Reisbureau Teeven: adequaat tot het bittere einde
Liever vinden vluchtelingen in hun strijd om vrijheid de dood, in Neederland of aan de grens met Melilla of Ceuta, dan dat zij de dood vinden in een land dat ooit thuis was, maar waar nu levensgevaar dreigt. Liever rillen van de kou in de Vluchtgarage in Amsterdam, of het Vluchthuis in Den Haag, of erger nog: op straat, dan in Afghanistan of Irak of Somalië of enig ander land waar niemand heen zou willen, om daar te sterven door aanslagen, moord, marteling, of zoals één van de vluchtelingen het eens zei: “Liever de regen dan de kogelregen”..
De vluchtelingen hebben geen keus, maar moeten er toch één maken, en die keus is hier te proberen te leven, in de hoop op een toekomst. Hier, in dit racistische land met zijn apartheidswetten. Dat zegt alles, dat zegt meer dan alle woorden die ik ooit geschreven heb, en daar kan Teeven niet tegenop met zijn zoete strafbaarstelling van de 'illegaliteit', zijn uithongerbeleid, de steeds verder afgeknepen mogelijkheden van toegang tot medische zorg en rechtshulp, en sinds 1 maart: de uitbreiding van de bevoegdheden van de vreemdelingenpolitie. Nee, Teeven en al zijn collega-misdadigers kunnen van alles bedenken, maar tegen de noodzaak hier te komen en te blijven is geen onderdrukking opgewassen.
Wat weerhoudt een vluchteling ervan, zodra hij de deur ingetrapt hoort, alle bewijzen van identiteit en nationaliteit ter plekke in de fik te steken? Herhaaldelijk vielen er doden op de vlucht voor zo'n razzia. Hoeveel meer nog? De vreemdelingenpolitie mag nu als een soort veiligheidsdienst woningen van gearresteerde ongedocumenteerden doorzoeken zonder dat daar zelfs maar een rechter aan te pas hoeft te komen, ze mogen telefoons uitlezen, en ze mogen de opgesloten vluchteling onderzoeken aan en in het lichaam, nog altijd op zoek naar zoiets als 'bewijs'. Carte blanche! Intussen klopt Teeven zich op de borst dat in detentiecentra niet meer standaard gevisiteerd zal worden, maar dat een bodyscan zal worden gebruikt. Nee, die visitatie hoeft al niet meer als de vreemdelingenpolitie al in je kont heeft zitten wroeten op zoek naar....? Dat zal Teeven heus geweten hebben toen hij zo schijnbaar humaan met die bodyscan kwam in het wetsvoorstel 'Wet Terugkeer en Vreemdelingenbewaring', de zoveelste poging om iedereen voor de gek te houden en het verzet de mond te snoeren.
Het opvoeren van de repressie door de jacht nog effectiever te maken, zal niets aan de overlevingsdrang van mensen veranderen. Net zo min als het versterken van de militaire uitrusting van grensagentschap Frontex, het anti-immigratie leger dat de grenzen van het Fort Europa op leven en dood bewaakt. Leven en dood van de vluchtelingen wel te verstaan. Het is regelrechte oorlogsvoering. Schieten op zwemmende vluchtelingen, het terugdrijven van bootjes. Tot de dood erop volgt.
Als je dan toch geen leven hebt, je zelfs geen óverleven is gegund, dan kun je net zo goed tot het uiterste gaan. Daarom bestormen migranten de hekken aan de grens Marokko-Spanje, en bekogelen daarbij de grensbewakers met stenen. Het is de aanval van mensen die geen andere keus hebben, met de wapens van de machtelozen. Ze vragen niet om te mogen binnenkomen, ze komen binnen en kussen de grond van het land van hun dromen. Weldra komen ze bedrogen uit, maar die slag is in elk geval vast gewonnen. Hun droom zal ook een nachtmerrie vol van uitbuiters, gevangenissen en leven op straat in het kille Europa blijken te zijn. Een zoveelste ijzige strijd volgt. IJzig, niet alleen vanwege het winterse klimaat in het Noord-Westen, maar ook vanwege het volledig ontbreken van menselijkheid, en de verwoede pogingen om al wie is binnengeraakt zo snel mogelijk te deporteren.
