En lekker gewerkt ? Arbeidsplicht in Nederland anno 2013 volgens langdurig Bijstand afhankelijke. Enkele gedachten die ik met je wil delen.
En lekker gewerkt ? Arbeidsplicht in Nederland anno 2013 volgens langdurig Bijstand afhankelijke. Enkele gedachten die ik met je wil delen.
2013 “ werkgevers “ geven nog steeds niks maar nemen alleen maar en meer dan ooit. Overheden
altijd al represief en disciplinerend maar nu meer dan ooit. Je moet blij zijn dat je mag werken en je moet daarom met minder inkomen genoegen nemen is de houding steeds meer ook van werkers die dat internaliseren. Vooral ook niet klagen over arbeidsomstandigheden. Al helemaal geen fundamentele vragen stellen over bezit bezit van bedrijven productie middelen. Dat is steeds meer de regel niet de uitzondering. Als je afhankelijk bent van een uitkering is de toestand nog afschuwelijker want “ voor wat hoort wat “ is de norm van overheden en dat je recht hebt op een menswaardig bestaan zonder arbeid dat word niet meer erkend door de politiek en overheden in NL. Ook niet door een steeds groter wordende groep in NL die keihard “ mee huilt “ met die rechtse “ wolven “ en linkse “ wolven “ die arbeidsplicht huilen werken ten koste van alles al is het niet meer dan bijv. zinloos vegen het gaat er om dat er word gewerkt.
Wat te doen afgezien van analyse en discussie ? Welke discussie ? Juist die discussie is er nog nauwelijks. Sabotage dan als reaktie ? Bijvoorbeeld winkel diefstal als sabotage dat kan betekenen weken lang de gevangenis in gaan voor nauwelijks 10 Euro supermarkt boodschappen zo als ik laatst las in een dagblad. Je bent dan een gewone dief voor de rechter als betrapt niks politieke daad. Langzaam aan aktie dan “ op het werk “. Ook dat is lastig aangezien er bij veel bedrijven camera ' s hangen en andere controle instrumenten zijn.“ We nemen wat we nodig hebben woonruimte voedsel. “ Dat is makkelijker gezegd dan gedaan voor velen.
Er word niet minder gewerkt ondanks alle technologische ontwikkelingen alleen maar meer. Met name “ aan de onderkant “ drie baantjes om te overleven steeds meer regel dan uitzondering. Het word te gemakkelijk geaccepteerd vind ik ondanks legitieme excuses zo als “ ik ben kostwinner heb een gezin met kinderen. “ Er zijn er heel wat die dat excuus niet hebben maar gewoon bang zijn voor de gevolgen als ze zich verzetten. Dat geldt ook voor mensen die moeten werken “ met behoud van uitkering “ in Work First en andere maatregelen die op gedwongen werken zonder loon zonder salaris zonder CAO zonder de rechten die een steeds kleinere groep werkers in NL nog hebben neer komen. Angst en verraad : ik vind dat niet alles op “ het kapitalisme “ kan worden afgeschoven.
Wij zijn de realtiteit en we kunnen die veranderen. Het is een keuze.
Notabene ik en zo vele anderen moeten al sinds vele jaren mee maken hoe mensen in precaire baantjes supermarkt en dergelijke hoe die ons “ beroepswerklozen “ noemen. Negeer die belediging ? Vaak gaat het niet direct maar wel merkbaar dat schelden als je net de hoek van een stelling om bent bijv. . Die figuren in die precaire baantjes die blijkbaar besloten hebben om zich af te reageren op klanten en met name de werklozen via roddel en kwaadsprekerij in de buurt worden uitsluiten omdat ze niet werken moeten bedenken wat de gemeenschappelijke belangen zijn van werkenden in precaire baantjes en de mensen afhankelijk van de disciplinerende Staat. We worden verdeeld gehouden door de voordurende indoctrinatie via school media en politiek en boven al door de top die belang heeft bij die verdeeldheid. De mensen die miljarden binnen halen per jaar onder andere eigenaren van supermarkt ketens.
Jaaaa de mensen moeten eten dus die ketens die blijven winstgevend en bepalen wat jij eet en hoe en waar jij koopt wat je betaald enzv.. Wat is daar het antwoord op de cooperatie ? Dat is al eerder geprobeerd en ook een tijd succesvol. De vraag is voor mij of grootschalige levensmiddelen cooperaties kans van slagen hebben met name voor en door de bezitlozen. Er bestaat notabene een keten in NL die coop heet maar volgens mij niks te maken heeft met radicaal linkse idealen. Probeer maar eens wat van de grond te krijgen nu wie maken de regels ? De banken ? Zo ben je inderdaad ik zou zeggen veroordeeld tot subversief handelen bij gebrek aan alternatieven. Je hebt dan ook de tijdgeest tegen je de organisatie graad is slecht bij radicaal links niet alleen daar.
Ik geloof niet in een einde van linkse ideologie en alleen nog een heersend plat materialisme het ideaal van rijk worden ten koste van anderen als ideaal van de meerderheid. Velen willen volgens mij verandering. Dat er andere mogelijkheden en betere zijn dat kan niet via Indymedia onder de mensen worden gebracht omdat Indymedia slechts een kleine groep bereiken. Bepaald een uitzichtloos bestaan dus voor velen op basis van wat ik schrijf en ik schrijf slechts enkele aspecten van wat het betekend precair te zijn door gebrek aan inkomen voortdurend stijgende kosten van levensonderhoud onbetaalbare huren bijv. Toch zijn er lichtpuntjes met name de arbeidsplicht ter discussie blijven stellen waar en wanneer je maar kan. Want niet nog meer werken moet de norm zijn maar minder. Daar ligt het paradijs onder het asfalt ligt het strand.
Wat ga jij morgen doen ?
Tags: arbeid plicht