IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Een door mij verwacht gevolg van de aangekondigde bezuinigingen is een toename van “ werken met behoud van Bijstand “. Dat werken is dan niet vrijwillig zo als het ook nu niet vrijwillig is en de omstandigheden zullen ongetwijfeld vergelijkbaar zijn of erger als de dwang trajecten nu.

Dwangarbeid en de door het regime aangekondigde acht miljard bezuinigingen in 2014.

Een door mij verwacht gevolg van de aangekondigde bezuinigingen is een toename van “ werken met behoud van Bijstand “. Dat werken is dan niet vrijwillig zo als het ook nu niet vrijwillig is en de omstandigheden zullen ongetwijfeld vergelijkbaar zijn of erger als de dwang trajecten nu.
Er word nu door een aantal Bijstand afhankelijken die moeten deelnemen aan een dergelijk traject gesproken van “ dwang arbeid “ of zelfs van “ slavernij “. Ik citeer van de site van de Bijstandsbond : “ Een van de dwangarbeiders zei: “We zijn daar in een gevangenis. Als we ziek worden, dan zeggen ze: ‘je moet morgen komen, anders gaan we je met dertig procent korten op je uitkering’. In de pauze mogen we niet naar buiten. Soms mogen we zelfs niet naar de wc. In de keuken mogen we niet gaan zitten. De ambtenaren van het centrum bevelen alleen maar. Ze communiceren nauwelijks, gebruiken geen argumenten, willen niet in discussie gaan en geven nooit een toelichting op hun besluiten.” Maar mensen wat daar wordt beschreven is precies wat algemeen is in betaald geschoold en ongeschoold werk en nog veel erger. Ik noem bijvoorbeeld de situatie van sommige migranten uit Polen in de tuinbouw. Paspoort afgepakt geen salaris of te weinig. Boetes opgelegd enzv.
Wat ik dus mis in de kritische “ analyses “ over werken met behoud van uitkering is dat betaald werken geen verbetering zal brengen over het algemeen. Sterker nog je zal dan ook tot de “ working poor “ behoren waar bij ook nog eens de realiteit van een inkomen dat bruto hoger is dan de Bijstand maar netto gelijk er aan of nog minder dat spaalt met name als je uitzendwerk doet.
Zo houden we zelf het systeem in stand. We zijn het economische systeem we zijn het kapitalisme of zo je wilt de opvolger daar van.

Wat is werk ? Wat betekend werk voor ons ? Is er een alternatief ? Die vragen werden tijdens de barre jaren tachtig vaker gesteld dan nu hoe wel er een economische crisis is die zo word gesteld erger is dan toen. De vragen worden nu gewoon niet meer gesteld of de problematiek wordt verkeerd geformuleerd volgens mij. Zie hier boven.

Wat ook vergelijkbaar is met situatie van de met Bijstand gedwongen tewerkgestelden is de rampzalig lage organisatie graad in betaald laag en ongeschoold werk . Als er al iets wordt georganiseerd ik denk dan aan “ organizing “ door het FNV met name voor schoonmakers dan zijn de resultaten marginaal en blijkt wat bereikt is weer te worden afgepakt. Bovendien : heb jij sinds de bekende actie's van de schoonmakers nog iets van “ organizing “ door het FNV vernomen ? Niks. Websites over organzing worden al jaren niet geupdate. Er worden wel pogingen gedaan door Vrije Bond initiatieven maar die zijn en blijven helaas marginaal.

Wat een en ander nog erger maakt is het gebrek aan solidariteit onder de met Bijstand tewerkgestelden. Er is zo weet ik uit eigen ervaring een aanpak van verdeel en heers door
vertegenwoordigers van de macht zo weet ik uit eigen ervaring. Bijvoorbeeld ik zag dat en persoon die het zelfde werk deed als ik met behoud uitkering de “ mooie “ belofte had gekregen dat ze leidinggevend mocht worden in het “ werk en leerbedrijf “. Ze gedroeg zich vervolgens als een spion en commandeerde de anderen die bij haar aan tafel zaten te werken. Ook zag ik in een verslag dat de “ collega ' s “ van me om een oordeel over mij was gevraagd. Ik heb die “ collega's “ nooit om een reactie kunnen vragen hoe ze het vinden dat we zo tegen elkaar worden uitgespeeld want ik was toen al weggestuurd door het “ leerwerkbedrijf “. Ik merkte ook toen ik er werkte dat de mensen die er werkten een diverse achtergrond hadden niet alleen Bijstanders en dat ze onderling vijandig waren zich tegen elkaar keerden ook zonder aanmoediging door de macht. Zo houden we zelf het systeem instand.
De ondernemingsraad van het “ leer werkbedrijf “ heb ik geprobeerd te interesseren voor de
wantoestanden maar die ondernemingsraad had geen interesse. Dit alles wat mij betreft speelde jaren geleden. Mijn antwoord daar op is : overdenk burger inspecties onaangekondigd. Over de gevolgen beschuldiging vredebreuk en dergelijke moet zo als geschreven wel worden nagedacht.

Mijn idee is een andere aanpak. Er zijn velen die geen andere uitweg zien dan zelf starten met een bedrijfje. Ook zijn er heel wat die blijven zoeken naar die betaalde baan hoewel die buiten hun bereik is. Voor beiden wil ik een “ info shop voor starters “ beginnen met het doel informatie te geven over alternatief starten door collectieven op te richten. Collectieven gebaseerd onder andere op de theorie van anarcho syndicalistische denkers autonomisten en dergelijke. Nog in de brainstorm fase. Die info shop(s) zie ik in winkel straten waar nog wat publiek komt dus waar niet alle winkels te huur staan. Als vervolgens de conclusie is bij geinteresseerden dat het onmogelijk is te starten door de vele drempels die het regime opwerpt dan wil ik graag mee denken met die geinteresseerden over wat er moet gebeuren. Een radicaal initiatief zonder meer waar ongetwijfeld belangstelling voor zal zijn niet alleen van uit de journalistiek en niet alleen als de Bijstand niet met 10 Euro per maand maar met 200,- per maand wordt verlaagd. De info shop krijgt overigens een uitgebreide klachten procedure. Deelnemers zullen altijd worden gehoord en kritiek is altijd welkom.

Er is al tien Euro per maand gekort dit jaar op de Bijstand uitkering zonder meer slechts het begin volgens mij. Dat vraagt dan ook om praktische oplossingen. Ik ben tegen liefdadigheid zo als voedselbanken. O.a. Omdat ik uit eigen ervaring weet ik dat afhankelijkheid van de voedselbank betekend volkomen overgeleverd zijn aan de schofterige gedragingen van de voedselbank vrijwilligers.
We moeten onze eigen collectieven starten en daar bij niet in de zelfde valkuilen trappen waar de geschiedenis vol mee is. Een leer proces waar bij niet alleen de grootste bekken aan het woord zullen zijn hoe wel ook die “ grote bekken “ erg nuttig kunnen zijn.

Ik ben nog alleen met het initiatief “ info shop “ en nodig de mensen uit die na hebben gedacht over de theorie van wat werken is en zou moeten zijn samengevat om mee te werken aan de opbouw er van. Mogelijk worden we het eens over samenwerking. Dat er geheime dienst belangstelling zal zijn moet worden ingecalculeerd. Er is overigens niks geheim het is een open initiatief volgens mij voor al gericht op onderzoek en bewustwording. Ik leg zelf contact met de mensen die mogelijk interesse hebben. Daarom tref je geen mail adres aan bij deze bijdrage.

Groeten ; Raymond Ton.