 2004 slaan Teeven en zijn collega's toe: in Boskoop en in Lopik worden twee Afghanen aangehouden op verdenking van zware oorlogsmisdrijven. Ze worden veroordeeld tot negen en twaalf jaar cel: Nederland, is de boodschap, duldt geen oorlogsmisdadigers meer.
Vermeende betrokkenheid
Hoe bepaal je dat iemand decennia geleden oorlogsmisdadiger is geweest?
Maar de vraag blijft altijd: hoe bepaal je dat iemand decennia geleden oorlogsmisdadiger is geweest?' Dat ambtsbericht is totaal niet reëel', zegt Amiri's advocaat Bart Toemen. In Nederland is nooit een poging gedaan Amiri te vervolgen voor zijn vermeende betrokkenheid bij mensenrechtenschendingen. Toemen: 'Was hij maar vervolgd, dan zouden we wat meer informatie hebben over zijn individuele betrokkenheid bij de misdaden van de Afghaanse veiligheidsdienst.'
Amiri heeft de IND in 1997 al over zijn werk voor de veiligheidsdiensten verteld, maar die gelooft hem niet. De situatie was toen nog heel anders, volgens Toemen kregen voormalige leden van de Afghaanse veiligheidsdiensten destijds automatisch een vluchtelingenstatus.
Hij heeft er goede hoop op dat Feda Amiri toch weer terugkeert naar Nederland, want er loopt nog een rechtszaak bij het Europees Hof, waar hij zich beroept op het recht op familieleven. Toemen: 'De IND heeft gezegd dat het familieleven ook op afstand kan bestaan, door middel van Skype en Facebook.'
Geen ongestrafte verblijfsstatus
Nederland blinkt uit in het aanpakken van vermeende oorlogsmisdadigers, zegt Geraldine Mattioli-Zeltner van Human Rights Watch. Het ambtsbericht ziet ze als een van de maatregelen die het Nederlands beleid tegen oorlogsmisdaden zo voorbeeldig maken: 'Nederland wil hiermee zo veel mogelijk voorkomen dat oorlogsmisdadigers ongestraft een verblijfsstatus krijgen.'
Maar dan moet dit immigratiebeleid wel worden gecombineerd met vervolging, vindt ze ook - en dat is in het geval-Amiri niet gebeurd. 'Zodra de Nederlandse autoriteiten denken dat iemand schuldig is aan oorlogsmisdaden, en die persoon wordt in eigen land niet vervolgd, dan moeten ze het zelf doen', zegt Mattioli-Zeltner. 'Ik heb het gevoel dat de Nederlanders hun immigratiebeleid steeds meer gebruiken om makkelijk van deze verdachten af te komen, in plaats van zelf verantwoordelijkheid te nemen.'
http://www.volkskrant.nl/binnenland/waarom-moet-een-afghaanse-vader-weg-...
Documentaireserie over het integratiedebat. Voor het eerst blikt oud-staatssecretaris Aad Kosto op televisie terug op de aanslag op zijn huis in 1991. Waarom werden de daders nooit gepakt?
http://www.npo.nl/zwart-wit/04-01-2015/VPWON_1236770