Op Schiphol hangt een groot billboard “Vlieg vrolijk”. Ik zag dat toen ik familie voor hun vakantie daar afzette. Mensen die vol verwachting zijn over een vakantie in zonnig en voor hen gastvrij Spanje, waar hen een luxe hotel wacht, strand, boulevard, en lekker eten. Uitzicht op de Middelandse Zee, tequilla op de dansende golven. Ja, zij vliegen vrolijk. Ik help koffers uitladen en zwaai ze gedag. Ze gaan nog even lekker shoppen, belastingvrij. Goede reis.Veel plezier. Laat even weten of je goed aangekomen bent...
Maar de gedachte aan geknevelde en geketende vluchtelingen kan ik niet uit mijn hoofd zetten. Ik zie de marechaussee in volle wapenuitrusting rondlopen, zie de camera's, het trainingscentrum voor Frontex, de nieuwe marechausseekazerne nog deels in aanbouw, de grensgevangenis op Schiphol.
Dát is Schiphol. Deporteer vrolijk... De luchthaven maakt me misselijk. Van mij mag die hele bende opgeblazen worden, vooropgesteld dat er eerst even wordt gewaarschuwd om slachtoffers te voorkomen, want anders dan de gezamelijke regeringen van Europa, anders dan Fred De Terrorist Teeven, ben ik er geen voorstander van om mensen op te offeren voor een ideologie, zoals de ideologie van de neo-liberale strafstaat, van het kapitalisme, die gebouwd is op de anonieme begraafplaatsen van vluchtelingen. Ook die vluchtelingen zijn geen terroristen, ook al worden ze wel zo behandeld. Ze geven hun eigen leven in hun zoektocht naar vrijheid, niets meer en niets minder, en het enige antwoord dat de politiek, dat instanties, telkens weer hebben op de eis van vrijheid en verblijfsrecht, is de illegaal verklaarden te wijzen op wat zij noemen hun “verantwoordelijkheid te vertrekken”. De politici en hun ambtenaren leggen maar wat graag verantwoordelijkheden bij verdrukte mensen. Of het nu uitkeringsgerechtigden zijn die moeten participeren ofwel dwangarbeiden, of mensen zonder papieren die moeten vertrekken ofwel verrekken, er is één ding dat de terroristen van de staat niet doen en dat is zélf verantwoordelijkheid nemen voor hun angstzaaierij, haatzaaierij, bedreiging, en terreur. De verantwoordelijkheid om ermee op te houden wat ze aan het doen zijn, zullen ze nooit nemen. Dus moeten anderen dat voor hen doen, en de aanval is zoals bekend de beste verdediging.
Als er één verantwoordelijkheid is die ik graag neem, dan is het wel de verantwoordelijkheid om te vechten tegen dit banale verdorven systeem. Ik weet dat er veel mensen zijn, die er ook zo over denken. Ik lees commentaren vol van walging op de langdurige opsluiting in isolatie van de vluchteling Diallo in het moderne concentratiekamp op de Rotterdamse luchthaven. Ik lees de verontwaardiging op die wet die de vreemdelingenpolitie tot een almachtige veiligheidspolitie maakt, die kan doen en laten wat het wil, zonder dat iemand daarop nog zicht heeft. Ik zie dat er veel mensen zijn die door de schijn-humaniteit heenprikken, zo doorzichtig zijn de praktijken van Teeven cs. Er moet opstand komen, zo lees ik, keer op keer.
Want er is lang genoeg gewacht en geklaagd. Waar wachten dan al die mensen op, die dat zeggen? Zet die woorden toch om in daden! Wacht niet tot ergens toe wordt opgeroepen, tot er weer een dode is gevallen, tot de slapende massa is wakker geworden en zich realiseert dat er nóg erger dingen zijn dan geen geld hebben voor nieuwe kleren of nieuwe gadgets, namelijk het leven te leven van een verschoppeling die niet gezien mag worden, en dat is een levenlang sterven.
De aanval die vluchtelingen op de grenzen uitvoeren, hun tentenkampen en marsen, dat vraagt om opvolging, om solidariteit, om steun. Ga verder dan een boze mail naar de KLM omdat ze maar blijven meewerken met deportaties. Ga verder dan een petitie tegen de vuile praktijken van de IND en de Dienst Terreur en Verrek. De politici en hun ambtenaren, de deportatie- en detentieprofiteurs, ze halen hun schouders op als ze de vluchtelingen zien demonstreren en gaan vrolijk verder met hun werk. Dossiers afronden. Beslissingen nemen. Stempels zetten. Weg archiveren. En dan: vrolijk wegvliegen. Om met Verdonk te spreken: adequaat tot het bittere end!
Joke Kaviaar, 2 maart 2014