[020] Gekraakt buurtcentrum 'Antarctica' ontruimd
Wanneer: 12/09/2014 - 10:24
Gisteren, donderdag 11 september 2014, heeft de politie het sinds 2010 gekraakte buurtcentrum 'Antarctica' in Bos en Lommer ontruimd.
Het pand aan de Amundsenweg 1 voorzag de afgelopen vier jaar in de huisvesting van een groep Amsterdamse jongeren en bood onderdak aan een sociaal centrum, een weggeefwinkel en een buurttuin. Op deze plek zullen binnenkort - voor de meeste Amsterdammers onbetaalbare - koopwoningen gerealiseerd worden.
De bewoners spreken van een schande: 'In Amsterdam is er al jaren een tekort van rond de 9000 studentenwoningen. In plaats dat de gemeente, eigenaar van het pand, zich inzet voor het behoud van deze zelfgeorganiseerde woningen, verkiest het dure koopwoningen. Ook in de rest van de stad geeft de gemeente liever op grote schaal vergunningen af voor nieuwe hotels, in plaats van te investeren in betaalbare huisvesting'.
Daarnaast verliest Bos en Lommer een bruisend buurtcentrum, waar zonder enige subsidie film- en muziekavonden georganiseerd werden, buurtbewoners gratis spullen konden ruilen, voor weinig geld konden eten en hun eigen groenten konden verbouwen. De kille, afgesloten koopwoningen die hiervoor in de plaats komen maken onderdeel uit van de verdere individualisering en veryupping van Amsterdam-West.
Meer informatie:
http://no.nl/antarctica
En weer verdwijnt er een kraakpand
door onze redacteur Bas Blokker
Amsterdam - Met de ontruiming van Antarctica deze week, raakt de stad weer een deel van haar eigenzinnigheid kwijt.
Op de stoep van de Amundsenweg hangt een kluitje mensen rond een tafelvoetbal, een pingpongtafel en een luie bank. De krakers van Antarctica, een voormalig schoolgebouw in Amsterdam-West, nemen afscheid van de buurt.
Het afscheid houdt het midden tussen een schoolfeest en een festival. In de tuin wordt vanuit een Landrover wodka-punch geschonken. Binnen spelen ze rock en Bach en vertelt een Ier over de koning van het woud. In de weggeefwinkel passen buren voor het laatst gratis kleren, monsteren ze videobanden, boeken en ander antiek, en vindt een buurvrouw de telmachine die ze altijd al had willen hebben.
Vergeet je oude ideeën over krakers. De meisjes en jongens met het vilten haar, zwarte kleren, zwarte hond, zwartomrande ogen, soldatenkistjes, de blik omlaag, vijandig. In Antarctica lopen hipsters en hippies, jongens met coupe-Hitlerjugend en piratenbaard, vrouwen op slippers, vrouwen op pumps. De sfeer is niet grimmig - zoals je zou verwachten vlak voor een ontruiming - maar uitgelaten, gezellig, lief. Achter de bar staat een meisje met sterretjes op haar hoofd. Vanachter de toonbank gaan bierglazen, mokken, soepkommen, kelkjes en ijsbekers over tafel. Bier en wijn voor 1 euro, de wodka-punch voor 1,50 - maar 1 euro is ook goed. Een meisje in een bloemetjesjurk ruikt even aan de yoghurt voor ze een hap neemt.
Dat was zaterdag. Intussen is het pand ontruimd en daarmee is een van de laatste grotere kraakpanden uit Amsterdam-binnen-de-ring verdwenen. Een 'sociaal' kraakpand heette het. De bewoners zetten de deuren open voor de buurt met anarchistische filmfestivals en feesten en begon een openbare volkstuin. De afspraak is dat de tuiniers na de ontruiming nog één oogst mogen binnenhalen.
Het einde van Antarctica is weer een symbolisch moment in de geschiedenis van de neergang van de kraakbeweging. De ontruiming laat zien hoe Amsterdam met eigenzinnige burgers omgaat.
Waar Antarctica stond, komt een project dat het Amundsenhofje heet. Een zelfbouwproject wordt het - eigenzinnigheid met gemeentelijke goedkeuring. ,,Het leuke van zelf bouwen is dat we als bewoners de regie zelf in handen hebben", staat op de site van de projectontwikkelaar. Wie nu de regie nog in handen probeert te nemen is te laat: de tien woningen zijn vergeven, alleen op de reservelijst is nog plek.
Amsterdam heeft altijd een ambivalente verhouding gehad met krakers en het element van eigenrichting dat onvermijdelijk in kraken besloten ligt. Ze waren met hun brutale koevoet een luis in de pels van de stad. Maar ze hebben ook gebouwen, straten en zelfs wijken uit handen van speculanten gered. De gemeente heeft ervan geleerd en nu zijn de krakers niet meer nodig, nu mobiliseert ze betrokkenheid van burgers via de veilige en legale instrumenten van koop en zelfbouw. Sinds 2010 is kraken zelfs strafbaar.
Het essentiële verschil zie je in de plannen voor het Amundsenhofje. De oude school wordt verbouwd tot ,,woningen rond een gemeenschappelijke binnentuin". Om de gemeenschappelijke tuin staat een muur. De betrokken burger van nu wil best creatief zijn, maar wel met de deur op slot.
NRC . . . . . 12-09-2014
:( http://www.west.amsterdam.nl/publish/pages/673202/20141229_bewonersbrief...