The Partisian
Participatie..of 'Graffiti-Fini'?
De bekrompen en hypocriete ware geest van de Pvda en alle andere politieke partijen in Den Haag.
F*k you....because we hate what you do...and your whole crew!
Eindelijk eens een actie van ware en tevens eerlijke participatie in onze (inmiddels half verzuurde en 'decadente') hoofdstad Damsko de Dilly.
De Partij Van De Achterbaksheid kreeg zijn verdiende creatieve loon van iemand met wel een visie.
Een graffiti op de deur van het Pbda partij gebouw in September.
Nu ben ik niet de eerste die hier iets over schrijft, maar wilde nog even toevoegen dat de Pvda mede grotendeels verantwoordelijk was voor het introduceren van het 'Graffiti-Fini' beleid. Ik meen dat Guusje Ter Horst en dergelijken er om stonden te popelen de middenstand en enkele rechtse klagende Yuppie toerist met grachtenpand een plezier te doen.
De vrije geest van Amsterdam werd langzaam verbanne, uitgewist.
Graffiti en posters zorgden voor een te creatief straatbeeld en dat was niet nazi-blank en ordelijk genoeg voor de controledrang van deze levens-haters.
Want graffiti is leven, vrijheid voor iedereen om te participeren ,namen, figuren, cartoons, humor, oprechte, vrije kunst en participatie voor iedereen die wil mee doen zonder de zieke teostemmingen of goedkeuring van welke instantie dan ook.
Een participatie te vrij voor de controle robots dus..en zo geschiedde; de 'War on graffiti' was geboren al een decennia geleden wat zich via de hoofdtsad verspreide over de rest van Neederlandje met enkele uitzonderingen na dan.
Met grote steun van het grijze Pvda werd Graffiti en alle vrije expressie geprobeerd (en jammer genoeg ook vaak met succes) te verbannen uit het straatbeeld.
Zelfs mooie in opdracht, legaal gemaakte muurschilderingen werden verboden en weggehaald omdat deze een 'verkeerde voorbeeldswerking' hadden..ze waren te mooi en dan volgde vaak navolging was het oordeel.
Sterker nog, staat er graffiti op je huis dan heb je dat 'wettelijk' gezien weg te halen volgens deze lui, anders kan er een fikse boete volgen.
De burger werd volledig door de media en politiek tegen de meestal nog jeugdige graffiti schrijvers opgehitst.
Afranselingen en buurtwacht preventie teams sloegen er vrolijk op los met de politiek als back-up.
Die politici en burger die dus niet begrijpt dat de meeste toeristen o.a. (of eerder vooral!) naar Nederland en Amsterdam komen voor die vrijheid, die 'chaos' van leven, graffiti, muurschilderingen, posters, grappige of kritische leuzen, muurkrantjes, leuke coffeeshops, kroegen etc.
Nee, in plaats van te zorgen dat meisjes en vrouwen niet meer achter ramen hoeven te staan om te overleven spenderen ze liever hun geld aan het schoon maken van graffiti, een kindertekening uitwissen is toch zo belangrijk.
Het zou mensen wellicht zelfs aan het denken kunnen zetten!
Graffiti in steegjes, de meterkastjes, een voor een werden wijken uitgekamd, kliklijnen en lok graffiti gebruikt.
Miljoenen werden zinloos verspild aan gezien graffiti niet te doden is als onkruid.
Wij, die 'ratten uit de riolen' zullen niet sterven omdat jullie, de politici en verzuurde telegraaf burger dat willen.
Mr minisiter Plaskerk stond niet veel later op de foto, tijdens de verkiezingsperiode, bij een leuke 'Pvda graffiti Workshop' om de jeugd te tonen dat het Pvda echt wel rete vet is en beneden met de jeugd, nietwaar?
Het woord 'participatie' is trouwens nog helemaal zo verkeerd nog niet natuurlijk.
Ligt er aan in welke context, want deze keer kwam het 'initiatief' van de overheid en zelfs onze koning konijn.
Participatie is tevens een 'fundament' van de anarchistische beweging en gedachtegoed, laten we eerlijk wezen.
De kritiek dat 'participatie' na het hebben van een drukke baan en gezin etc niet eens mogelijk is voor de meeste mensen is te begrijpen.
Daarmee zouden we de 'Participatiemaatschappij' ook meteen kunnen opvatten als een minder kapitalistische maatschappij.
Want participatie is op dit moment eerder onmogelijk gemaakt, door tijdnood, door het breken van de eigen wil van mensen, door de brainwash educatie, de grijze verstompende industrie terreinen waarin we onze dagelijks moeten begeven voor ons werk.
De dwang enerzijds en de onmogelijkheid anderzijds maken participatie inderdaad wel heel moeilijk.
Dat kan enkel participatie zijn in voordeel van de machten en het geld.
Want ons is zo lang duidelijk gemaakt NIET te participeren behalve in lokale voetbalclubs en geld gewin.
Toen wij vroeger bijvoorbeeld als hanggroepje wel eens buiten stonden te praten kregen we letterlijk te horen dat er geen plaats voor ons buiten, of we geen computer hadden en niet thuis konden blijven in plaats van buiten te staan?
Oftewel we waren niet welkom. Niet bij de links cultuurbarbaren of kunst elite en duizenden subsidie 'experts', ook niet bij de rechtse bedrijven en media om onze mening te geven of ergens in te participeren zonder dat het geld kost of moest opbrengen, niet welkom...nergens behalve buiten dan...ook niet dus.
En vandaar dat wij ook buiten waren..en daar voor niemand waren.